What do you think?
Rate this book
The Trilogy - 3 book edition #3
Pan Wołodyjowski
Pan Wołodyjowski jest ostatnią powieścią Trylogii (pozostałe to Ogniem i mieczem i Potop). Akcja toczy się na Kresach podczas wojny polsko-tureckiej, za panowania Michała Wiśniowieckiego. Michał Wołodyjowski pojawiał się we wcześniejszych częściach cyklu, zyskując coraz bardziej na znaczeniu. Pisarz, tworząc swego bohatera, wzorował się na autentycznej osobie - podolskim rycerzu Jerzym Wołodyjowskim który zginął podczas obrony Kamieńca. Powieść Sienkiewicza wypełniają dzieje potyczek, pościgów, pojedynków i licznych romansów składających się na porywającą lekturę.
597 pages, Paperback
First published January 1, 1886
About the author
Henryk Sienkiewicz
978 books652 followersHenryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz (also known as "Litwos"; May 5, 1846–November 15, 1916) was a Polish journalist and Nobel Prize-winning novelist. He was one of the most popular Polish writers at the turn of the 19th and 20th centuries, and received the Nobel Prize in Literature in 1905 for his "outstanding merits as an epic writer."
Born into an impoverished gentry family in the Podlasie village of Wola Okrzejska, in Russian-ruled Poland, Sienkiewicz wrote historical novels set during the Rzeczpospolita (Polish Republic, or Commonwealth). His works were noted for their negative portrayal of the Teutonic Order in The Teutonic Knights (Krzyżacy), which was remarkable as a significant portion of his readership lived under German rule. Many of his novels were first serialized in newspapers, and even today are still in print. In Poland, he is best known for his historical novels "With Fire and Sword", "The Deluge", and "Fire in the Steppe" (The Trilogy) set during the 17th-century Polish-Lithuanian Commonwealth, while internationally he is best known for Quo Vadis, set in Nero's Rome. Quo Vadis has been filmed several times, most notably the 1951 version.
Sienkiewicz was meticulous in attempting to recreate the authenticity of historical language. In his Trilogy, for instance, he had his characters use the Polish language as he imagined it was spoken in the seventeenth century (in reality it was far more similar to 19th-century Polish than he imagined). In The Teutonic Knights, which relates to the Battle of Grunwald in 1410, he even had his characters speak a variety of medieval Polish which he recreated in part from archaic expressions then still common among the highlanders of Podhale.
In 1881, Sienkiewicz married Maria Szetkiewicz (1854-1885). They had two children, Henryk Józef (1882-1959) and Jadwiga Maria (1883–1969).
Born into an impoverished gentry family in the Podlasie village of Wola Okrzejska, in Russian-ruled Poland, Sienkiewicz wrote historical novels set during the Rzeczpospolita (Polish Republic, or Commonwealth). His works were noted for their negative portrayal of the Teutonic Order in The Teutonic Knights (Krzyżacy), which was remarkable as a significant portion of his readership lived under German rule. Many of his novels were first serialized in newspapers, and even today are still in print. In Poland, he is best known for his historical novels "With Fire and Sword", "The Deluge", and "Fire in the Steppe" (The Trilogy) set during the 17th-century Polish-Lithuanian Commonwealth, while internationally he is best known for Quo Vadis, set in Nero's Rome. Quo Vadis has been filmed several times, most notably the 1951 version.
Sienkiewicz was meticulous in attempting to recreate the authenticity of historical language. In his Trilogy, for instance, he had his characters use the Polish language as he imagined it was spoken in the seventeenth century (in reality it was far more similar to 19th-century Polish than he imagined). In The Teutonic Knights, which relates to the Battle of Grunwald in 1410, he even had his characters speak a variety of medieval Polish which he recreated in part from archaic expressions then still common among the highlanders of Podhale.
In 1881, Sienkiewicz married Maria Szetkiewicz (1854-1885). They had two children, Henryk Józef (1882-1959) and Jadwiga Maria (1883–1969).
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 106 reviews
May 8, 2013
One important note... if you read the trilogy in English, be sure to read the translation by Kuniczak. I started reading one by a different translator and the difference was night and day. It was like reading a wooden story by an author of adventure books for young adults instead of a well written story by a great author. If you read a poor review I wonder if the reviewer didn't read the other translation.
The books in the trilogy read like a mix of "War and Peace" and "The Three Musketeers". This last volume was my favorite of the three, but I wouldn't skip the others. Wonderful story, engaging characters, dramatic history and for Americans it has the added attraction of being about a place and time that many of us are not familiar with.
When I finished these books I felt a big hole. In spite of the huge page count I didn't want the story to be over.
The books in the trilogy read like a mix of "War and Peace" and "The Three Musketeers". This last volume was my favorite of the three, but I wouldn't skip the others. Wonderful story, engaging characters, dramatic history and for Americans it has the added attraction of being about a place and time that many of us are not familiar with.
When I finished these books I felt a big hole. In spite of the huge page count I didn't want the story to be over.
October 10, 2011
Wonderful literature. The poles should be re-named The People of Job as they have suffered unawares for centuries while at the same time have defended western civilization with truly uncommon valor and integrity. The west owes a debt of thanks to these honorable people. It is crazy that they languished under the yoke communism after WWII and that we "blessed" it.
May 26, 2023
May 23, 8am ~~ Review asap.
