Saltar ao contido

Clodomiro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaClodomiro

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacementoc. 495 Editar o valor en Wikidata
valor descoñecido Editar o valor en Wikidata
Morte21 de xuño de 524 Editar o valor en Wikidata (28/29 anos)
Vézeronce-Curtin Editar o valor en Wikidata
Rei merovinxio de Orleáns
511 – 524
← Clodoveo IClotario I → Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónmonarca Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloRei dos francos (511–524) Editar o valor en Wikidata
FamiliaDinastía Merovinxia Editar o valor en Wikidata
CónxuxeGuntheuc
FillosThibald (en) Traducir, Gonthaire (en) Traducir, Clodoaldo (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
PaisClodoveo I Editar o valor en Wikidata  e Clotilde da Borgoña Editar o valor en Wikidata
IrmánsChildeberto I, Teodorico I, rei franco, Clotario I, Ingomer (pt) Traducir e Clotilde (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata

WikiTree: Merovingian-63

Clodomiro, nado cara ao ano 495 e finado en 524, foi o segundo dos catro fillos de Clodoveo I e de Clotilde. Á morte do seu pai no ano 511, dividiuse o reino dos francos cos outros tres irmáns: Teodorico I, Khildeberto I e Clotario I.

Clodomiro casa con Gunteuca que lle dá tres fillos: Teodobaldo, Gunthar e Clodoaldo (o futuro saint Cloud).

En 523-524, quizais instigado pola súa nai Clotilde desexosa de vingar ao seu sobriño, que fora asasinado polo rei Sexismundo, Clodomiro únese aos seus irmáns nunha expedición contra os burgundios. Clodomiro volve a Orleáns, pero o irmán de Sexismundo, Gondomar entra na Borgoña á cabeza dunhas tropas enviadas polo rei ostrogodo Teodorico I e fixo masacrar a guarnición que deixaran os francos.

Clodomiro fai asasinar a Sexismundo e aos seus fillos: Xisaldo e Gundebaldo, o ano 524. Logo lanzouse a unha nova expedición contra os burgundios.

Foi morto a primavera ou o verán dese mesmo ano na batalla de Vereronce. Os seus tres fillos son recollidos pola súa nai ata que casa con Clotario I. Este último fixo masacrar aos fillos de Clodomiro, quedando vivo só Clodoaldo, porque fuxiu. Este, mellor coñecido co nome de Saint Cloud, fíxose abade de Nogent preferindo renunciar á súa cabeleira, símbolo da realeza, antes que á vida.