Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οστρογότθα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οστρογότθα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση480
ΘάνατοςΔεκαετία του 520
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβασίλισσα[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣιγισμόνδος της Βουργουνδίας
ΤέκναΣουαβεγότθα
ΓονείςΘεοδώριχος ο Μέγας
ΑδέλφιαΑμαλασούνθα
Θεοδεγόθα
ΟικογένειαΔυναστεία των Αμαλών

Η Οστρογότθα, γερμ. Ostrogotho (480 - πριν το 516) ήταν πριγκίπισσα των Οστρογότθων και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα των Βουργουνδών.

Ο Σιγισμόνδος ηγεμόνας των Βουργουνδών, σύζυγος της Οστρογότθας.

Ήταν κόρη του Θεοδώριχου του Μεγάλου, βασιλιά των Οστρογότθων της Ιταλίας και μίας ανώνυμης[2], που ήταν παλλακίδα, σύμφωνα με τον ιστορικό Ιορδάνη, ή σύζυγος, κατά το Ανώνυμο χρονικό που εξέδωσε ο Βαλενσιανός. Ο Ιορδάνης αναφέρει μία αδελφή της, τη Θευδιγόθα[3]. Ήταν επίσης ετεροθαλής αδερφή της μελλοντικής βασίλισσας των Οστρογότθων, Αμαλασούνθα[4]. Σύμφωνα και με τους δύο, η Οστρογότθα γεννήθηκε ενώ ο Θεοδώριχος διέμενε στη Μοισία, δηλ. πριν το 489[3][5].

Η Οστρογότθα βαπτίστηκε μάλλον στην Κωνσταντινούπολη με το όνομα Αριάδνη ή Αριαγνή[5], παίρνοντας το όνομα της Αριάδνης, συζύγου του Ζήνωνα[2]. Την αποκαλούσαν Αριάδνη η Οστρογότθα και με τον καιρό, για να μη συγχέεται με την Αυτοκράτειρα, έμεινε μόνο το Οστρογότθα.

Αυτή και η αδελφή της συνόδευσαν τον Θεοδώριχο στην εκστρατεία του από την Κωνσταντινούπολη στην Ιταλία. Κατά τη μάχη εναντίον του Οδόακρου, ο πατέρας της την άφησε στο Τίκινουμ (νυν Παβία). Το 494, αφού ο Θεοδώριχος είχα παγιώσει την εξουσία του στην Ιταλία, κανόνισε τον γάμο της με τον Σιγισμούνδο, γιο του Γουνδοβάδος ηγεμόνα των Βουργουνδών.

Παντρεύτηκε τον Σιγισμούνδο ηγεμόνα των Βουργουνδών[5]. Από τον γάμο της απέκτησε[6][3][7][8]:

  • Σιγκέρικ. Σκοτώθηκε με εντολή του Σιγισμούνδου, όταν η 2η σύζυγος του Σιγισμούνδου τον έπεισε ότι ο Σιγκέρικ συνωμοτούσε για να τον ανατρέψει.
  • Σουαβεγότθα απεβ. μετά το 549, παντρεύτηκε τον Φράγκο Θευδέριχο Α΄ των Μεροβιγγίων βασιλιά της Αυστρασίας.
  1. (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 143348388. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουλίου 2021.
  2. 2,0 2,1 Amory, Patrick (16 Οκτωβρίου 2003). People and Identity in Ostrogothic Italy, 489-554. Cambridge University Press. σελ. 461. ISBN 978-0-521-52635-7. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Martindale, John Robert· Jones, Arnold H. M. (2006). The prosopography of the later Roman empire. Vol. 2: A. D. 395 - 527 / by J. R. Martindale. 2 (4. print έκδοση). Cambridge: Cambridge Univ. Press. ISBN 978-0-521-20159-9. 
  4. Sirago, Vito Antonio (1999). Amalasunta: la regina (ca. 495-535). Editoriale Jaca Book. ISBN 978-88-16-43509-4. 
  5. 5,0 5,1 5,2 «ostrogota_burgunder_koenigin_500». www.manfred-hiebl.de. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2023. 
  6. Burns, Thomas S. (22 Φεβρουαρίου 1991). A History of the Ostrogoths. Indiana University Press. σελ. 95-7. ISBN 978-0-253-20600-8. 
  7. «Francia 10 (1982)». francia.digitale-sammlungen.de. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2023. 
  8. «BURGUNDY KINGS». fmg.ac. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2023. 
  • Helmut Castritius: Ostrogotho. In: Reallexikon der Germanischen Altertumskunde (RGA). 2. Auflage. Band 22, Walter de Gruyter, Berlin / New York 2003, ISBN 3-11-017351-4, S. 350.
  • Felix Dahn: Ostrogotho. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 24, Duncker & Humblot, Leipzig 1887, S. 528.
  • Maria Assunta Nagl: Ostrogotho. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band XVIII,2, Stuttgart 1942, Sp. 1687 f.