সমললৈ যাওক

উমৰাংছু

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
উমৰাংছু
গৰমপানী
চহৰ
নেপকোৰ আৱাসিক অঞ্চল
নেপকোৰ আৱাসিক অঞ্চল
দেশ  ভাৰত
কালি
 • মুঠ ৩.৯৮ km2 (1.54 sq mi)
উচ্চতা
৬৪০ m (2,100 ft)
জনসংখ্যা
 (২০০১)
 • মুঠ ৯০২৪
 • ঘনত্ব 2,300/km2 (5,900/sq mi)

উমৰাংছু অসমডিমা হাছাও জিলাৰ এখন সৰু চহৰ। চহৰখন অসম আৰু মেঘালয়ৰ সীমাত অৱস্থিত, আৰু ডিমা হাচাও জিলাৰ সদৰঠাই হাফলঙৰ পৰা ইয়াৰ দূৰত্ব প্ৰায় ১১২ কিলোমিটাৰ।

উমৰাংছু চহৰখনে কেইবা দশকো ধৰি সন্ত্ৰাসবাদৰ সমস্যাৰ সৈতে যুঁজি আছে, বিভিন্ন গোষ্ঠীগত সংঘৰ্ষ আৰু সশস্ত্ৰ সংগ্ৰামে জনজীৱন ব্যতিবস্ত কৰি আহিছে। ২০১১ চনৰ পৰা এই সশস্ত্ৰ সংগ্ৰামী সকলে আত্মসমৰ্পণ তথা অস্ত্ৰ সম্বৰণ কৰি মূলসূঁতিলৈ ঘূৰি অহাৰ বাবে ইয়াত বৰ্তমান শান্তিৰ পৰিবেশ বিৰাজ কৰিছে। এই সংগঠন বিলাকে বৰ্তমান তেওঁলোকৰ দাবী সমূহ লৈ ভাৰত আৰু অসমৰ চৰকাৰৰ লগত আলোচনাত বহিছে। .[1]

খানদং বান্ধ
বিবেকানন্দ কেন্দ্ৰ বিদ্যালয়
উমৰং জলাধাৰ

মূল উদ্যোগসমূহ

[সম্পাদনা কৰক]

উমৰাংছু অঞ্চলটোত বিভিন্ন প্ৰাকৃতিক সম্পদৰে ভৰি আছে। স্বাধীনতাৰ পাছৰে পৰা অঞ্চলটোত কেইবাটাও বৃহৎ উদ্যোগে গা কৰি উঠিছে।

নেপকো- কপিলী জলবিদ্যুৎ প্ৰকল্প

[সম্পাদনা কৰক]

নেপকো শক্তিখণ্ডত ভাৰত চৰকাৰৰ এক উপক্ৰম- উমৰাংছুস্থিত কপিলী জলবিদ্যুৎ সংযন্ত্ৰ নেপকোৰ প্ৰথম প্ৰকল্প। এই প্ৰকল্প অসম মেঘালয়ৰ সীমাত অৱস্থিত। এই অঞ্চলটোত আগতে এটা গৰমপানীৰ উঁহ আছিল, যি এতিয়া প্ৰকল্পৰ উমৰং জলাধাৰৰ তলত বুৰ গৈছে। এই প্ৰকল্পৰ মূল বান্ধটো কপিলী নদীত বন্ধা হৈছে। [2] ১৯৭৬ চনত কামকাজ আৰম্ভ হোৱা এই প্ৰকল্পটোৱে ১৯৮৪ চনৰ পৰা বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰি আহিছে। এই প্ৰকল্পটোৰ বাবেই ড॰ ভূপেন হাজৰিকাই তেওৰ কালজয়ী কপিলী কপিলী ৰাংঢালী ছোৱালী গীতটোৰ সৃ্ষ্টি কৰিছিল।

