فجر

Ayrıca bakınız: فخر

Arapça

Köken 1

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /fad͡ʒr/

Ad

فَجْر (fecr) e

1. فَجَرَ‎ (fecara) fiilinin mastarı (şekil I)
2. günün ağırması; şafak

   eş anlamlıları: فَلَق‎ (felaḳ), صُبْح‎ (ṣubḥ), غَدَاة‎ (ġadāh), بُكْرَة‎ (bükra)

   zıt anlamlılar: شَفَق‎ (şefaḳ), غَسَق‎ (ġasaḳ)

   فِي الْفَجْرِ الْبَاكِرِ، كَانَتِ الشُّوَارِعُ هَادِئَةً وَخَالِيَةً مِنَ الزُّحَامِ.  — Şafağın erken saatlerinde sokaklar sessiz ve trafikten uzaktı.

   • M.S. 609–632, Kur'an, 97:5
     سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الفَجْرِ – Ebu'l-A'lâ Mevdudî: O gece şafak doğuncaya kadar tüm huzur vardır.
3. (mecaz) başlangıç, çıkış, şafak

Çekimleme

فَجْر (fecr) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	فَجْر fecr	الْفَجْر‎ el-fecr	فَجْر fecr
yalın	فَجْرٌ fecrun	الْفَجْرُ‎ el-fecru	فَجْرُ fecru
belirtme	فَجْرًا‎ fecran	الْفَجْرَ‎ el-fecra	فَجْرَ fecra
tamlayan	فَجْرٍ fecrin	الْفَجْرِ‎ el-fecri	فَجْرِ fecri

Türetilmiş kavramlar

• فَجْر كَاذِب‎ (fecr kāẕib) ،فَجْر صَادِق‎ (fecr ṣādiḳ)

Ad

فَجْر (fecr) d

1. (İslâm) sabah namazı

Çekimleme

فَجْر (fecr) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	فَجْر fecr	الْفَجْر‎ el-fecr	فَجْر fecr
yalın	فَجْرٌ fecrun	الْفَجْرُ‎ el-fecru	فَجْرُ fecru
belirtme	فَجْرًا‎ fecran	الْفَجْرَ‎ el-fecra	فَجْرَ fecra
tamlayan	فَجْرٍ fecrin	الْفَجْرِ‎ el-fecri	فَجْرِ fecri

Türevleri

• Hijazi Arabic: فجر‎
• İngilizce: fajr
• Bengalce: ফজর (phôjôr)
• Hausaca: alfijir
• Malayca: fajar
  • Endonezce: fajar
  • Cava dili: fajar
  • Sunda dili: fajar
• Naga Pidgin: fajir
• Osmanlı Türkçesi: فجر‎
  • Türkçe: fecir
• Pencapça: ਫ਼ਜਰ (fajar)
• Şablon:uğradığı değişimtree
• Svahili: alfajiri
• Wolof dili: fajar

Köken 2

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /fa.d͡ʒa.ra/

Eylem

فَجَرَ (fecara) I, geniş zaman يَفْجُرُ‎‎ (yefcuru)

1. kazmak, kırmak, yarmak

Çekimleme

فَجَرَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar فَجْر)

