Вольга Іосіфаўна Праабражэнская

Вольга Іосіфаўна Праабражэнская
Вольга Праабражэнская ў ролі Ізоры, «Сіняя барада»
Імя пры нараджэнні	руск.: Ольга Иосифовна Преображенская
Дата нараджэння	2 лютага 1871(1871-02-02)
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Дата смерці	27 снежня 1962(1962-12-27) (91 год)
Месца смерці	Сен-Мандэ, акруга Нажан-сюр-Марн[d], дэпартамент Сена, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	могілкі Манмартр Сент-Жэнеўеў-дэ-Буа[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР  Францыя
Адукацыя	Акадэмія рускага балета імя А. Я. Ваганавай
Прафесія	харэограф, балерына, музычны педагог, балетны педагог, танцоўшчыца, танцавальны педагог
Тэатр	Марыінскі тэатр
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вольга Іосіфаўна Праабражэнская (Осіпаўна) (2 лютага 1871, Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя — 27 снежня 1962, Сен-Мандэ, Францыя) — руская балерына і педагог, прыма-балерына Марыінскага тэатра ў 1902—1920 гадах.

Біяграфія

З 1889 года пасля заканчэння Пецярбургскага тэатральнага вучылішча (вучаніца Л. І. Іванава, М. І. Петыпа, Х. П. Ёгансона) выступала ў Марыінскім тэатры. Пасля выканання партыі Ізоры («Сіняя барада» Шэнка, 1900, пастаноўка М. Петыпа) стала вядучай танцоркай трупы.

Лірыка-камедыйны талент Праабражэнскай з асаблівай паўнатой выявіўся ў класічным балеце. Сярод яе лепшых партый: Ліза, Сванільда, Раймонда, Пахіта, Аўрора; Матылёк («Капрызы матылька» М. Кроткава) — усё пастаноўкі М. Петыпа; Фея («Фея лялек», балетмайстры М. Г. і С. Г. Легаты), Жавота («Жавота» К. Сен-Санса, балетмайстар П. А. Герт) і іншыя.

Валодаючы вялікім дарам імправізацыі, Вольга Праабражэнская для кожнай партыі знаходзіла новае тлумачэнне. Танчыла ў балетах, пастаўленных М. М. Фокіным — «Шапэніяна», «Егіпецкія ночы» (Бераніка), «Павільён Арміды» (Арміда).

З 1895 года гастралявала ў Італіі, Францыі, Англіі, Германіі, Паўднёвай Амерыцы, прапагандуючы рускую школу класічнага танца.

У 1909 годзе Вольге Праабражэнскай было прысвоена званне заслужанай артысткі імператарскіх тэатраў. З таго ж года яна сумяшчала замежныя гастролі з выступамі на сцэне Марыінскага тэатра.

У 1917—1921 гадах кіравала класам пластыкі пры опернай трупе Марыінскага тэатра, выкладала класічны танец у Петраградскім харэаграфічным вучылішчы, у Школе рускага балета А. Л. Валынскага. Была бачным педагогам-метадыстам класічнага танца. Настаўнік і папярэдніца А. Я. Ваганавай.

У 1921 годзе з’ехала за мяжу, адкрыла ў Парыжы балетную студыю. Сярод яе вучняў — І. Баронава, М. Мішкавіч, Т. Туманава, С. Галавін і інш.

Літаратура

• Балет: энциклопедия. / Гл. ред. Ю. Н. Григорович.- М.: Советская энциклопедия, 1981.- 623 стр. с илл.