Here naverokê

beden

Ji Wîkîferhengê

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî beden beden
Îzafe bedena bedenên
Çemandî bedenê bedenan
Nîşandera çemandî bedenê wan bedenan
Bangkirin bedenê bedenino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bedenek bedenin
Îzafe bedeneke bedenine
Çemandî bedenekê bedeninan

beden

  1. beşên leşî ango ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
    yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re
    • Bisk û gîsû ji herîr in qeseb in turre û zulf
      Ne ji kafûr e beden xal-i ji miskê teterê
      Dêmibedr û aniyê zulfê li ser bûne helek
       — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)
  2. keleh, sûr, birc, dîwar
    • Ji merkeba xwe eqîbek bideranî ku tijî sîkke bûn. Ew sîkke bideranî û yek daye dest min, go, "evê biqute bedenî." Min kevirek îna û dest bi qutana sikkeyê kirî. Vesû hat û got, "ev çi ye? Eman bêdeng be, niha paşî deng diçe Rustemê Zal û bi me dihese û me esîr dike. Mirof sikkeyê wihan nake." Sikke ji min estandî û danîye ser bedenî û kulmek lêdayi, bi cih bû. Hespê xwe daye destê min, îcarê ew sikke yek bi yek bi mista xwe qutaye bedenî û biderkete nêv keleyê. — (Mela Mûsayê HekarîAmadekar: Hêmin OmerDurrû’l Mecalîs2022 ["1857"], r. 167)

Bi alfabeyên din

[biguhêre]

Hevmane

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji erebî بَدَن(beden, leş). Bi maneya "keleh" di bin tesîra tirkî de.[Divê were berfirehtirkirin]

Werger

[biguhêre]
[biguhêre]

beden

  1. can, vucût, laş[1]

Çavkanî

[biguhêre]
[biguhêre]

beden

  1. beden, ten
  2. cest, beşen, ucûd
  3. gewde, laş
  4. sûr, beden
    kale bedeni bedena kelecezası cezayê ku li ser bedena mirov tê pêkanîn
[biguhêre]

beden

  1. leş, beden, cesed, ten

Çavkanî

[biguhêre]
Ev peyv ji wergerên leş hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]