May 25, 915pm ~~ I still cannot quite believe I am at the end of The Trilogy, the author's historical fiction books about Poland in the 1600's. I have lived with the characters for three months now, through four intense volumes (The Deluge was published in two parts).
In this final book, the focus was on 'the little knight', Pan Michael, who over the course of the series had become my favorite of all the compelling characters in the books. I was expecting certain events to happen, I wanted them to happen, but in the first chapters I learned that what I hoped was not to be. Would Pan MIchael ever be allowed to love and be loved?
As the chapters sped by, I decided on another expectation and this time I was right. And there was, of course, more war. It is sometimes hard to imagine what life must have been like in those days. War war war. And more war. Over and over. The Thirty Years War. The Cossack uprisings against the Polish-Lithuanian Commonwealth, Sweden invading the Commonwealth (this was known as The Deluge, hence the title of the second book of the trilogy), immediately after that a war with Hungary, and here we have a war against the Turks. It is a wonder anyone in Europe survived to see the year 1700!
Most of the time the wars were about religion, imagine that. Something that supposedly was meant to give guidance, relief, and consolation to Mankind has brought war over and over throughout history. What a crying shame.
I have one more title by HS on my list. It is a novel published in 1909 according to GR and 1910 at both Wiki and the edition I will be reading at Project Gutenberg. Of course, the 1910 date could be for the translation rather than for the original work. Anyway, I will give Pan Michael, Zagloba, Basria and all the other characters from The Trilogy a little time to fade away a bit before I go back to Poland to see what story our author will tell about Poland in modern times.
I highly recommend The Trilogy. But I do think the books should be read in order and one right after the other to get the proper immersive experience. They are truly unforgettable.
May 25, 915pm ~~ I still cannot quite believe I am at the end of The Trilogy, the author's historical fiction books about Poland in the 1600's. I have lived with the characters for three months now, through four intense volumes (The Deluge was published in two parts).
In this final book, the focus was on 'the little knight', Pan Michael, who over the course of the series had become my favorite of all the compelling characters in the books. I was expecting certain events to happen, I wanted them to happen, but in the first chapters I learned that what I hoped was not to be. Would Pan MIchael ever be allowed to love and be loved?
As the chapters sped by, I decided on another expectation and this time I was right. And there was, of course, more war. It is sometimes hard to imagine what life must have been like in those days. War war war. And more war. Over and over. The Thirty Years War. The Cossack uprisings against the Polish-Lithuanian Commonwealth, Sweden invading the Commonwealth (this was known as The Deluge, hence the title of the second book of the trilogy), immediately after that a war with Hungary, and here we have a war against the Turks. It is a wonder anyone in Europe survived to see the year 1700!
Most of the time the wars were about religion, imagine that. Something that supposedly was meant to give guidance, relief, and consolation to Mankind has brought war over and over throughout history. What a crying shame.
I have one more title by HS on my list. It is a novel published in 1909 according to GR and 1910 at both Wiki and the edition I will be reading at Project Gutenberg. Of course, the 1910 date could be for the translation rather than for the original work. Anyway, I will give Pan Michael, Zagloba, Basria and all the other characters from The Trilogy a little time to fade away a bit before I go back to Poland to see what story our author will tell about Poland in modern times.
I highly recommend The Trilogy. But I do think the books should be read in order and one right after the other to get the proper immersive experience. They are truly unforgettable.
November 10, 2023
Based on real historical facts and then on the author's own secondary plot, this is perhaps the best one of the trilogy, even if the final is full of tragism.
May 15, 2020
Awantura o Basię, a Sienkiewicz nie umiał w romanse.
Barbara Jeziorkowska to na pierwszy rzut oka super babka. Do szabelki jej spieszno, z końmi się umie obchodzić, dziewczyna ma tę no... fantazję. Tylko problem w tym, że pan Sienkiewicz zrobił z Baśki kobietę o cechach, które przypisywał wcześniej głównie mężczyznom, tylko wąsa jej brakło do kompletu (może przez pomyłkę obdarzył nim inną pannę w tym utworze, a później już się nie dało odkręcić). Nawet oświadczyła się sama (do tej sprawy zaraz wrócę). Oczywiście lubię Baśkę, bo sama mam podobne podejście do życia i nie znoszę delikatnych mimoz, ale uważam, że ta postać została przez autora momentami zarysowana w sposób dla Baśki krzywdzący.
Przykładem niech będzie cała awantura z zaręczynami Wołodyjowskiego. Ja wiem, że Sienkiewicz stosował metodę "pierwszego wejrzenia", że pan Michał był wielce kochliwy, ale litości. Jak to u Makuszyńskiego powiedziała inna Barbara:
" - Ta pani zbiera same tandety! - powiedziała. - Wszystko z drugiej ręki... Powinna przeczytać Zemstę o mur graniczny. Powiedział tam Fredro: "Bo nie będę z ziemi zbierał, co Milczkowi z nosa spadło!".
Nie chce mi się wierzyć, żeby Baśka z takim charakterkiem, załatwiła tę sprawę właśnie w taki sposób. Dlatego uważam, że pan Sienkiewicz do pisania romansów nadawał się średnio.
Dalszej części się nie czepiam, zakończenie przeczuwałam, ale i tak było mi żal. Nie jestem specjalną fanką takich łzawych rozwiązań.
Miło było wrócić do Trylogii, nawet jeżeli trochę się czepiam "obyczajowych" szczegółów, to jednak książki te osadzone są w realiach historycznych, o których lubię poczytać.
