Przejdź do zawartości

Uszak brunatny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uszak brunatny
Crossoptilon mantchuricum[1]
Swinhoe, 1863
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Phasianini

Rodzaj

Crossoptilon

Gatunek

uszak brunatny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Uszak brunatny[3] (Crossoptilon mantchuricum) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Występuje w północno-wschodnich Chinach. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5]. Narażony na wyginięcie.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 96–100 cm. Masa ciała 1650–2475 g u samców, 1450–2025 g u samic[6]. Upierzenie brunatne, biało-czarny ogon, czerwone obwódki wokół oczu. Cechą charakterystyczną są długie kępki białych piór po obu stronach głowy ptaka.

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

Zasiedla górskie lasy mieszane, stwierdzany na wysokościach od 1100 do 2600 m n.p.m. Uszaki brunatne przebywają w grupach liczących od 10 do 30 osobników (poza sezonem lęgowym). Żerują głównie na pokarmie roślinnym, szukając korzeni, kłączy czy bulw[6].

Okres lęgowy trwa od kwietnia do czerwca. Prawdopodobnie są to ptaki monogamiczne. Gniazdują w lasach modrzewiowych i świerkowych. Gniazdo to wydrapany w ziemi dołek. Samica składa prawdopodobnie od 5 do 8 jaj, ale stwierdzano również zniesienia liczące od 4 do 20 jaj, a raz – 22. W niewoli po 26–27 dniach inkubacji wylęgają się pisklęta; dane dla dzikich ptaków nieznane[6].

Status i zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje uszaka brunatnego za gatunek narażony (VU – vulnerable) nieprzerwanie od roku 1994 (stan w 2020). Wcześniej, w roku 1988, gatunek otrzymał rangę gatunku zagrożonego (T – threatened). Liczebność populacji szacuje się na 3300–11 000 dorosłych osobników. Ogólny trend liczebności populacji jest spadkowy, choć w obrębie obszarów chronionych jest stabilny. Do głównych zagrożeń dla gatunku należą utrata i fragmentacja siedlisk[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Crossoptilon mantchuricum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Crossoptilon mantchuricum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phasianini Horsfield, 1821 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-01].
  4. Brown Eared-pheasant (Crossoptilon mantchuricum). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-01]. (ang.).
  6. a b c Steve Madge & Phil McGowan: Pheasants, Partridges, and Grouse. Princeton University Press, 2002, s. 314–315. ISBN 978-0-691-08908-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]