Here naverokê

cêl

Ji Wîkîferhengê

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]

cêl nêr

  1. nifş, cîl, nesil, hemû kesên ku teqrîben li temenê hev
    cêlê nû, cêlê destpêka sedsalê
    Cêlê piştî cengên Cîhanê.

Herwiha

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji ermenî ցել (cʻel) ji ermeniya kevn ցելում (cʻelum) (parvekirin, dabeşkirin, kerkirin) ji proto-hindûewropî *sḱel- (ker, par, parçe) ku herwiha serekaniya peyva kurdî ker ya bi maneya parçe, par, pişk, beş e jî.

Werger

[biguhêre]