8/10
Barbara Jeziorkowska to na pierwszy rzut oka super babka. Do szabelki jej spieszno, z końmi się umie obchodzić, dziewczyna ma tę no... fantazję. Tylko problem w tym, że pan Sienkiewicz zrobił z Baśki kobietę o cechach, które przypisywał wcześniej głównie mężczyznom, tylko wąsa jej brakło do kompletu (może przez pomyłkę obdarzył nim inną pannę w tym utworze, a później już się nie dało odkręcić). Nawet oświadczyła się sama (do tej sprawy zaraz wrócę). Oczywiście lubię Baśkę, bo sama mam podobne podejście do życia i nie znoszę delikatnych mimoz, ale uważam, że ta postać została przez autora momentami zarysowana w sposób dla Baśki krzywdzący.
Przykładem niech będzie cała awantura z zaręczynami Wołodyjowskiego. Ja wiem, że Sienkiewicz stosował metodę "pierwszego wejrzenia", że pan Michał był wielce kochliwy, ale litości. Jak to u Makuszyńskiego powiedziała inna Barbara:
" - Ta pani zbiera same tandety! - powiedziała. - Wszystko z drugiej ręki... Powinna przeczytać Zemstę o mur graniczny. Powiedział tam Fredro: "Bo nie będę z ziemi zbierał, co Milczkowi z nosa spadło!".
Nie chce mi się wierzyć, żeby Baśka z takim charakterkiem, załatwiła tę sprawę właśnie w taki sposób. Dlatego uważam, że pan Sienkiewicz do pisania romansów nadawał się średnio.
Dalszej części się nie czepiam, zakończenie przeczuwałam, ale i tak było mi żal. Nie jestem specjalną fanką takich łzawych rozwiązań.
Miło było wrócić do Trylogii, nawet jeżeli trochę się czepiam "obyczajowych" szczegółów, to jednak książki te osadzone są w realiach historycznych, o których lubię poczytać.
8/10
April 30, 2024
Ogromny plus za Basię i zaskakujące zakończenie, ale patrząc tak całościowo "Pan Wołodyjowski" jest zdecydowanie najsłabszą częścią Trylogii. Powiela to, co działo się w poprzednich książkach i jest nierówny, jeśli chodzi o akcję, ale no kurde, i tak bardzo lubię! Henryku Sienkiewiczu, skradłeś pan moje serduszko tymi książkami, chociaż wcale się tego nie spodziewałam.
December 1, 2022
Ostatnia część trylogii, do której podeszłam ze sporym entuzjazmem, nie zawiodła mnie w żadnym stopniu.
W tym tomie uwaga skupia się na Jerzym Michale Wołodyjowskim. O ile w "Ogniem i mieczem" fabuła była dosyć zrównoważona, że część skupia się na wątku romantycznym, a część na walce, a w "Potopie" fabuła się bardziej skupiła na bitwach to tutaj szala przechyliła się w stronę wątku romantycznego.
Narzeczona Wołodyjowskiego, Anusia Borzobochata, zmarła. Mężczyzna jest zrozpaczony i chce wstąpić do klasztoru. Jednak bardzo szybko wkracza na scenę Zagłoba, który postanowił pobawić się w swatkę i próbuje przekonać mężczyznę, żeby (1) wrócił do walki za ojczyznę oraz (2) znalazł sobie nową kobietę, a najlepiej upatrzoną przez niego Basię. W międzyczasie musi pojawić się tło polityczne - zbliża się elekcja, a na horyzoncie widać już wojnę z Turcją.
Pojawiają się bohaterowie z poprzednich książek tacy jak Kmicic i Oleńka, Zagłoba. To co w tym tomie wyprawia Zagłoba to przekracza wszelkie pojęcie, ale nie mam na myśli negatywnego znaczenia. Najwięcej chyba się uśmiałam właśnie z tej postaci. Tak jak już wspomniałam, ta książka zdominowana jest przez wątek romantyczny. Najpierw rozpacz z powodu śmierci narzeczonej, potem Zagłoba swata, tu zaręczyny, tu jednak zmiana obiektu westchnień, a na końcu na to wszystko wchodzi Azja i porywa Basię. Dopiero zbliżając się do końca książki zaczynałam mocniej odczuwać ten wątek "polityczny", w szczególności jak już zaczęto wspominać, że dojdzie do starcia pod Chocimiem.
No dobrze. Podsumowując, nie myślałam, że uda mi się przejść przez całą trylogię. Jednak to była bardzo fajna przygoda i nie żałuję poświęconego czasu. Warto podejść do lektury tych książek z takim pozytywnym nastawieniem i nie czytać na siłę, bo wtedy faktycznie będzie to olbrzymia droga przez mękę. Jeśli kogoś przerażają te przydługie opisy to warto spróbować audiobooka, bo lektor narzuci jedno tempo i można przebrnąć nawet przez najgorsze fragmenty.
Cieszę się, że udało mi się zapoznać z trylogią i tym pozytywnym akcentem kończę.
W tym tomie uwaga skupia się na Jerzym Michale Wołodyjowskim. O ile w "Ogniem i mieczem" fabuła była dosyć zrównoważona, że część skupia się na wątku romantycznym, a część na walce, a w "Potopie" fabuła się bardziej skupiła na bitwach to tutaj szala przechyliła się w stronę wątku romantycznego.
