Przejdź do zawartości

Gazeta Narodowa i Obca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
„Gazeta Narodowa i Obca”
Ilustracja
Pierwsza strona Gazety z 23 kwietnia 1791 roku
Państwo

 I Rzeczpospolita

Adres

Warszawa

Język

polski

Pierwszy numer

1791

Ostatni numer

1792

OCLC

1036333580

Gazeta Narodowa i Obca – polskie pismo, wydawane w Warszawie w latach 1791–1792.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 1790 roku trzej działacze polityczni: Julian Ursyn Niemcewicz, Józef Weyssenhoff i Tadeusz Antoni Mostowski zapowiedzieli utworzenie nowej gazety o tematyce informacyjno-politycznej. Nowe czasopismo miało wychodzić z inicjatywy marszałka wielkiego litewskiego Ignacego Potockiego[1].

Pierwszy numer gazety ukazał się 1 stycznia 1791 roku. Wydawana była dwa razy w tygodniu. Treść gazety obejmowała głównie informacje dotyczące obrad sejmowych. Maksymalny nakład pisma wynosił 2000 egzemplarzy. Po dojściu do władzy targowiczan Gazeta została zlikwidowana[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jerzy Łojek, Prasa dawnej Rzeczypospolitej, [w:] Dzieje prasy polskiej, red. Jerzy Łojek, Jerzy Myśliński, Wiesław Władyka, Warszawa 1988, s. 20–24.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]