beden

Kurmancî

navdêr, nêr

Wate

1. ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
   yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re
2. keleh, sûr, birc, dîwar

Hevwate

• cendek
• cesed
• gewde
• kelex
• leş

Ji

Ji erebî

Jê

• bedenî
• bedennas
• bedennasî
• bedenparêz
• bedenparêzî

==Tirkî==

beden

Wate

1. beden , ten
2. cest , beşen , ucûd
3. gewde , laş
4. sûr , beden : kale bedeni bedena kelece­zası cezayê ku li ser bedena mirov tê pêkanîn