İçeriğe atla

Apeiron

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Apeiron (ἄπειρον), Antik Yunancada "sınırlı olmayan" anlamına gelir. Sözcüğün başındaki "a" eki olumsuzluk ekidir. Etimolojik olarak "sınırlı olmayan" anlamına gelse de, apeiron ifadesi sadece niceliksel bir anlam taşımaz; aynı zamanda "belirlenemez olan" anlamında da anlaşılmalıdır.[1]

Felsefede Apeiron

[değiştir | kaynağı değiştir]

Apeiron Anaksimandros'un arkhesidir. Anaksimandros tarafından bir arke olarak ortaya atılma nedeni, Anaksimandros'un çağdaşı olan Thales'in "su" arkesini yetersiz bulmasıdır. Anaksimandros'a göre, "adalet"in sağlanabilmesi için toprak, ateş, hava ve su arasında sürekli birbirlerinin var oluşuna ve yok oluşuna sebep olan bir denge olması gerekir. Arkenin toprak, ateş, hava ya da su elementlerinden birisi olması halinde, arke olarak belirlenen element dengeyi kendinden yana bozacaktır ve mevcudiyeti sağlayan çatışmalı denge bozulacaktır. Ancak mevcudiyetin sürekliliği gözlemlenebilir açık bir gerçek olduğuna göre arkenin bu dört maddeden biri olması mümkün değildir. Ayrıca Anaksimandros'a göre arkenin somut olarak belirlenemez; "dünyada olmayan" olması da gereklidir.[2]

Apeiron Anaksimandros'un fragmanlarından da bilindiği kadarıyla her şeyin kendisinden doğduğu ve kendisinde yok olduğu "burada olmayan" tanımlanamaz, belirlenemez, sınırsız olandır.

  1. ^ "Apeiron Nedir, Ne Demektir?". Felsefe.gen.tr. 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2020. 
  2. ^ Guthrie, W. K. C. (Kasım 2011). Yunan Felsefesi Tarihi-I: Sokrates Öncesi Filozoflar ve Phytagorasçılar. Kabalcı Yayınevi. ss. 96-100. ISBN 9789759971823. Erişim tarihi: 30 Eylül 2020.