Narzeczona Wołodyjowskiego, Anusia Borzobochata, zmarła. Mężczyzna jest zrozpaczony i chce wstąpić do klasztoru. Jednak bardzo szybko wkracza na scenę Zagłoba, który postanowił pobawić się w swatkę i próbuje przekonać mężczyznę, żeby (1) wrócił do walki za ojczyznę oraz (2) znalazł sobie nową kobietę, a najlepiej upatrzoną przez niego Basię. W międzyczasie musi pojawić się tło polityczne - zbliża się elekcja, a na horyzoncie widać już wojnę z Turcją.
Pojawiają się bohaterowie z poprzednich książek tacy jak Kmicic i Oleńka, Zagłoba. To co w tym tomie wyprawia Zagłoba to przekracza wszelkie pojęcie, ale nie mam na myśli negatywnego znaczenia. Najwięcej chyba się uśmiałam właśnie z tej postaci. Tak jak już wspomniałam, ta książka zdominowana jest przez wątek romantyczny. Najpierw rozpacz z powodu śmierci narzeczonej, potem Zagłoba swata, tu zaręczyny, tu jednak zmiana obiektu westchnień, a na końcu na to wszystko wchodzi Azja i porywa Basię. Dopiero zbliżając się do końca książki zaczynałam mocniej odczuwać ten wątek "polityczny", w szczególności jak już zaczęto wspominać, że dojdzie do starcia pod Chocimiem.
No dobrze. Podsumowując, nie myślałam, że uda mi się przejść przez całą trylogię. Jednak to była bardzo fajna przygoda i nie żałuję poświęconego czasu. Warto podejść do lektury tych książek z takim pozytywnym nastawieniem i nie czytać na siłę, bo wtedy faktycznie będzie to olbrzymia droga przez mękę. Jeśli kogoś przerażają te przydługie opisy to warto spróbować audiobooka, bo lektor narzuci jedno tempo i można przebrnąć nawet przez najgorsze fragmenty.
Cieszę się, że udało mi się zapoznać z trylogią i tym pozytywnym akcentem kończę.
July 5, 2023
"Dla pokrzepienia serc"
Nie wiem czyich bo moje absolutnie nie czuje się w tym momencie pokrzepione
Anyway 10/10 emocjonalny rollercoaster, polecam
Nie wiem czyich bo moje absolutnie nie czuje się w tym momencie pokrzepione
Anyway 10/10 emocjonalny rollercoaster, polecam
August 12, 2022
Two months ago I wrote that "Potop" is the best part of "Trilogy". I didn't change my mind...
The reason why I love "Ogniem i mieczem" and "Potop" is because every reader can find something that pulls his attention. War, adventure, love, friendship, history, etc... The third part of "Trilogy" is mostly focused on love and this is the cause why "Pan Wołodyjowski" dissapointed me. It took 500 pages to describe the "love theme" so the "war and history theme" was describe superficially on the last 100 pages.
"Pan Wołodyjowski" didn't meet my expectations - I gave this book 4 stars because of my sentiment towards the characters ... and because the end of the story destroyed me emotionally. The best books are those ones which break your heart into pieces.
Maybe I will go back to "Pan Wołodyjowski" one day and give this book a second chance ...
The reason why I love "Ogniem i mieczem" and "Potop" is because every reader can find something that pulls his attention. War, adventure, love, friendship, history, etc... The third part of "Trilogy" is mostly focused on love and this is the cause why "Pan Wołodyjowski" dissapointed me. It took 500 pages to describe the "love theme" so the "war and history theme" was describe superficially on the last 100 pages.
"Pan Wołodyjowski" didn't meet my expectations - I gave this book 4 stars because of my sentiment towards the characters ... and because the end of the story destroyed me emotionally. The best books are those ones which break your heart into pieces.
Maybe I will go back to "Pan Wołodyjowski" one day and give this book a second chance ...
March 16, 2023
4,5 ⭐️
„Nic to” 🥺💔
Jakby pół roku temu ktoś mi powiedział, że będę płakać nad książką Sienkiewicza (i to nie z męki nad jego twórczością, której dotychczas nie lubiłam), to chyba bym go wyśmiała!
Ehhhh, czuję pustkę jak po dobrym serialu, w którym przywiązałam się do bohaterów…nic to
„Nic to” 🥺💔
Jakby pół roku temu ktoś mi powiedział, że będę płakać nad książką Sienkiewicza (i to nie z męki nad jego twórczością, której dotychczas nie lubiłam), to chyba bym go wyśmiała!
Ehhhh, czuję pustkę jak po dobrym serialu, w którym przywiązałam się do bohaterów…nic to
May 26, 2023
co to było💀
April 29, 2023
3.95
Przyznaję bez bicia, że popłakałam się jak dziecko.
Przyznaję bez bicia, że popłakałam się jak dziecko.
March 29, 2024
sienkiewicz nigdy nie rozmawial z kobietą
February 1, 2022
Senkeviča triloģijas trešo un noslēdzošo daļu "Pans Volodijevskis" izlasīju pāris gadus pēc pirmās daļas "Ar uguni un zobenu" lasīšanas un kādus 25 gadus pēc otrās daļas "Plūdi" izlasīšanas.
Manā subjektīvā uztverē 3 daļa ir tā mazāk interesantā daļa. Pirmā puse grāmatas ir veltīta galvenā varoņa mīlas lietām un Polijas karaļa vēlēšanu aizkulisēm. Otrā daļa karam ar kārtējo Polijas ienaidnieku. Šoreiz turkiem un tatāriem tas gods.
