wałkoń
Jump to navigation
Jump to search
See also: walkon
Polish
[edit]Etymology
[edit]Uncertain. Perhaps related to dialectal Ukrainian волу́йко (volújko), валу́йко (valújko), possibly related to wół. Compare Ukrainian валю́ка (valjúka).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]wałkoń m pers
- (colloquial, derogatory) someone who is workshy; an idler; a loafer; a do-nothing
Declension
[edit]Declension of wałkoń
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wałkoń | wałkonie |
genitive | wałkonia | wałkoni / wałkoniów |
dative | wałkoniowi | wałkoniom |
accusative | wałkonia | wałkoni / wałkoniów |
instrumental | wałkoniem | wałkoniami |
locative | wałkoniu | wałkoniach |
vocative | wałkoniu | wałkonie |
Related terms
[edit]verb
References
[edit]- ^ Adam Fałowski (2022) “wałkoń”, in Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN