beden

Kurmancî

navdêr, mê

Wate

1. ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
   yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re
2. keleh, sûr, birc, dîwar

Hevwate

• cendek
• cesed
• gewde
• kelex
• leş

Ji

Şablon:jierebi بدن (beden: leş). Bi maneya "keleh" di bin tesîra tirkî de.

Jê

• bedenî
• bedennas
• bedennasî
• bedenparêz
• bedenparêzî

Wergerr

• almanî : Figur → de m, Gestalt → de m, Körper → de m
• farisî : بدن‎ → fa, تن‎ → fa, جسم‎ → fa
• îngilîzî : body → en, donjon → en, term → en, rampart → en, ??enclosure → en, ??flesh → en

• tirkî : arka → tr, bünye → tr, cisim → tr, eğin → tr, ten → tr, üst → tr, üzeri → tr, vücut → tr, beden → tr, büst → tr, endam → tr, sur → tr

==Tirkî==

beden

Wate

1. beden , ten
2. cest , beşen , ucûd
3. gewde , laş
4. sûr , beden: kale bedeni bedena kelecezası cezayê ku li ser bedena mirov tê pêkanîn

Zazakî

Wate

1. can, vucût, laş