Przejdź do zawartości

Własność intelektualna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Własność intelektualna – zbiorcze określenie grupy monopoli prawnych, obejmujących dobra niematerialne związane z twórczą działalnością człowieka. Do własności intelektualnej zalicza się w szczególności utwory chronione prawem autorskim, wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne chronione prawem własności przemysłowej, odmiany uprawne chronione wyłącznym prawem do odmiany, a także know-how oraz tajemnicę przedsiębiorstwa.

W ramach własności intelektualnej mieści się własność przemysłowa. Pojęcie to zostało zdefiniowane już w Konwencji Paryskiej z 1883 roku, która jest jednym z fundamentalnych dokumentów międzynarodowego prawa własności intelektualnej. Własność przemysłowa obejmuje szeroki zakres praw, w tym:

  • Patenty na wynalazki – prawa przyznawane za innowacje techniczne,
  • Wzory użytkowe – ochrona dla mniejszych rozwiązań technicznych,
  • Wzory przemysłowe – ochrona estetycznego kształtu lub wzornictwa produktów,
  • Znaki towarowe – ochrona znaków służących do odróżniania produktów lub usług firm,
  • Nazwy handlowe – ochrona nazw firm w obrocie gospodarczym,
  • Oznaczenia pochodzenia – prawa dotyczące geograficznego pochodzenia towarów,
  • Zwalczanie nieuczciwej konkurencji – przepisy chroniące uczciwą konkurencję na rynku.

Ponadto, do własności przemysłowej zalicza się również ochronę topografii układów scalonych oraz ochronę nowych odmian roślin.

Różnicowanie pomiędzy własnością intelektualną a przemysłową ma istotne znaczenie w pracy rzeczników patentowych. Rzecznicy patentowi mogą reprezentować swoich klientów przed sądami w sprawach dotyczących wyłącznie własności przemysłowej, co wyklucza sprawy dotyczące prawa autorskiego[1].

Wyjątkiem są sprawy, dotyczące jednocześnie własności przemysłowej i praw autorskich: Sąd Najwyższy stwierdził: W sprawie o zwalczanie nieuczciwej konkurencji, której przedmiotem jest także roszczenie dotyczące naruszenia majątkowych praw autorskich do utworu, pełnomocnikiem procesowym może być także rzecznik patentowy[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W obecnym znaczeniu termin własności intelektualnej użyty został po raz pierwszy w 1888 roku wraz z założeniem szwajcarskiego Bureau fédéral de la propriété intellectuelle. Do szerszego użycia wprowadzony został dopiero po utworzeniu w 1967 r. agendy ONZ pod nazwą Światowa Organizacja Własności Intelektualnej (WIPO).

Krytyka

[edytuj | edytuj kod]

Richard Stallman skrytykował pojęcie „własność intelektualna” jako bezzasadne uogólnienie (postulował by prawo autorskie, patenty oraz znaki towarowe traktować rozdzielnie) oraz jako niezasadne budowanie analogii z własnością[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Własność intelektualna a własność przemysłowa. Co oznaczają? [online], Prawna ochrona znaków towarowych, 27 lutego 2017 [dostęp 2024-06-03] (pol.).
  2. Uchwała Sądu Najwyższego z 26 lipca 2017 r. (Sygn. akt III CZP 26/17) https://www.sn.pl/sites/orzecznictwo/OrzeczeniaHTML/iii%20czp%2026-17.docx.html [dostęp: 2024-06-03]
  3. Richard M. Stallman: „Własność intelektualna” to zwodniczy miraż. [dostęp 2013-12-08].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]