Maria Bikaki's Reviews > Λάννυ

Max Porter. Αναμφισβήτητα από τους πιο ποιητικούς συγγραφείς που έχω διαβάσει. Το Λάννυ, το δεύτερο έργο του είναι ένα φανταστικά δομημένο λυρικό παραμύθι που δύσκολα δε θα το αγαπήσεις. Η ιστορία τοποθετείται σ’ ένα αγγλικό χωριό κοντά στο Λονδίνο. Μια ιστορία με αυτή την ιδιαίτερη πένα του Πότερ που πραγματεύεται θέματα όπως η σχέση των ανθρώπων με τη φύση, την παιδική ηλικία, τους φόβους. Μέσα από εναλλαγές μαγικού ρεαλισμού, ηθογραφίας και φαντασίας ο συγγραφέας υφαίνει μια άκρως συγκινητική ιστορία. Τολμηρό, ζωντανό σε σημείο να σε κάνει να πιστέψεις ότι οι ήρωες θα ξεπηδήσουν από τις σελίδες του βιβλίου. Νομίζω ότι στο συγκεκριμένο βιβλίο κυριαρχεί το συναίσθημα. Σκέφτομαι δηλαδή όσο γράφω την κριτική πως θα ήθελα να το παρουσιάσω και για κάποιο λόγο οι λέξεις δε μου βγαίνουν τόσο εύκολα όσο θα περίμενα για ένα βιβλίο που με συγκίνησε πολύ. Πρέπει απλά να το διαβάσεις για να καταλάβεις το μεγαλείο του, είναι από κείνα τα βιβλία που ίσως είναι καλύτερα ν’ αφήσεις τον αναγνώστη ν’ απολαύσει μόνος του το ταξίδι.
Στο επίκεντρο της ιστορίας θα βρείτε τον Λάννυ, ένα ιδιαίτερο αγόρι με ζωήρη φαντασία που ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς του δεν ξέρουν πώς να χειριστούν ενώ από τους υπόλοπους κατοίκους του χωριού αντιμετωπίζεται ως αλλόκοτος.

«Ίσως απλώς ο Λάννυ μαζεύει θραύσματα απ’ ό, τι ακούει, απορροφά τους ήχους αυτού του κόσμου και γνέθει νήματα κάποιου άλλου».

Γυρω από τον Λάννυ θα δουμε τους γονείς, τον τρελόΠιτ ο οποιος του παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής και ο μακαρίτης Γερο-Άκανθος μια φιγούρα βγαλμένη από την παράδοση.
Μια μέρα ο Λάννυ θα εξαφανιστεί και τότε οι πολλες και διαφορετικές φωνές των χωρικών θα βγουν στην επιφάνεια θέματα όπως η κακοποίηση της φύσης από τον ίδιο τον άνθρωπο, ο φόβος, η ανθρώπινη εκμετάλλευση κ.α.
Μια κοινωνικη ανάλυση με την απίστευτα λυρική και ευαίσθητη ματιά μιας συγγραφικής θα μου επιτρέψετε ιδιοφυίας.

«"Τί πιστεύεις ότι χρειάζεται μεγαλύτερη υπομονή, μια ιδέα ή μια ελπίδα;"»
Για κάποιο λόγο πιστεύω την ελπίδα. Δε μπορώ να βρω κάτι πιο οδυνηρό από το να χάνεις ακόμα και αυτή.