Przejdź do zawartości

Glenn Tipton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glenn Tipton
Ilustracja
Glenn Tipton w 2005
Imię i nazwisko

Glenn Raymond Tipton

Data i miejsce urodzenia

25 października 1947[1]
Blackheath

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara basowa, fortepian

Gatunki

heavy metal, speed metal, hard rock

Zawód

gitarzysta, wokalista

Aktywność

od 1968

Powiązania

John Entwistle, Cozy Powell

Zespoły
The Flying Hat Band (1971-1974)
Judas Priest (od 1974)
Strona internetowa

Glenn Raymond Tipton (ur. 25 października 1947 w Blackheath[1]) – brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta zespołu Judas Priest.

Do Judas Priest trafił z zespołu Flying Hat Band, gdzie oprócz gry na gitarze elektrycznej śpiewał i okazyjnie grał na instrumentach klawiszowych. Jest znany ze swoich partii solowych, w które często wplata trudne technicznie zagrania. W jego grze słychać inspirację muzyką neoklasyczną. Tipton tworzy ponadto muzykę do filmów i gier video. W Judas Priest grał w duecie z K.K. Downingiem nieprzerwanie od ponad 35 lat, do momentu jego odejścia z zespołu. Uważany jest za jednego z najlepszych gitarzystów rockowych i heavymetalowych na świecie.

Przez wiele lat twórczości, szczególnie w jej wczesnym okresie, Tipton używał gitary Fender Stratocaster, najpierw standardowej, później modelu 70's wyposażonego w dwa humbuckery i lustrzaną płytkę ochronną. Używał go między innymi podczas Screaming for Vengeance Tour. We wczesnych latach 80. grał też na gitarze Gibson SG o podobnym wykończeniu. W połowie lat osiemdziesiątych zaczął używać „kanciastych” gitar firmy Hamer, sygnowanych swoim nazwiskiem: Hamer GT Custom (Wersja czarna z białą obwódką i biała z czarną) i Hamer Phantom GT (brązowa z czarną płytką ochronną i czarna z lustrzaną płytką). Używał niemal wyłącznie wzmacniaczy firmy Marshall – głównie modelu JCM800. Obecnie stosuje zestawienie wielu różnych przedwzmacniaczy pod kontrolerem MIDI.

W 1996 r. ukazał się jego pierwszy solowy album Baptizm of Fire. Materiał nagrywany był w dwóch turach – pierwsza sesja (w której prócz Tiptona uczestniczyli John Entwistle i Cozy Powell nie została przyjęta przez wytwórnię ze względu na zbyt „oldschoolowy” charakter materiału, który, zdaniem managementu, nie sprzedałby się zbyt dobrze. Tipton wszedł więc do studia drugi raz, już z innymi muzykami (wśród nich byli m.in. Don Airey, i Robert Trujillo), a z materiału nagranego wcześniej, z Entwistlem i Powellem, pozostał tylko utwór „The Healer”.

W 2004 roku muzyk wraz z K.K. Downingiem został sklasyfikowany na 13. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World[2].

W roku 2006 ukazał się niepublikowany wcześniej materiał z nagrań na płytę „Baptizm of Fire”, w których uczestniczyli John Entwistle i Cozy Powell, obaj już wówczas (2006) nieżyjący. Płytę zatytułowano „Edge of the World”. Ma ona bardziej stonowany charakter i więcej spokojniejszych utworów niż poprzednie wydawnictwo gitarzysty.

Instrumentarium

[edytuj | edytuj kod]
Gitary[3][4]
  • Hamer GT, EMG 81 Pickups, Kahler Tremolo
  • Hamer Phantom, EMG 81 Pickups, Kahler Tremolo
  • Gibson Les Paul
Wzmacniacze i kolumny głośnikowe[4]
  • ENGL Invader Amplifier
  • ENGL Ironball Amplifier
  • ENGL Cabinets Celestion Vintage 30
Efekty gitarowe[4]
  • Yamaha Remote Latch Switch for Yamaha SPX90II
  • Yamaha MFC05 MIDI Foot Controller
  • Mike Hill Single-loop Controller Remote Switch
  • Dunlop Cry Baby Rack Wah
  • Dunlop Remote Wah Controller For Rack Wah
Struny i kostki[4]
  • Ernie Ball Custom Strings (.048, .038, .028 Pure Nickel Wrap, .016, .011, .009 RPS Reinforced Plain Steel)
  • Ernie Ball Nylon Picks

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz więcej w artykule Judas Priest, w sekcji Dyskografia.
Albumy
Tytuł Dane dot. albumu
Baptizm of Fire
  • Data: 18 lutego 1997
  • Wydawca: Atlantic Records
Edge of the World (oraz John Entwistle i Cozy Powell)
  • Data: 7 marca 2006
  • Wydawca: Rhino Records

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Rok Rola Uwagi Źródło
„Dream Deceivers: The Story Behind James Vance vs. Judas Priest” 1992 jako on sam film dokumentalny, reżyseria: David Van Taylor [5]
„In a Metal Mood” 1996 film dokumentalny, reżyseria: Henning Lohner [6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Steve Huey: Biografia Glenna Tiptona na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2011-06-17]. (ang.).
  2. GUITAR WORLD's 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time - Jan. 23, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
  3. Glenn Tipton Guitars. www.glenntipton.co.uk. [dostęp 2016-01-03]. (ang.).
  4. a b c d Joe Charupakorn: Judas Priest: Unleash the Beast. www.premierguitar.com. [dostęp 2016-01-03]. (ang.).
  5. Dream Deceivers: The Story Behind James Vance vs. Judas Priest (1992). www.imdb.com. [dostęp 2016-01-02]. (ang.).
  6. In a Metal Mood (1996). www.imdb.com. [dostęp 2016-01-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]