It kā ja viss atbilstoši kārtīgam piedzīvojumu romānam, bet neatstāj sajūta, ka autors to sarakstīja, lai izdabātu faniem. Vienkārši tauta ļoti gribēja zināt, kas tālāk notika ar galvenajiem varoņiem.
No visām triloģijas daļām man vislabāk patika otrā daļa - "Plūdi". Varbūt tāpēc, ka tur galvenais varonis ir ar saviem plusiem un trūkumiem un pamatīgu personības izaugsmi.
Manā subjektīvā uztverē 3 daļa ir tā mazāk interesantā daļa. Pirmā puse grāmatas ir veltīta galvenā varoņa mīlas lietām un Polijas karaļa vēlēšanu aizkulisēm. Otrā daļa karam ar kārtējo Polijas ienaidnieku. Šoreiz turkiem un tatāriem tas gods.
It kā ja viss atbilstoši kārtīgam piedzīvojumu romānam, bet neatstāj sajūta, ka autors to sarakstīja, lai izdabātu faniem. Vienkārši tauta ļoti gribēja zināt, kas tālāk notika ar galvenajiem varoņiem.
No visām triloģijas daļām man vislabāk patika otrā daļa - "Plūdi". Varbūt tāpēc, ka tur galvenais varonis ir ar saviem plusiem un trūkumiem un pamatīgu personības izaugsmi.
Read
April 13, 2024HENRYK TY DZIADU! Jak mogłeś mi Pana Michała zabić😭😭😭???? Ta część podobała mi się najbardziej, jeszcze Basia była cudowna, idealna dla Wołodyjowskiego. A ty na koniec odjebałeś coś takiego.... Chciałam dać 4 gwiazdki ale tak mnie zdenerwowałeś, że nic nie dostaniesz. Nie dla psa!
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 8, 2024
The Trilogy finished before turning 30. I just need to catch up with watching The Office to feel fully accomplished.
April 5, 2024
i co ja mam teraz czytac...
June 7, 2017
Bottom Line First:
I did enjoy Pan Michael, but not as much as the earlier volumes in The Trilogy. Sienkiewicz is creative enough that you will rarely be that far ahead of the plot twists and never because you had no warning. Even if you do know what is coming, the details may not be what you expected. Having a warrior of a woman is a much needed relief from fainting, teary eyed motherly women that is every other female in the series. . The inclusion of a great warrior driven mad by the violence or war is another example of an unexpected, but rightly included plot point. This is a good book, but I was too often frustrated and urging the writer to move along.
{){){){){){){){)
Pan Michael is the last of Henryk Sienkiewicz's trilogy variously known as the The Trilogy or as I prefer the Zagloba Romances. Over all I enjoyed the trilogy and recommend them to those willing to take on a few thousand pages of reading, all in an antique style and seeded with words from at least 5 languages.
Each book is a high romance of swords and knightly war. Pan Michael is far more about romance as in between the upper class ladies and warrior men of nobility. The entire first half of Pan Michael is about the maneuvers of the heart. The now aging Zagloba, sometimes Falstafian drinker and blow-hard and also the Polish Ulysses, master of schemes focuses on the love life of his favorite knights.
Pan Michael is the title character of this novel, also known as the little knight and the finest swordsman of the Polish Common wealth. He is certainly the central male character. Much of the book centers on a rather modern young lady Pani Basia often referred to as the haiduk (Bridand) . She is established as very non-traditional, having killed a marauder with duck shot some time before the novel's beginning. She is a skilled swordswoman and will take lessons from the little knight . Of all the women in the three novels, she will be the one of the strongest and most able to take care of herself and her man.
One of the key dramatic moments will come later when she escapes from the evil minded love of a once trusted officer turned dangerous enemy.
Almost exactly ½ way into Pan Michale, the book will leave the drawing room and move to a remote, and hastily built military outpost. We will have been told that this winter will be the end of a recent and brief period of relative peace following the expulsion of the Swedes recounted in book II of the Trilogy. A new war is to come returning the reader to the wilds of the Ukrainian wastes. Many of the same remote burned out locations first destroyed in book I. This war will combine the Cossacks and the Trucks in a massive invasion. Despite consistent and accurate intelligence from the far reaches of the Polish Commonwealth, the frontier is not getting needed reinforcements. The reader is carefully warned that the most our band of Polish Brothers can hope to achieve is to buy time.
As in the earlier novel, Sienkiewicz writes very rich and richly detailed stories. The enemy is bad , but true to their own beliefs and systems. Warfare is brutal, with both sides willing to burn and slaughter if only to keep an approaching enemy from the benefits of captured stores. There is a vast amount of hands kissed with great violence. Mustaches are alternately twisted and twitching, and pressing of heavily clothed breasts to heavily clothed bosoms as lovers and family member weep and swear their love. Expect expositions on the many layers of feudal titles between the many populations , citizenships, military and civil titles.
Much of it can become too much. A major plot driver in the first third of the book is an impending election of the new King. Zabloba is drawn into one of the inner circles determined to elect a Polish king. We never here who gets elected, which also means we are not told that the new Polish King is, as a matter of history , not that great. Ultimately the narrative style can be too elaborate, too detailed, too courtly, too much High Romance and too filled with what will be unimportant asides. Reading The Trilogy can be like reading your way through a vast over frosted wedding cake. Pan Michael gave me too many of these moments. Much is made of the young haiduk studying sword play form the "best swordsman in all of Poland". She will never be seen using this skill in a fight.
