Przejdź do zawartości

Wilhelm Karl von Urach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mendog II
Wilhelm Karol von Urach
Ilustracja
ilustracja herbu
Książę Urach
Okres

od 17 lipca 1869
do 24 marca 1928

Poprzednik

Wilhelm Wirtemberski-Urach

Następca

Karol Urach

Hrabia Wirtembergii
Okres

od 1918
do 1928

Poprzednik

Wilhelm Wirtemberski-Urach

Następca

Karol Urach

Król-elekt Litwy
Okres

od 11 lipca 1918
do 2 listopada 1918

Poprzednik

wielki książę Michał II Romanow

Następca

Prezydium Rady Litewskiej

tytularny król Litwy
Okres

od 2 listopada 1918
do 24 marca 1928

Następca

Karol Urach

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1864
Monako

Data i miejsce śmierci

24 marca 1928
Rapallo

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Korony Wirtemberskiej Order Zasługi Wojskowej (Wirtembergia) Order Fryderyka (Wirtembergia) Order Orła Czarnego (Prusy) Order Domowy Hohenzollernów Order św. Huberta (Bawaria) Order Korony Rucianej (Saksonia) Order Korony Wendyjskiej (Meklemburgia) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Kawaler/Dama Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM) Krzyż Wielki Orderu Danebroga (Dania) Order Osmana (Imperium Osmańskie) Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola (Monako)

Wilhelm Karl von Urach (ur. 30 maja 1864 w Monako, zm. 24 marca 1928 w Rapallo) – książę Urach, hrabia Wirtembergii, w 1918 proklamowany królem Litwy jako Mendog II (lit. Mindaugas II).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem księcia Wilhelma i księżniczki Florestyny Grimaldi. Jego ojciec był głową morganatycznej linii książąt Wirtembergii.

Wilhelm był kandydatem na trony kilku państw europejskich. Przez swoją matkę posiadał prawo do tronu księstwa Monako, tym bardziej że następca tronu Ludwik miał tylko nieślubną córkę. Był brany pod uwagę przy wyborze władcy Albanii, tytuł jednak otrzymał książę Wilhelm zu Wied. Wysunięto również jego kandydaturę na króla polskiego[1].

4 lipca 1918 roku został ogłoszony przez Tarybę królem Litwy pod imieniem Mendoga II. 11 lipca 1918 przyjął wybór. 2 listopada 1918 roku przez ten sam organ został władzy pozbawiony w związku z uchwaleniem tymczasowej konstytucji, która wprowadzała ustrój republikański[2]. Władca nie mówił po litewsku, nigdy również nie przyjechał na Litwę. Jego wybór spowodowany był kilkoma przesłankami: był katolikiem, nie należał do rodziny Hohenzollernów, posiadał doświadczenie militarne, gdyby Państwa Centralne wygrały – Litwa miała otrzymać ich ochronę przed Rosją. Po przegranej Niemiec Litwa została republiką.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Wilhelm był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była poślubiona 4 lipca 1892 roku Amelia Wittelsbach, córka księcia Karola Teodora Wittelsbacha i Zofii Wettyn. Mieli 9 dzieci:

  • Maria (1893–1908)
  • Elżbieta (1894–1962)
  • Karolina (1896–1980)
  • Wilhelm (1897–1957)
  • Karol (1899–1981)
  • Małgorzata (1901–1975)
  • Albert (1903–1969)
  • Eberhard (1907–1969)
  • Matylda (1912–2001)

Drugą żoną była Wiltruda, córka króla Bawarii, Ludwika III i Marii Teresy Habsburg-Este. Ożenił się z nią 26 listopada 1924 roku. Nie mieli dzieci.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Media Designers www.media-d.com: Była o krok od monarchii – Magazyn Wileński. magwil.lt. [dostęp 2021-04-12].
  2. (red.) Steponas Maculevičius, Doloresa Baltrušiene, Znajomość z Litwą. Księga tysiąclecia. Tom pierwszy. Państwo, Kraštotvarka, Kaunas, 1999, ISBN 9986-892-34-1, s. 80.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o Königlich-Württembergisches Hof- und Staats-Handbuch. Stuttgart: 1913, s. 232

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]