پرش به محتوا

مایک اولدفیلد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مایک اولدفیلد
اولدفیلد در اجرایی در سال ۲۰۰۶
اولدفیلد در اجرایی در سال ۲۰۰۶
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدمایکل گوردون اولدفیلد
زاده۱۵ مه ۱۹۵۳ (۷۱ ساله)
ریدینگ، برکشایر
ژانرامبینت، سلتیک فیوژن، سلتیک فیوژن، نئو کلسیکال، سینث‌پاپ، اکسپریمنتال، مینیمال، نیو اِیج، نئوفولک، پاپ، پراگرسیو، موسیقی ملل
ساز(ها)گیتار، باس، پیانو، کیبورد، درامز، پرکاشنز، اُرگ، هانکی تانک، گلُکِن‌اِشپیل، ماندولین
سال‌های فعالیت۱۹۶۷–۲۰۱۸
ناشر(ان)ورجین، وارنر، مرکوری
وبگاه

مایک اولدفیلد (به انگلیسی: Mike Oldfield) (زادهٔ ۱۵ مه ۱۹۵۳) آهنگساز و موسیقی‌دان مشهور انگلیسی است. موسیقی اولدفیلد آمیزه‌ای از پراگرسیو راک، فولک، موسیقی ملل، کلاسیک، الکترونیک و نیو اِیج و در سال‌های اخیر موسیقی رقص است. موسیقی او استادانه و دارای ساختاری ذاتاً پیچیده‌است. اولدفیلد بیشتر به‌خاطر آلبوم زنگ‌های لوله‌ای[۱] (۱۹۷۳) و تک‌آهنگ «سایه مهتاب»[۲] (۱۹۸۳) شناخته شده‌است. او همچنین به‌خاطر بازآفرینی نسخهٔ بدون کلام ترانهٔ کریسمسی «In Dulci Jubilo» شهرت دارد.

مایک اولدفیلد با خود سفارشی PRS 24 در دسامبر ۲۰۰۶ در Festhalle در فرانکفورت

اولدفیلد در سال ۱۹۷۴ برای آلبوم زنگ‌های لوله‌ای که تِم اصلی آن در فیلم جن‌گیر استفاده شده بود برندهٔ جایزهٔ گرمی «بهترین اثر بدون‌کلام» شد.[۳]

آخرین آلبوم او به نام بازگشت به اوماداون در سال ۲۰۱۷ منتشر شد. لیبل اولدفیلد بازنشستگی او را در سال ۲۰۲۳ اعلام کرد.[۴]

دیسکوگرافی

[ویرایش]

آلبوم‌های استودیویی

[ویرایش]
  • ۱۹۷۳ - زنگ لوله ای
  • ۱۹۷۴ - هرجست ریج
  • ۱۹۷۵ - امادان
  • ۱۹۷۸ - افسون‌ها
  • ۱۹۷۹ - پلاتین
  • ۱۹۸۰ - کیوای۲
  • ۱۹۸۲ - پنج مایل به بیرون
  • ۱۹۸۳ - بحران‌ها
  • ۱۹۸۴ - کشف
  • ۱۹۸۴ - میدان‌های کشتار
  • ۱۹۸۷ - جزایر
  • ۱۹۸۹ - زمین‌درحرکت
  • ۱۹۹۰ - آماروک
  • ۱۹۹۱ - بهشت باز
  • ۱۹۹۲ - زنگ لوله ای۲
  • ۱۹۹۴ - آهنگ‌های زمین دوردست
  • ۱۹۹۶ - ویجر
  • ۱۹۹۸ - زنگ لوله ای۳
  • ۱۹۹۹ - گیتار
  • ۱۹۹۹ - زنگ هزاره
  • ۲۰۰۲ - سه‌ماه
  • ۲۰۰۳ - زنگ لوله‌ای
  • ۲۰۰۵ - نور + سایه
  • ۲۰۰۸ - موسیقی کره‌ها
  • ۲۰۱۴ - مردی روی صخره
  • ۲۰۱۷ - بازگشت به اوماداون