The three books of the Zabloba Romances can be read, stand alone, but if you can work your way through this overly rich style, try for all three. My let down in book three is not so much as the sense of reward that you have fully appreciated the achievement of Henryk Sienkiewicz
I did enjoy Pan Michael, but not as much as the earlier volumes in The Trilogy. Sienkiewicz is creative enough that you will rarely be that far ahead of the plot twists and never because you had no warning. Even if you do know what is coming, the details may not be what you expected. Having a warrior of a woman is a much needed relief from fainting, teary eyed motherly women that is every other female in the series. . The inclusion of a great warrior driven mad by the violence or war is another example of an unexpected, but rightly included plot point. This is a good book, but I was too often frustrated and urging the writer to move along.
{){){){){){){){)
Pan Michael is the last of Henryk Sienkiewicz's trilogy variously known as the The Trilogy or as I prefer the Zagloba Romances. Over all I enjoyed the trilogy and recommend them to those willing to take on a few thousand pages of reading, all in an antique style and seeded with words from at least 5 languages.
Each book is a high romance of swords and knightly war. Pan Michael is far more about romance as in between the upper class ladies and warrior men of nobility. The entire first half of Pan Michael is about the maneuvers of the heart. The now aging Zagloba, sometimes Falstafian drinker and blow-hard and also the Polish Ulysses, master of schemes focuses on the love life of his favorite knights.
Pan Michael is the title character of this novel, also known as the little knight and the finest swordsman of the Polish Common wealth. He is certainly the central male character. Much of the book centers on a rather modern young lady Pani Basia often referred to as the haiduk (Bridand) . She is established as very non-traditional, having killed a marauder with duck shot some time before the novel's beginning. She is a skilled swordswoman and will take lessons from the little knight . Of all the women in the three novels, she will be the one of the strongest and most able to take care of herself and her man.
One of the key dramatic moments will come later when she escapes from the evil minded love of a once trusted officer turned dangerous enemy.
Almost exactly ½ way into Pan Michale, the book will leave the drawing room and move to a remote, and hastily built military outpost. We will have been told that this winter will be the end of a recent and brief period of relative peace following the expulsion of the Swedes recounted in book II of the Trilogy. A new war is to come returning the reader to the wilds of the Ukrainian wastes. Many of the same remote burned out locations first destroyed in book I. This war will combine the Cossacks and the Trucks in a massive invasion. Despite consistent and accurate intelligence from the far reaches of the Polish Commonwealth, the frontier is not getting needed reinforcements. The reader is carefully warned that the most our band of Polish Brothers can hope to achieve is to buy time.
As in the earlier novel, Sienkiewicz writes very rich and richly detailed stories. The enemy is bad , but true to their own beliefs and systems. Warfare is brutal, with both sides willing to burn and slaughter if only to keep an approaching enemy from the benefits of captured stores. There is a vast amount of hands kissed with great violence. Mustaches are alternately twisted and twitching, and pressing of heavily clothed breasts to heavily clothed bosoms as lovers and family member weep and swear their love. Expect expositions on the many layers of feudal titles between the many populations , citizenships, military and civil titles.
Much of it can become too much. A major plot driver in the first third of the book is an impending election of the new King. Zabloba is drawn into one of the inner circles determined to elect a Polish king. We never here who gets elected, which also means we are not told that the new Polish King is, as a matter of history , not that great. Ultimately the narrative style can be too elaborate, too detailed, too courtly, too much High Romance and too filled with what will be unimportant asides. Reading The Trilogy can be like reading your way through a vast over frosted wedding cake. Pan Michael gave me too many of these moments. Much is made of the young haiduk studying sword play form the "best swordsman in all of Poland". She will never be seen using this skill in a fight.
The three books of the Zabloba Romances can be read, stand alone, but if you can work your way through this overly rich style, try for all three. My let down in book three is not so much as the sense of reward that you have fully appreciated the achievement of Henryk Sienkiewicz
June 29, 2011
Before read this book I had committed a mistake, to read in somewhere (and I do not remember where) that the best part of Sienkiewicz's Trilogy is the second. To get things worst, the initial chapters of Pan Wolodyjowski were boring, and not by the romantic plot, but for the choices Michal had made. And then, some years have gone, some things changes and the story turnabout. Thankfully for the best.
With border skirmishes and battles, the old pan Michal returns and the war with the turks takes form, resulting in a catchy story. I believe that the mix of little stuffs concerning the characters, with great historical events is what make a good historical novel. And that is what was presented in the book, the same case as The Deluge, making the decision of which is the best part of the series so difficult. Therefore, I can not agree that the second, is the best, or the first is not so good, as I had read through reviews and comments.
With border skirmishes and battles, the old pan Michal returns and the war with the turks takes form, resulting in a catchy story. I believe that the mix of little stuffs concerning the characters, with great historical events is what make a good historical novel. And that is what was presented in the book, the same case as The Deluge, making the decision of which is the best part of the series so difficult. Therefore, I can not agree that the second, is the best, or the first is not so good, as I had read through reviews and comments.