mastar الْمَصْدَر						فَجْر fecr
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						فَاجِر‎ fācir
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَفْجُور‎ mefcūr
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	فَجَرْتُ‎ fecartü	فَجَرْتَ‎ fecarte	فَجَرَ fecara		فَجَرْتُمَا‎ fecartümā	فَجَرَا‎ fecarā		فَجَرْنَا‎ fecarnā	فَجَرْتُمْ‎ fecartüm	فَجَرُوا‎ fecarū
	dişil		فَجَرْتِ‎ fecarti	فَجَرَتْ‎ fecarat			فَجَرَتَا‎ fecaratā			فَجَرْتُنَّ‎ fecartünne	فَجَرْنَ‎ fecarne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَفْجُرُ‎ ʾefcuru	تَفْجُرُ‎ tefcuru	يَفْجُرُ‎ yefcuru		تَفْجُرَانِ‎ tefcurāni	يَفْجُرَانِ‎ yefcurāni		نَفْجُرُ‎ nefcuru	تَفْجُرُونَ‎ tefcurūne	يَفْجُرُونَ‎ yefcurūne
	dişil		تَفْجُرِينَ‎ tefcurīne	تَفْجُرُ‎ tefcuru			تَفْجُرَانِ‎ tefcurāni			تَفْجُرْنَ‎ tefcurne	يَفْجُرْنَ‎ yefcurne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَفْجُرَ‎ ʾefcura	تَفْجُرَ‎ tefcura	يَفْجُرَ‎ yefcura		تَفْجُرَا‎ tefcurā	يَفْجُرَا‎ yefcurā		نَفْجُرَ‎ nefcura	تَفْجُرُوا‎ tefcurū	يَفْجُرُوا‎ yefcurū
	dişil		تَفْجُرِي‎ tefcurī	تَفْجُرَ‎ tefcura			تَفْجُرَا‎ tefcurā			تَفْجُرْنَ‎ tefcurne	يَفْجُرْنَ‎ yefcurne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَفْجُرْ‎ ʾefcur	تَفْجُرْ‎ tefcur	يَفْجُرْ‎ yefcur		تَفْجُرَا‎ tefcurā	يَفْجُرَا‎ yefcurā		نَفْجُرْ‎ nefcur	تَفْجُرُوا‎ tefcurū	يَفْجُرُوا‎ yefcurū
	dişil		تَفْجُرِي‎ tefcurī	تَفْجُرْ‎ tefcur			تَفْجُرَا‎ tefcurā			تَفْجُرْنَ‎ tefcurne	يَفْجُرْنَ‎ yefcurne
emir الْأَمْر	eril		اُفْجُرْ‎ ufcur			اُفْجُرَا‎ ufcurā				اُفْجُرُوا‎ ufcurū
	dişil		اُفْجُرِي‎ ufcurī							اُفْجُرْنَ‎ ufcurne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	فُجِرْتُ‎ fücirtü	فُجِرْتَ‎ fücirte	فُجِرَ fücira		فُجِرْتُمَا‎ fücirtümā	فُجِرَا‎ fücirā		فُجِرْنَا‎ fücirnā	فُجِرْتُمْ‎ fücirtüm	فُجِرُوا‎ fücirū
	dişil		فُجِرْتِ‎ fücirti	فُجِرَتْ‎ fücirat			فُجِرَتَا‎ füciratā			فُجِرْتُنَّ‎ fücirtünne	فُجِرْنَ‎ fücirne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُفْجَرُ‎ ʾüfcaru	تُفْجَرُ‎ tüfcaru	يُفْجَرُ‎ yüfcaru		تُفْجَرَانِ‎ tüfcarāni	يُفْجَرَانِ‎ yüfcarāni		نُفْجَرُ‎ nüfcaru	تُفْجَرُونَ‎ tüfcarūne	يُفْجَرُونَ‎ yüfcarūne
	dişil		تُفْجَرِينَ‎ tüfcarīne	تُفْجَرُ‎ tüfcaru			تُفْجَرَانِ‎ tüfcarāni			تُفْجَرْنَ‎ tüfcarne	يُفْجَرْنَ‎ yüfcarne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُفْجَرَ‎ ʾüfcara	تُفْجَرَ‎ tüfcara	يُفْجَرَ‎ yüfcara		تُفْجَرَا‎ tüfcarā	يُفْجَرَا‎ yüfcarā		نُفْجَرَ‎ nüfcara	تُفْجَرُوا‎ tüfcarū	يُفْجَرُوا‎ yüfcarū
	dişil		تُفْجَرِي‎ tüfcarī	تُفْجَرَ‎ tüfcara			تُفْجَرَا‎ tüfcarā			تُفْجَرْنَ‎ tüfcarne	يُفْجَرْنَ‎ yüfcarne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُفْجَرْ‎ ʾüfcar	تُفْجَرْ‎ tüfcar	يُفْجَرْ‎ yüfcar		تُفْجَرَا‎ tüfcarā	يُفْجَرَا‎ yüfcarā		نُفْجَرْ‎ nüfcar	تُفْجَرُوا‎ tüfcarū	يُفْجَرُوا‎ yüfcarū
	dişil		تُفْجَرِي‎ tüfcarī	تُفْجَرْ‎ tüfcar			تُفْجَرَا‎ tüfcarā			تُفْجَرْنَ‎ tüfcarne	يُفْجَرْنَ‎ yüfcarne

Eylem

فَجَرَ (fecara) I, geniş zaman يَفْجُرُ‎‎ (yefcuru)

1. ahlaksızca davranmak, kötü olmak, günah işlemek
   • M.S. 609–632, Kur'an, 75:5
     بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ – fakat insan günah işlemek ister.

