Jump to content

Дмитрий Кабалевский

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Дмитрий Кабалевский
Дмитрий Борисович Кабалевский
Сурат
Таърихи таваллуд 17 (30) декабр 1904[1][2]
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 14 феврал 1987(1987-02-14)[1][2] (82 сол)
Маҳалли даргузашт
Кишвар
Пеша classical composer, раҳбари мусиқӣ, хореограф, мусиқишинос, омӯзгори мусиқӣ, устоди донишгоҳ, пиёнунавоз, оҳангсози филм, ходими ҷамъиятӣ, сиёсатмадор
Ҷоизаҳо
Ордени Ленин — 1964 Ордени Ленин — 1971 Ордени Ленин — 1974 Ордени Ленин — 1984
Ордени Байрақи Сурхи Меҳнат — 1966
Вебгоҳ kabalevsky.ru
 Парвандаҳо дар Викианбор

Дмитрий Борисович Кабалевский (19041987) — оҳангсоз, дирижёр, пианинонавоз, омӯзгор, доктори санъатшиносӣ, профессори шуравӣ.

Академики АПН СССР (1971)[5]. Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1974). Ҳунарманди мардумии ИҶШС (1963). Дорандаи Мукофоти Ленин (1972), се Мукофоти Сталин (соли 1946, 1949, 1951), Ҷоизаи Давлатии СССР (соли 1980) ва Ҷоизаи Давлатии красноярск, ҶШФСР ба номи Глинки (1966). Узви ВКП(б) аз соли 1940.

Зиндагинома

[вироиш | вироиши манбаъ]
Дмитрий ва Елена Кабалевские. Луганск, соли 1906.

Д. Б. Кабалевский  30 декабри соли 1904 дар Санкт-Петербург таваллуд шудааст.

  1. 1.0 1.1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
  2. 2.0 2.1 Педагоги и психологи мира (рус.) — 2012.
  3. Кабалевский Дмитрий Борисович // Большая советская энциклопедия (рус.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  4. Deutsche Nationalbibliothek Record #11945002X // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
  5. Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 11. Италия — Кваркуш. 1973. 608 стр., илл.; 39 л. илл. и карт. 1 карта-вкл.

 Дмитрий Кабалевский. Сайти «Герои Страны».