February 18, 2017
Rozważałam dać dwie gwiazdki z litości dla naszego ukochanego Noblisty, ale wtedy zauważyłam, że tyle dałam Potopowi, a "Pan Wołodyjwski" okazał się nieporównywalnie gorszy. Zdecydowanie najnudniejsza część trylogii! Nic tylko bitwy, bitwy i bitwy. Jedynym w miarę interesującym wątkiem było to "porwanie", ale jeden na 600 stronach to jednak dość mało. Poza tym tylko bitwy, okrucieństwa i oblężenia. To mi się nudziło już w "Ogniem i mieczem", a po przeczytaniu całej trylogii mam już zdecydowanie dosyć opisów walki na całe życie. No i jeszcze ten koniec! Zamiast klasycznego happy endu dla pary miłosnej jak w poprzednich dwóch tomach, Wołodyjowski popełnia bezsensowne samobójstwo, w egoistyczny sposób zostawiając żonę i przyjaciół i spychając na nich wszystkie problemy. Serio? Nie ma w tym nic, ale naprawdę nic, bohaterskiego. I ktoś taki ma być symbolem poświęcenia i heroizmu?
September 1, 2013
"Pan Wolodyjowski", trzecia czesc slynnej "Trylogii" H. Sienkiewicza. Wielka ta powiesc nie mialem dotad ochoty i odwagi czytac, podobnie jak "Krzyzakow", przekonany, ze sprobuje wchlonac mnie swiat pelen szowinistycznych stereotypow oraz nacjonalizmu. Ale jakze! Jest to wspaniala opowiesc historyczna nasycona akcja, przygodami, sporkami milosnymy, zdrada, miloscia i zazdroscia, walkami i pojedynkami ze staroswieckich powodow, i czym jeszcze potrzebnym rozrywkowym ksiazek lub filmom. Jest to wiec literatura pierwszej klasy, jaka ma dla polskosci pewnie w dzisiejszych czasach to samo znaczenie jak dla np. Niemcow "Winnetou".
April 22, 2024
Ile jeszcze tego wąsa
February 18, 2023
4/5⭐️
Patrząc na to całościowo, powiedziałabym, że jest to najsłabsza część Trylogii. Ta książka zdecydowanie musi się rozkręcić, pierwsza połowa mnie nudziła, ale im dalej tym lepiej, a zakończenie uwielbiam (tak, lubię jak książki mi łamią serce).
Co było dobrego w „Panu Wołodyjowskim”?
No, przede wszystkim sam Pan Wołodyjowski. W poprzednich częściach pokochałam małego rycerza, zawsze był on moją ulubioną postacią, więc bardzo się cieszę, że dostał własną historię.
Plusem jest też wątek Basi. Jest to zdecydowanie najlepsza bohaterka, jaką Sienkiewicz wykreował w Trylogii.
Od drugiej połowy zaczęłam też czuć jakąkolwiek doniosłość opisywanych wydarzeń. Bardzo mi się to podobało w „Potopie” i w „Ogniem i mieczem”, a przez długi czas czytania trzeciego tomu zupełnie nie czułam, że to, co się tutaj dzieje jest istotne, ma jakieś znaczenie.
To jest według mnie jedna z większych wad tej książki. Przez pierwszą połowę wydawało mi się, że ta książka jest trochę o niczym. Tu jakiś problem się pojawił, to za chwilę był już rozwiązany, kolejny podobnie, potem jakieś problemy miłosne, które też mnie trochę wynudziły. Zastanawiałam się, do czego w ogóle ta historia prowadzi? Na co ja czekam, do czego dążą bohaterowie? Ale za to jak już się zaczęło rozkręcać to bardzo mi się zaczęły podobać te wątki wojenne, które stanowią główną część fabuły.
Podsumowując, jeśli masz kryzys przed połową tego tomu i zastanawiasz się, czy jest sens dalej czytać, daj jeszcze szansę Panu Michałowi.
Patrząc na to całościowo, powiedziałabym, że jest to najsłabsza część Trylogii. Ta książka zdecydowanie musi się rozkręcić, pierwsza połowa mnie nudziła, ale im dalej tym lepiej, a zakończenie uwielbiam (tak, lubię jak książki mi łamią serce).
Co było dobrego w „Panu Wołodyjowskim”?
No, przede wszystkim sam Pan Wołodyjowski. W poprzednich częściach pokochałam małego rycerza, zawsze był on moją ulubioną postacią, więc bardzo się cieszę, że dostał własną historię.
Plusem jest też wątek Basi. Jest to zdecydowanie najlepsza bohaterka, jaką Sienkiewicz wykreował w Trylogii.
Od drugiej połowy zaczęłam też czuć jakąkolwiek doniosłość opisywanych wydarzeń. Bardzo mi się to podobało w „Potopie” i w „Ogniem i mieczem”, a przez długi czas czytania trzeciego tomu zupełnie nie czułam, że to, co się tutaj dzieje jest istotne, ma jakieś znaczenie.
To jest według mnie jedna z większych wad tej książki. Przez pierwszą połowę wydawało mi się, że ta książka jest trochę o niczym. Tu jakiś problem się pojawił, to za chwilę był już rozwiązany, kolejny podobnie, potem jakieś problemy miłosne, które też mnie trochę wynudziły. Zastanawiałam się, do czego w ogóle ta historia prowadzi? Na co ja czekam, do czego dążą bohaterowie? Ale za to jak już się zaczęło rozkręcać to bardzo mi się zaczęły podobać te wątki wojenne, które stanowią główną część fabuły.
Podsumowując, jeśli masz kryzys przed połową tego tomu i zastanawiasz się, czy jest sens dalej czytać, daj jeszcze szansę Panu Michałowi.