Çekimleme

فَجَرَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar فُجُور)

mastar الْمَصْدَر						فُجُور‎ fücūr
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						فَاجِر‎ fācir
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَفْجُور‎ mefcūr
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	فَجَرْتُ‎ fecartü	فَجَرْتَ‎ fecarte	فَجَرَ fecara		فَجَرْتُمَا‎ fecartümā	فَجَرَا‎ fecarā		فَجَرْنَا‎ fecarnā	فَجَرْتُمْ‎ fecartüm	فَجَرُوا‎ fecarū
	dişil		فَجَرْتِ‎ fecarti	فَجَرَتْ‎ fecarat			فَجَرَتَا‎ fecaratā			فَجَرْتُنَّ‎ fecartünne	فَجَرْنَ‎ fecarne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَفْجُرُ‎ ʾefcuru	تَفْجُرُ‎ tefcuru	يَفْجُرُ‎ yefcuru		تَفْجُرَانِ‎ tefcurāni	يَفْجُرَانِ‎ yefcurāni		نَفْجُرُ‎ nefcuru	تَفْجُرُونَ‎ tefcurūne	يَفْجُرُونَ‎ yefcurūne
	dişil		تَفْجُرِينَ‎ tefcurīne	تَفْجُرُ‎ tefcuru			تَفْجُرَانِ‎ tefcurāni			تَفْجُرْنَ‎ tefcurne	يَفْجُرْنَ‎ yefcurne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَفْجُرَ‎ ʾefcura	تَفْجُرَ‎ tefcura	يَفْجُرَ‎ yefcura		تَفْجُرَا‎ tefcurā	يَفْجُرَا‎ yefcurā		نَفْجُرَ‎ nefcura	تَفْجُرُوا‎ tefcurū	يَفْجُرُوا‎ yefcurū
	dişil		تَفْجُرِي‎ tefcurī	تَفْجُرَ‎ tefcura			تَفْجُرَا‎ tefcurā			تَفْجُرْنَ‎ tefcurne	يَفْجُرْنَ‎ yefcurne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَفْجُرْ‎ ʾefcur	تَفْجُرْ‎ tefcur	يَفْجُرْ‎ yefcur		تَفْجُرَا‎ tefcurā	يَفْجُرَا‎ yefcurā		نَفْجُرْ‎ nefcur	تَفْجُرُوا‎ tefcurū	يَفْجُرُوا‎ yefcurū
	dişil		تَفْجُرِي‎ tefcurī	تَفْجُرْ‎ tefcur			تَفْجُرَا‎ tefcurā			تَفْجُرْنَ‎ tefcurne	يَفْجُرْنَ‎ yefcurne
emir الْأَمْر	eril		اُفْجُرْ‎ ufcur			اُفْجُرَا‎ ufcurā				اُفْجُرُوا‎ ufcurū
	dişil		اُفْجُرِي‎ ufcurī							اُفْجُرْنَ‎ ufcurne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	فُجِرْتُ‎ fücirtü	فُجِرْتَ‎ fücirte	فُجِرَ fücira		فُجِرْتُمَا‎ fücirtümā	فُجِرَا‎ fücirā		فُجِرْنَا‎ fücirnā	فُجِرْتُمْ‎ fücirtüm	فُجِرُوا‎ fücirū
	dişil		فُجِرْتِ‎ fücirti	فُجِرَتْ‎ fücirat			فُجِرَتَا‎ füciratā			فُجِرْتُنَّ‎ fücirtünne	فُجِرْنَ‎ fücirne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُفْجَرُ‎ ʾüfcaru	تُفْجَرُ‎ tüfcaru	يُفْجَرُ‎ yüfcaru		تُفْجَرَانِ‎ tüfcarāni	يُفْجَرَانِ‎ yüfcarāni		نُفْجَرُ‎ nüfcaru	تُفْجَرُونَ‎ tüfcarūne	يُفْجَرُونَ‎ yüfcarūne
	dişil		تُفْجَرِينَ‎ tüfcarīne	تُفْجَرُ‎ tüfcaru			تُفْجَرَانِ‎ tüfcarāni			تُفْجَرْنَ‎ tüfcarne	يُفْجَرْنَ‎ yüfcarne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُفْجَرَ‎ ʾüfcara	تُفْجَرَ‎ tüfcara	يُفْجَرَ‎ yüfcara		تُفْجَرَا‎ tüfcarā	يُفْجَرَا‎ yüfcarā		نُفْجَرَ‎ nüfcara	تُفْجَرُوا‎ tüfcarū	يُفْجَرُوا‎ yüfcarū
	dişil		تُفْجَرِي‎ tüfcarī	تُفْجَرَ‎ tüfcara			تُفْجَرَا‎ tüfcarā			تُفْجَرْنَ‎ tüfcarne	يُفْجَرْنَ‎ yüfcarne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُفْجَرْ‎ ʾüfcar	تُفْجَرْ‎ tüfcar	يُفْجَرْ‎ yüfcar		تُفْجَرَا‎ tüfcarā	يُفْجَرَا‎ yüfcarā		نُفْجَرْ‎ nüfcar	تُفْجَرُوا‎ tüfcarū	يُفْجَرُوا‎ yüfcarū
	dişil		تُفْجَرِي‎ tüfcarī	تُفْجَرْ‎ tüfcar			تُفْجَرَا‎ tüfcarā			تُفْجَرْنَ‎ tüfcarne	يُفْجَرْنَ‎ yüfcarne

