سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود//که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند//بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر//که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند// ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ //که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند.

پاینده ایران