beden

Kurmancî

navdêr, nêr

Wate

1. ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
   yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re
2. keleh, sûr, birc, dîwar

Hevwate

• cendek
• cesed
• gewde
• kelex
• leş

Ji

Şablon:jierebi بدن (beden: leş). Bi maneya "keleh" di bin tesîra tirkî de.

Jê

• bedenî
• bedennas
• bedennasî
• bedenparêz
• bedenparêzî

Wergerr

• farisî :بدن‎ → fa, تن‎ → fa, جسم‎ → fa
• tirkî :arka → tr, bünye → tr, cisim → tr, eğin → tr, ten → tr, üst → tr, üzeri → tr, vücut → tr
• îngilîzî :body → en, donjon → en, term → en
• almanî :Figur → de m, Gestalt → de m, Körper → de m

==Tirkî==

beden

Wate

1. beden , ten
2. cest , beşen , ucûd
3. gewde , laş
4. sûr , beden : kale bedeni bedena kelece­zası cezayê ku li ser bedena mirov tê pêkanîn

Zazakî

Wate

1. can, vucût, laş