Köken 3

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /fad͡ʒ.d͡ʒa.ra/

Eylem

فَجَّرَ (feccara) II, geniş zaman يُفَجِّرُ‎‎ (yüfecciru)

1. (su için) bir çıkış veya geçit oluşturmak
2. akıtmak, dökülmesine müsaade etmek
   • M.S. 609–632, Kur'an, 82:1-5
     إِذَا السَّمَاء ٱنْفَطَرَتْ ۝ وَإِذَا ٱلْكَوَاكِبُ ٱنْتَثَرَتْ ۝ وَإِذَا ٱلْبِحَارُ فُجِّرَتْ ۝ وَإِذَا ٱلْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ۝ عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ۝ – Gök çatladığı vakit, / Yıldızlar döküldüğü vakit, / Denizler yarılıp akıtıldığı vakit, / Kabirlerin içi dışına getirildiği vakit, / Herkes neyi önünden gönderdiğini ve neyi geri bıraktığını bilir.
3. ayırmak, yarmak
4. patlamak

Çekimleme

فَجَّرَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَفْجِير‎ tefcīr
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُفَجِّر‎ müfeccir
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُفَجَّر‎ müfeccar
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	فَجَّرْتُ‎ feccartü	فَجَّرْتَ‎ feccarte	فَجَّرَ feccara		فَجَّرْتُمَا‎ feccartümā	فَجَّرَا‎ feccarā		فَجَّرْنَا‎ feccarnā	فَجَّرْتُمْ‎ feccartüm	فَجَّرُوا‎ feccarū
	dişil		فَجَّرْتِ‎ feccarti	فَجَّرَتْ‎ feccarat			فَجَّرَتَا‎ feccaratā			فَجَّرْتُنَّ‎ feccartünne	فَجَّرْنَ‎ feccarne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُفَجِّرُ‎ ʾüfecciru	تُفَجِّرُ‎ tüfecciru	يُفَجِّرُ‎ yüfecciru		تُفَجِّرَانِ‎ tüfeccirāni	يُفَجِّرَانِ‎ yüfeccirāni		نُفَجِّرُ‎ nüfecciru	تُفَجِّرُونَ‎ tüfeccirūne	يُفَجِّرُونَ‎ yüfeccirūne
	dişil		تُفَجِّرِينَ‎ tüfeccirīne	تُفَجِّرُ‎ tüfecciru			تُفَجِّرَانِ‎ tüfeccirāni			تُفَجِّرْنَ‎ tüfeccirne	يُفَجِّرْنَ‎ yüfeccirne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُفَجِّرَ‎ ʾüfeccira	تُفَجِّرَ‎ tüfeccira	يُفَجِّرَ‎ yüfeccira		تُفَجِّرَا‎ tüfeccirā	يُفَجِّرَا‎ yüfeccirā		نُفَجِّرَ‎ nüfeccira	تُفَجِّرُوا‎ tüfeccirū	يُفَجِّرُوا‎ yüfeccirū
	dişil		تُفَجِّرِي‎ tüfeccirī	تُفَجِّرَ‎ tüfeccira			تُفَجِّرَا‎ tüfeccirā			تُفَجِّرْنَ‎ tüfeccirne	يُفَجِّرْنَ‎ yüfeccirne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُفَجِّرْ‎ ʾüfeccir	تُفَجِّرْ‎ tüfeccir	يُفَجِّرْ‎ yüfeccir		تُفَجِّرَا‎ tüfeccirā	يُفَجِّرَا‎ yüfeccirā		نُفَجِّرْ‎ nüfeccir	تُفَجِّرُوا‎ tüfeccirū	يُفَجِّرُوا‎ yüfeccirū
	dişil		تُفَجِّرِي‎ tüfeccirī	تُفَجِّرْ‎ tüfeccir			تُفَجِّرَا‎ tüfeccirā			تُفَجِّرْنَ‎ tüfeccirne	يُفَجِّرْنَ‎ yüfeccirne
