پرش به محتوا

درگیری آبخاز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
درگیری آبخاز
بخشی از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و درگیری‌ها در قلمروی شوروی سابق
تاریخ۱۸ مارس ۱۹۸۹ – اکنون
موقعیت
وضعیت در جریان؛ درگیری منجمد
طرف‌های درگیر
جمهوری سوسیالیستی خودمختار آبخاز شوروی (قبل ۱۹۹۲)
 آبخاز (بعد ۱۹۹۲)
کنفدراسیون مردم کوهستان قفقاز (۱۹۹۲–۱۹۹۳)
روسیه /  روسیه
 جمهوری سوسیالیستی گرجستان شوروی (قبل ۱۹۹۰)
گرجستان / گرجستان گرجستان (بعد ۱۹۹۰)
فرماندهان و رهبران
آبخاز Vladislav Ardzinba
(۱۹۹۰–۲۰۰۵)
آبخاز Sergei Bagapsh
(۲۰۰۵–۱۱)
آبخاز Alexander Ankvab
(۲۰۱۱–۱۴)
آبخاز Raul Khajimba
(۲۰۱۴–۲۰)
آبخاز اصلان بژانیا
(۲۰۲۰–اکنون)
Shamil Basayev
(۱۹۹۲–۱۹۹۳)
Sultan Sosnaliyev
(۱۹۹۲–۱۹۹۳)
Musa Shanibov
(۱۹۹۲–۱۹۹۳)
روسیه / روسیه بوریس یلتسین
(۱۹۹۱–۱۹۹۹)
روسیه دمیتری مدودف
(۲۰۰۸–۲۰۱۲)
روسیه ولادیمیر پوتین
(۲۰۰۰–۲۰۰۸، ۲۰۱۲–اکنون)
جمهوری سوسیالیستی گرجستان شوروی Givi Gumbaridze
(۱۹۸۹–۱۹۹۰)
Zviad Gamsakhurdia
(۱۹۹۰–۹۲)
Eduard Shevardnadze
(۱۹۹۲–۲۰۰۳)
گرجستان Mikheil Saakashvili
(۲۰۰۴–۱۳)
گرجستان Giorgi Margvelashvili
(۲۰۱۳–۱۸)
گرجستان سالومه زورابیشویلی
(۲۰۱۸–اکنون)

درگیری آبخاز، یک اختلاف سرزمینی بر سر منطقه آبخاز، واقع در ساحل شرقی دریای سیاه در قفقاز جنوبی، در تقاطع اروپای شرقی و غرب آسیا است. طرف‌های درگیری، شامل گرجستان، روسیه و جمهوری خودخوانده آبخاز مورد حمایت روسیه است که در سطح بین‌المللی، تنها توسط روسیه، ونزوئلا، نیکاراگوئه، نائورو و سوریه، به رسمیت شناخته شده است. گرجستان و سایر اعضای سازمان ملل، آبخاز را سرزمین مستقل گرجستان می‌دانند.[۲][۳][۴][۵] با این حال، از سال ۲۰۲۳، گرجستان، در عمل، فاقد کنترل بر این قلمرو است.

آغاز درگیری، به فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ برمی‌گردد. با این حال، این اختلاف را می‌توان در درگیری ۱۹۱۸–۱۹۱۹ سوچی دنبال کرد که شامل یک درگیری سرزمینی بر سر منطقه سوخومی (که مربوط به آبخاز است) بین جمهوری دموکراتیک گرجستان، روسیه سفید و جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیه شوروی بود. از سال ۱۹۸۹، این درگیری شامل چندین جنگ، شامل جنگ ۱۹۹۲–۱۹۹۳ آبخاز، جنگ ۱۹۹۸ آبخاز و جنگ ۲۰۰۸ روسیه و گرجستان شد.

این درگیری که یکی از خونین‌ترین درگیری‌ها در دوران پساشوروی بوده، حل نشده، باقی مانده است. دولت گرجستان، چندین بار، خودمختاری قابل توجهی را به آبخاز، پیشنهاد داده، اما با این حال، هم دولت آبخاز و هم اپوزیسیون آبخاز، از هرگونه اتحاد با گرجستان، خودداری می‌کنند. آبخاز، استقلال خود را نتیجه جنگ آزادسازی از گرجستان می‌داند، در حالی که گرجی‌ها معتقدند که از نظر تاریخی، آبخاز، همیشه بخشی از گرجستان بوده است.[۶] گرجی‌ها، بزرگ‌ترین گروه قومی را قبل از سال ۱۹۹۳، در آبخاز، تشکیل می‌دادند که تا سال ۱۹۸۹، دارای ۴۵٫۷ درصد بود. در طول جنگ، طرف جدایی‌طلب آبخاز، یک کارزار پاکسازی قومی، انجام داد که منجر به اخراج قومی ۲۵۰۰۰۰ نفر و کشته شدن بیش از ۵۰۰۰ گرجی شد. کنوانسیون‌های سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) در لیسبون، بوداپست و استانبول، پاکسازی قومی گرجی‌ها را رسماً به رسمیت شناختند[۷] که قطعنامه GA/10708 مجمع عمومی سازمان ملل نیز به آن اشاره می‌کند.[۸] شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز چندین قطعنامه را به تصویب رسانده که در آن، خواستار آتش‌بس شده است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Russian troops withdraw from Georgian town". BBC News. 18 October 2010.
  2. Olga Oliker, Thomas S. Szayna.
  3. Clogg, Rachel (January 2001). "Abkhazia: ten years on". Conciliation Resources. Archived from the original on 2 March 2008. Retrieved 31 May 2016.
  4. Emmanuel Karagiannis.
  5. Parfitt, Tom (6 Aug 2007). "Georgia up in arms over Olympic cash". The Guardian. Retrieved 25 Feb 2023.
  6. "The staff of the Foreign Ministry of Abkhazia laid a wreath at the memorial in the Park of Glory on the Memorial Day of Fatherland Defenders". mfaapsny.org. Archived from the original on 5 March 2016. Retrieved 28 June 2015.
  7. Resolution of the OSCE Budapest Summit بایگانی‌شده در ۲۰۱۷-۱۰-۱۷ توسط Wayback Machine, سازمان امنیت و همکاری اروپا، 6 December 1994
  8. "GENERAL ASSEMBLY ADOPTS RESOLUTION RECOGNIZING RIGHT OF RETURN BY REFUGEES". un.org. Retrieved 28 June 2015.

بیشتر خواندن

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]