February 4, 2024
Szczerze, najnudniejsza i najsłabsza część Trylogii. Bardzo mało się tam dzieje w porównaniu do "Ogniem i mieczem" oraz "Potopu" - brakuje mi tej dynamiki, zawirowań, zwrotów akcji, intryg, forteli pana Zagłoby, trzymania czytelnika w napięciu i po prostu akcji oraz wielu wątków. Fabuła jakaś jest ale rozgrywa się pomału. A szczególnie denerwują mnie bohaterowie.
Krzysia nie ma charakteru i sama nie wie czego chce, jest nijaka. Baśka jest rozpuszczona i zarozumiała, myśli że jest najlepsza ze wszystkich i najważniejsza, zarozumiała, chce aby ją ciągle chwalono i uważa, że zna się na wojaczce lepiej niż żołnierze. Wołodyjowski słucha tylko Baśki i tańczy jak ona mu zagra, brak mu silnej woli i w niczym nie umie jej odmówić. Zagłoba nie stosował już swoich słynnych forteli, ale jemu można wybaczyć, bo w tej książce ma on chyba ponad 90 lat. A Azja to bardzo zmarnowany potencjał - syn strasznego Tuhaj-beja, niby podstępny i okrutny, zdrajca Rzeczypospolitej, ale i on okazuje się nie mieć charakteru ani silnej woli bo zakochał się w Baśce po uszy (naprawdę nie wiem co oni w niej widzieli) i w zasadzie na niczym innym mu nie zależało, więc postać Azji stała się mętna i nudna. Reszta postaci także jest niezadowalająca.
A końcówka książki jest smutna bardzo i pozostawia pewniem niedosyt, ale no cóż. Szczerze, zwieńczenie całej historii Trylogii mogło być o wiele lepsze.
Krzysia nie ma charakteru i sama nie wie czego chce, jest nijaka. Baśka jest rozpuszczona i zarozumiała, myśli że jest najlepsza ze wszystkich i najważniejsza, zarozumiała, chce aby ją ciągle chwalono i uważa, że zna się na wojaczce lepiej niż żołnierze. Wołodyjowski słucha tylko Baśki i tańczy jak ona mu zagra, brak mu silnej woli i w niczym nie umie jej odmówić. Zagłoba nie stosował już swoich słynnych forteli, ale jemu można wybaczyć, bo w tej książce ma on chyba ponad 90 lat. A Azja to bardzo zmarnowany potencjał - syn strasznego Tuhaj-beja, niby podstępny i okrutny, zdrajca Rzeczypospolitej, ale i on okazuje się nie mieć charakteru ani silnej woli bo zakochał się w Baśce po uszy (naprawdę nie wiem co oni w niej widzieli) i w zasadzie na niczym innym mu nie zależało, więc postać Azji stała się mętna i nudna. Reszta postaci także jest niezadowalająca.
A końcówka książki jest smutna bardzo i pozostawia pewniem niedosyt, ale no cóż. Szczerze, zwieńczenie całej historii Trylogii mogło być o wiele lepsze.
February 6, 2023
Military adventure with a good deal of romance thrown in, in 19th-century fashion, set in 1670s Poland, when the Polish-Lithuanian Commonwealth stood alone, protecting Christendom from the Ottoman hordes. The characters are colorful and emotional. Our hero is devoted to his young, beautiful, and vivacious wife, but when his Hetman calls he twirls his moustache and reaches for his saber. His is, of course, the greatest sabreur in all of Poland, as well as a brilliant and fearless military commander and the soul of honor. The fighting is set in southeastern Poland, now western Ukraine, then an almost depopulated steppe infested with gangs of Tatar, Cossack, Wallachian, and other brigands. They're bad enough, but then the Turks show up with all the armies of Asia, Greece, and Egypt. The author pulls no punches in representing the barbaric cruelty of the time: torture, murder, and massacre, with enslavement in the galleys or the harem for those suffered to live. This was written when the Polish nation had been partitioned among Prussia, Austria and Russia, and I can well imagine that it served to inspire Poles with a feeling of national pride.
November 26, 2022
Ten moment kiedy po miesiącach czytania kończysz w końcu Trylogię i nie wiesz co ze sobą zrobić.
To było cudowne. Może jeszcze kiedyś tu wrócę żeby napisać sensowną recenzję.
Dodam tylko szybko że Basia Jeziorkowska jest dosłownie miłością mojego życia. Już nie raz chwaliłam żeńskie postacie Sienkiewicza, ale ta jednak przebija je wszystkie !
To było cudowne. Może jeszcze kiedyś tu wrócę żeby napisać sensowną recenzję.
Dodam tylko szybko że Basia Jeziorkowska jest dosłownie miłością mojego życia. Już nie raz chwaliłam żeńskie postacie Sienkiewicza, ale ta jednak przebija je wszystkie !
September 23, 2022
Zdecydowanie najsłabszy tom Trylogii, ale miał też swoje mocne strony. Gdyby nie audiobook pewnie męczyłabym się z tym zdecydowanie dłużej niż byłabym w stanie wytrzymać. Ale nie mogę ukrywać, że było parę fajnych momentów
August 23, 2023
najsłabsza część trylogii ale spoko i tak
October 31, 2023
Hihi ☺👉👈
February 11, 2024
już nigdy nie będę ta sama osoba
Displaying 1 - 30 of 106 reviews