emir الْأَمْر	eril		فَجِّرْ feccir			فَجِّرَا‎ feccirā				فَجِّرُوا‎ feccirū
	dişil		فَجِّرِي‎ feccirī							فَجِّرْنَ‎ feccirne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	فُجِّرْتُ‎ füccirtü	فُجِّرْتَ‎ füccirte	فُجِّرَ füccira		فُجِّرْتُمَا‎ füccirtümā	فُجِّرَا‎ füccirā		فُجِّرْنَا‎ füccirnā	فُجِّرْتُمْ‎ füccirtüm	فُجِّرُوا‎ füccirū
	dişil		فُجِّرْتِ‎ füccirti	فُجِّرَتْ‎ füccirat			فُجِّرَتَا‎ fücciratā			فُجِّرْتُنَّ‎ füccirtünne	فُجِّرْنَ‎ füccirne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُفَجَّرُ‎ ʾüfeccaru	تُفَجَّرُ‎ tüfeccaru	يُفَجَّرُ‎ yüfeccaru		تُفَجَّرَانِ‎ tüfeccarāni	يُفَجَّرَانِ‎ yüfeccarāni		نُفَجَّرُ‎ nüfeccaru	تُفَجَّرُونَ‎ tüfeccarūne	يُفَجَّرُونَ‎ yüfeccarūne
	dişil		تُفَجَّرِينَ‎ tüfeccarīne	تُفَجَّرُ‎ tüfeccaru			تُفَجَّرَانِ‎ tüfeccarāni			تُفَجَّرْنَ‎ tüfeccarne	يُفَجَّرْنَ‎ yüfeccarne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُفَجَّرَ‎ ʾüfeccara	تُفَجَّرَ‎ tüfeccara	يُفَجَّرَ‎ yüfeccara		تُفَجَّرَا‎ tüfeccarā	يُفَجَّرَا‎ yüfeccarā		نُفَجَّرَ‎ nüfeccara	تُفَجَّرُوا‎ tüfeccarū	يُفَجَّرُوا‎ yüfeccarū
	dişil		تُفَجَّرِي‎ tüfeccarī	تُفَجَّرَ‎ tüfeccara			تُفَجَّرَا‎ tüfeccarā			تُفَجَّرْنَ‎ tüfeccarne	يُفَجَّرْنَ‎ yüfeccarne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُفَجَّرْ‎ ʾüfeccar	تُفَجَّرْ‎ tüfeccar	يُفَجَّرْ‎ yüfeccar		تُفَجَّرَا‎ tüfeccarā	يُفَجَّرَا‎ yüfeccarā		نُفَجَّرْ‎ nüfeccar	تُفَجَّرُوا‎ tüfeccarū	يُفَجَّرُوا‎ yüfeccarū
	dişil		تُفَجَّرِي‎ tüfeccarī	تُفَجَّرْ‎ tüfeccar			تُفَجَّرَا‎ tüfeccarā			تُفَجَّرْنَ‎ tüfeccarne	يُفَجَّرْنَ‎ yüfeccarne

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça فَجْر‎ (fecr).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈfed͡ʒɾ/

Ad

فجر (fecr)

1. tan yerinin ağarması

Çekimleme

فجر‎ (fecr) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	فجر‎ fecr	فجرلر‎ fecrler
belirtme	فجری‎ fecri	فجرلری‎ fecrleri
yönelme	فجره‎ fecre	فجرلره‎ fecrlere
bulunma	فجرده‎ fecrde	فجرلرده‎ fecrlerde
ayrılma	فجردن‎ fecrden	فجرلردن‎ fecrlerden
tamlayan	فجرڭ‎ fecrin	فجرلرڭ‎ fecrlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	فجرم‎ fecrim	فجرلرم‎ fecrlerim
2. tekil (senin)	فجرڭ‎ fecrin	فجرلرڭ‎ fecrlerin
3. tekil (onun)	فجری‎ fecri	فجرلری‎ fecrleri
1. çoğul (bizim)	فجرمز‎ fecrimiz	فجرلرمز‎ fecrlerimiz
2. çoğul (sizin)	فجرڭز‎ fecriniz	فجرلرڭز‎ fecrleriniz
3. çoğul (onların)	فجری‎ fecri فجرلری‎ fecrleri