تورهای کنسرت

[ویرایش]
  • تور اروپا ۱۹۷۹ (مارس تا مه ۱۹۷۹)
  • در کنسرت ۱۹۸۰ (آوریل تا دسامبر ۱۹۸۰)
  • تور ماجراجویی اروپا ۸۱ (مارس تا اوت ۱۹۸۱)
  • تور جهانی پنج مایل خارج از جهان ۱۹۸۲ (آوریل تا دسامبر ۱۹۸۲)
  • تور بحران‌ها ۱۹۸۳ (مه تا ژوئیه ۱۹۸۳)
  • تور کشف ۱۹۸۴ (اوت تا نوامبر ۱۹۸۴)
  • تور بیستمین سالگرد زنگ لوله ای II (مارس تا اکتبر ۱۹۹۳)
  • لایو گذشته و اکنون ۹۹ (ژوئن تا ژوئیه ۱۹۹۹)
  • نایت‌آودپرامز نوکیا (دسامبر ۲۰۰۶)
  • نایت‌آودپرامز اسپانیا (مارس ۲۰۰۷)

جوایز و نامزدها

[ویرایش]
جایزه سال نامزد (های) دسته‌بندی نتیجه مرجع.
انجمن سالانه صدا APRS ۲۰۱۵ خودش همراهی افتخاری نامزدشده [۵]
دیلی میرر جوایز راک و پاپ بریتانیا ۱۹۷۷ خودش بهترین ساز برنده [۶]
جوایز گلدن گلوب ۱۹۸۵ میدان‌های کشتار بهترین موسیقی متن نامزدشده [۷]
جایزه طلایی اروپا ۱۹۸۷ خودش بهترین هنرمند بین‌المللی برنده [۸]
۱۹۹۸ برنده
جوایز گرمی ۱۹۷۵ زنگ لوله ای بهترین آهنگسازی دستگاهی برنده [۹]
۱۹۹۸ ویجر بهترین آلبوم نیو ایج نامزدشده
تالار مشاهیر گرمی ۲۰۱۸ زنگ‌های لوله ای آلبوم القایی برنده [۱۰]
جوایز موسیقی مجارستان ۱۹۹۷ ویجر بهترین آلبوم خارجی نامزدشده [۱۱]
جوایز ایور نوولو ۱۹۸۴ سایه مهتاب بیش‌ترین پرفورم ورک نامزدشده [۱۲]
جوایز NME ۱۹۷۵ خودش بهترین ساز متفرقه برنده [۱۳]
۱۹۷۶ برنده
۱۹۷۷ برنده
انجمن فیلم و تلویزیون آنلاین ۱۹۹۹ پرونده‌های ایکس بهترین موسیقی، موسیقی اصلی علمی تخیلی/فانتزی/ترسناک نامزدشده [۷]

افتخارات

[ویرایش]

در سال ۱۹۸۱، اولدفیلد جایزه آزادی شهر لندن را دریافت کرد.[۱۴]

پانویس

[ویرایش]
  1. Tubular Bells
  2. Moonlight Shadow
  3. «"Mike Oldfield". Grammy.com. 23 November 2020"».
  4. Sexton, Paul (2023-03-31). "Mike Oldfield's 'Tubular Bells' For 50th Anniversary Reissue With Unreleased Demo". uDiscover Music (به انگلیسی). Retrieved 2023-04-03.
  5. "History". BRIT Awards. Archived from the original on 26 August 2018. Retrieved 2 October 2021.
  6. "British News Paper Archive". Retrieved 17 February 2022.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام auto وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  8. "Chronik der ARD | Goldene Europa". Web.ard.de. Archived from the original on 15 August 2021. Retrieved 27 July 2023.
  9. "Mike Oldfield". Grammy.com. 23 November 2020.
  10. "5 facts about Mike Oldfield's classic". 16 January 2018.
  11. "Jelöltek 1997". Fonogram.hu. 12 August 2016.
  12. "Archive | The Ivors | The Ivors Academy | Champions of Music Creators". The Ivors Academy. Retrieved 2 October 2021.
  13. "Rocklist.net...NME Lists readers Pop Poll Results". Rocklistmusic.co.uk. Archived from the original on 10 February 2021. Retrieved 27 July 2023.
  14. "Mike Oldfield Freedom Of City Of London Award". YouTube. Archived from the original on 15 August 2021. Retrieved 2 October 2021.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]