destbelav

Kurmancî

Rengdêr

destbelav

1. felîte,
   kesa/ê zêde malê xwe diserifîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• desbela
• desbelav
• desbelave
• desbelaw
• desbelawe
• destbela
• destbelave
• destbelaw
• destbelawe
• dezbela
• dezbelav
• dezbelave
• dezbelaw
• dezbelawe

Bide ber

• çikûd
• çirrîk
• merd
• tema

Etîmolojî

Ji dest +‎ -belav.

Jê

• destbelavî
• destbelavîtî
• destbelavtî

Werger

• Îngilîzî: dissipated → en, dissipate → en, ^?unthrifty → en
• Tirkî: müsrif → tr, savruk → tr, savurgan → tr, hovarda → tr, batakçı → tr, ^?mirasyedi → tr, ^?akşamdan kavur sabaha savur → tr