jîndar

 Binêre herwiha: Jîndar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
jîndar	jîndartir	herî jîndar jîndartirîn

jîndar

1. biruh, bican, candar, tişta/ê yan kesa/ê dijî anku ne mirî ye.

   Ewê herûher jîndar bi tinê Xwedê ye.

2. Gelek caran bo Xudê em dibêjin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ژیندار‎

Herwiha

• jiyandar
• jîyandar

Hevmane

• bijîn

Jê

 

• (lêker) jîndar bûn
• (navdêr) jîndarbûn
• (rengdêr) jîndarbûyî
• (navdêr) jîndarkirin
• (lêker) jîndar kirin
• (rengdêr) jîndarkirî
• jîndarî

Etîmolojî

Ji jîn + -dar.

Werger

• Almanî: existent → de, frisch → de, lebendig → de, lebhaft → de, ^?bewohnt → de, ^?angeregt → de
• Erebî: حي‎ → ar, عايش‎ → ar, عائش‎ → ar, منتعش‎ → ar, نشيط‎ → ar
• Farisî: زنده‎ → fa
• Îngilîzî: alive → en, living → en, ^?lifeful → en, ^?peppy → en, ^?lively → en
• Tirkî: yaşayışlı → tr, canlı → tr