Mont d’an endalc’had

Charlotte Belgia

Eus Wikipedia
Charlotte Belgia
An arc'hduged Charlotte ha Masimilian.

Charlotte Belgia, anvet ivez Carlota Mec'hiko (Marie Charlotte Amélie Augustine Victoire Clémentine Léopoldine he gwir anv) (1840-1927) , a oa ur briñsez velgiat, hag Impalaerez Mec'hiko tri bloaz-pad, adal 1864 betek 1867, pa voe fuzuilhet he fried Masimilian, arc'hdug Aostria hag impalaer Mec'hiko.

Ganet e oa e Laken (Belgia) , d'ar 7 a viz Mezheven 1840, ha marvet e Meise d'an 19 a viz Genver 1927. Merc'h e oa d'ar roue Leopold Iañ Belgia ha d'e bried Louise-Marie d'Orléans, merc'h d'ar roue gall Louis-Philippe Iañ. Daou vreur koshoc'h he doa, Leopold, dug Brabant ha Philippe, kont Flandrez (ur bugel all a oa bet, marvet en e gavell). Dipitet e oa an tad gant ur verc'h, ur mab a oa gwelloc'h evit bezañ sur a genderc'hel gant an dierniezh. Keniterv e oa Charlotte d'ar Rouanez Victoria ha d'he fried Albert von Sachsen-Coburg-Gotha. Mervel a reas he mamm pa ne oa ket dek vloaz c'hoazh. Treiñ a reas ar plac'hig virvidik da grennardez tristidik. Fiziet e voe he deskadurezh relijiel en tad Victor-Auguste Deschamps, breur da Vinistr an Aferioù Diabarzh, hag a voe anvet diwezhatoc'h da gardinal-eskob Malines. En 1856, tapet gant Charlotte he c'hwezek vloaz, setu daou baotr o tont da c'houlenn he dorn gant he zad: ar priñs Georg von Sachsen ha Pêr V , roue Portugal, an hini a blije d'ar Rouanez Victoria. E miz Mae avat en em gavas ar briñsez e Brusel gant an arc'hdug aostrian Masimilian, breur yaouankoc'h da Franz Josef Iañ, Impalaer Aostria, ha hoalet e voe gantañ.

D'ar 27 a viz Gouhere 1857 e voe lidet an eured e palez ar roue e Brusel.


Levrlennadur

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
  • Princesse Marthe Bibesco : Charlotte et Maximilien, 1962.
  • André Castelot : Maximiliano y Carlota. La Tragedia de la Ambición, Mexico 1985.
  • Corti, Conte Egon Caesar : Maximilian und Charlotte von Mexiko. Nach dem bisher unveröffentlichten Geheimarchive des Kaisers Maximilian und sonstigen unbekannten Quellen. 2 Vols. Zurich, Leipzig, Vienna, 1924.
  • Corti, Conte Egon Caesar : Maximilian von Mexiko. Die Tragödie eines Kaisers, Frankfurt, 1953.
  • Desternes, Suzanne; Chandet, Henriette: Maximilien et Charlotte, 1964.
  • Gómez Tepexicuapan, Amparo: “Carlota en México.” En: Igler, Susanne; Spiller, Roland (eds.): Más nuevas del imperio. Estudios interdisciplinarios acerca de Carlota de México. Francfort, 2001. (=Erlanger Lateinamerika-Studien. 45). p. 27-40.
  • Michel de Grèce, L'Impératrice des adieux, Presses de la Cité, 2000 (ISBN 2266093622).
  • Harding, Bertita : Phantom Crown. The story of Maximilian and Carlota of Mexico. 3a edición, Mexico 1967 [1935].
  • Haslip, Joan : The Crown of Mexico: Maximilian and his Empress Carlota. 2nd edition, New York, 1972.
  • Hyde, Montgomery H. : Mexican Empire. The history of Maximilian and Carlota of Mexico, Londrez 1946.
  • Igler, Susanne : Carlota de México, Mexico 2002. (=Grandes Protagonistas de la Historia Mexicana) (2006)
  • Igler, Susanne : De la intrusa infame a la loca del castillo: Carlota de México en la literatura de su 'patria adoptiva'. Frankfurt: Peter Lang 2007 (Studien und Dokumente zur Geschichte der Romanischen Literaturen, 58).
  • Kerckvoorde, Mia: Charlotte. La passion et la fatalité, 1981.
  • Maria y Campos, Armando: Carlota de Bélgica. La infortunada Emperatriz de México, Mexico, 1944.
  • Praviel, Armand : La vie tragique de l'impératrice Charlotte, La Nouvelle revue critique, 1930.
  • Ratz, Konrad (ed.) : Vor Sehnsucht nach dir vergehend. Der private Briefwechsel zwischen Maximilian von Mexiko und seiner Frau Charlotte, Vienna, München 2000.
  • Dominique Paoli, L'impératrice Charlotte : « Le soleil noir de la mélancolie », Perrin, 2008 (ISBN 978-2262021313)

Commons
Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.