Przejdź do zawartości

Leges Barbarorum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leges Barbarorum (łac. ustawy barbarzyńców) – ogólne pojęcie stosowane na określenie spisów prawa zwyczajowego plemion germańskich sporządzanych w okresie wczesnego średniowiecza. Powodem do ich sporządzania była rozpowszechniona wówczas zasada osobowości prawa, nakazująca sądzić daną osobę według prawa jej narodowości, bez względu na miejsce popełnienia czynu.

Znane są następujące leges barbarorum:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]