খানদং আৰু কপিলী শক্তিগৃহ
এই প্ৰকল্পত দুটা নদী বান্ধ আছে, কপিলী নদীৰ ওপৰত মূল বান্ধ, সেই বান্ধৰ পানী ২×২৫ = ৫০ মেগাৱাট উৎপাদনক্ষমতাৰ খানদং শক্তিগৃহলৈ বোৱাই নিয়া হয়। এই শক্তিগৃহৰ পৰা নিৰ্গত পানী পূনৰ কপিলীৰ উপনদী উমৰঙত বান্ধ দি তৈয়াৰ কৰা উমৰং জলাধাৰলৈ বৈ যায়। এই উমৰং জলাধাৰৰ পানীৰে আকৌ ৪×৫০ =২০০ মেগাৱাট উৎপাদনক্ষমতাৰ কপিলী শক্তিগৃহ চলোৱা হয়। কপিলী শক্তিগৃহৰ পৰা ওলোৱা পানী পুনৰ কপিলী নদীত পৰেগৈ। খানদং শক্তিগৃহ ১৯৮৪ চনত আৰু কপিলী শক্তিগৃহ দুটা পৰ্যায়ত ক্ৰমে ১৯৮৮ আৰু ১৯৯৮ চনৰ পৰা কাৰ্যক্ষম হৈ আছে।
ষ্টেজ টু শক্তিগৃহ

২০০৩ চনত খানদং শক্তিগৃহৰ সমান্তৰালকৈ ২৫ মেগাৱাট শক্তিম্পন্ন আন এটা শক্তগৃহ স্থাপন কৰা হয়। ইয়াৰ পাছত প্ৰকল্পৰ মূঠ উৎপাদন ক্ষমতা ২৭৫ মেগাৱাট হয়গৈ।

চিমেণ্ট উদ্যোগ

[সম্পাদনা কৰক]

উমৰাংছুৰ ওচৰে পাজৰে পোৱা বৃহৎ চূনশিলৰ ভাণ্ডাৰৰ বাবে ইয়াত কেইবাটাও চিমেণ্ট উদ্যোগ প্ৰতিষ্ঠা হৈছে। সেইকেইটা হ’ল

  • বিনয় চিমেণ্ট – বৰ্তমান ডালমিয়া চিমেণ্ট
  • NECEM চিমেণ্টচ লিমিটেড (বৰ্তমান বন্ধ)
  • উমৰাংছু চিমেণ্ট (বৰ্তমান বন্ধ)

অৱশ্যে স্থানীয় লোকসকলে এই চিমেণ্ট উদ্যোগ বিলাকে ইয়াৰ বাতাবৰণ দূষিত কৰি পেলাইছে বুলি অভিযোগ আনে। [3]

জনসংখ্যা বিতৰণ

[সম্পাদনা কৰক]

২০১১ চনৰ জৰীপ অনুসৰি,[4] উমৰাংছুৰ জনসংখ্যা ১০,৩৭৬ জন। তাৰে ৫৫% পুৰুষ আৰু ৪৫% মহিলা। গড় সাক্ষৰতা ৭৪%, যি সৰ্বভাৰতীয় গড়তকৈ বেছি। মূট জনসংখ্যাৰ ১৪% ই ছবছৰৰ তলৰ। উমৰাংছুত বসবাস কৰা মূল জাতি উপজাতি বিলাক হ’ল- ডিমাছা, কাৰ্বি, বিয়েটে, জয়ন্তীয়া, খাছিয়া, নেপালী, খেলমা, গাৰো, বড়ো ইত্যাদি।

শিক্ষানুষ্ঠান

[সম্পাদনা কৰক]

বিবেকানন্দ কেন্দ্ৰ বিদ্যালয়, উমৰাংছু[5] গৰমপানী উচ্চ মাধ্যমিক বিদ্যালয়, যমুনাদেৱী সৰস্বতী বিদ্যামন্দিৰ আদি উমৰাংছুৰ মূল শিক্ষানুষ্ঠান। শিলচৰৰ অসম বিশ্ববিদ্যালয়ৰ অধীনস্থ জে বি হাগজেৰ মহাবিদ্যালয় হল উমৰাংছুৰ উচ্চ শিক্ষাৰ একমাত্ৰ প্ৰতিষ্ঠান। ইয়াৰ বাহিৰেও ইয়াত কেইবাখনো বেচৰকাৰী বিদ্যালয় আছে। প্ৰায় সকলো গাঁৱতে চৰকাৰী বুনিয়াদী বিদ্যালয়, অংগনবাড়ী কেন্দ্ৰ আদি আছে।

তথ্যসূত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]

বহিঃ সংযোগ

[সম্পাদনা কৰক]