Naar inhoud springen

WTA-toernooi van Tokio 2001

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Tokio 2001
Winnares in het enkelspel, Lindsay Davenport
Winnares in het enkelspel, Lindsay Davenport
Officiële naam Toray Pan Pacific Open
Editie 2001 (18e editie)
Stad, land TokioJapan
Locatie Tokyo Metropolitan Gymnasium
Datum 30 januari–4 februari
Auspiciën WTA
Categorie Tier I
Prijzengeld US$ 1.188.000
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond tapijt, binnen
Winnaar enkel Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
Winnaars dubbel Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
Vlag van Australië Rennae Stubbs
Vorige: 2000     Volgende: 2002
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 175.000 260
finale $ 94.000 182
halve finale $ 50.000 117
kwartfinale $ 27.000 65
tweede ronde $ 14.400 36
eerste ronde $ 7.700 1

Het WTA-tennistoernooi van Tokio (officieel Toray Pan Pacific Open) van 2001 vond plaats van dinsdag 30 januari tot en met zondag 4 februari 2001 in de Japanse hoofdstad Tokio. Het was de achttiende editie van de Pan Pacific Open. Er werd gespeeld op overdekte tapijt­banen.

Het tweede reekshoofd, Lindsay Davenport uit de Verenigde Staten, won het toer­nooi. In de finale ver­sloeg zij de als eerste geplaatste Zwitserse titel­verde­digster Martina Hingis in drie sets, met een tiebreak in de eerste set. Davenport wist voor de tweede keer het toer­nooi van Tokio op haar naam te schrij­ven. Het was haar 31e WTA-titel, de eerste van dat jaar. Zij won US$ 175.000 prijzen­geld op dit toernooi.

De Belgische Els Callens had zich via het kwalificatie­toernooi een plek in de hoofdtabel veroverd – daar verloor zij haar eerste­ronde­partij.

Er waren geen Nederlandse deelneemsters.

Geplaatste speelsters

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Zwitserland Martina Hingis 1 finale Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
2. Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 2 winnares
3. Vlag van Rusland Anna Koernikova 8 halve finale Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
4. Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer 12 tweede ronde Vlag van Japan Shinobu Asagoe
5. Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 15 tweede ronde Vlag van Japan Ai Sugiyama
6. Vlag van Rusland Jelena Lichovtseva 19 tweede ronde Vlag van Frankrijk Anne-Gaëlle Sidot
7. Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond 26 tweede ronde Vlag van Kroatië Iva Majoli
8. Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 27 halve finale Vlag van Zwitserland Martina Hingis

Toernooischema

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
finale
         
1  Vlag van Zwitserland Martina Hingis 7 4 2
2  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 64 6 6

Bovenste helft

[bewerken | brontekst bewerken]
eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
 
    1  Vlag van Zwitserland Martina Hingis 6 6    
   Vlag van Tsjechië Dája Bedáňová 7 65 63        Vlag van Zimbabwe Cara Black 3 3    
   Vlag van Zimbabwe Cara Black 5 7 7       1  Vlag van Zwitserland Martina Hingis 6 5 6  
Q  Vlag van Japan Haruka Inoue 4 2            Vlag van Japan Ai Sugiyama 0 7 2  
   Vlag van Japan Ai Sugiyama 6 6          Vlag van Japan Ai Sugiyama 6 6  
   Vlag van Verenigde Staten Kristina Brandi 0 4       5  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 4 4    
5  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 6 6         1  Vlag van Zwitserland Martina Hingis 6 1 6
      8  Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 3 6 0
    4  Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer 4 7 65  
WC  Vlag van Japan Shinobu Asagoe 6 6       WC  Vlag van Japan Shinobu Asagoe 6 5 67  
   Vlag van Canada Sonya Jeyaseelan 2 4         WC  Vlag van Japan Shinobu Asagoe 1 61  
   Vlag van Italië Tathiana Garbin 3 1         8  Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 6 7    
   Vlag van Rusland Tatjana Panova 6 6          Vlag van Rusland Tatjana Panova 65 2  
Q  Vlag van België Els Callens 3 4       8  Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 7 6    
8  Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 6 6    

Onderste helft

[bewerken | brontekst bewerken]
eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
6  Vlag van Rusland Jelena Lichovtseva 6 6    
   Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu 3 2       6  Vlag van Rusland Jelena Lichovtseva 2 6 62  
   Vlag van Frankrijk Anne-Gaëlle Sidot 3 6 6        Vlag van Frankrijk Anne-Gaëlle Sidot 6 4 7  
LL  Vlag van Verenigde Staten Jennifer Hopkins 6 2 3          Vlag van Frankrijk Anne-Gaëlle Sidot 64 2    
Q  Vlag van Japan Saori Obata 6 6         3  Vlag van Rusland Anna Koernikova 7 6    
Q  Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik 3 3       Q  Vlag van Japan Saori Obata 68 6 4
    3  Vlag van Rusland Anna Koernikova 7 1 6  
      3  Vlag van Rusland Anna Koernikova 1 7 0
7  Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond 6 6         2  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6 65 6
   Vlag van Verenigde Staten Lilia Osterloh 1 4       7  Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond 7 2 61  
   Vlag van Australië Nicole Pratt 4 0       WC  Vlag van Kroatië Iva Majoli 63 6 7  
WC  Vlag van Kroatië Iva Majoli 6 6         WC  Vlag van Kroatië Iva Majoli 2 0  
   Vlag van Israël Anna Smashnova 2 1         2  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6 6    
   Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy 6 6          Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy 3 2  
    2  Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6 6    
 
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld
(per team)
WTA-
punten
winnaressen $ 55.000 260
finale $ 29.550 182
halve finale $ 15.800 117
tweede ronde $ 8.450 65
eerste ronde $ 4.500 1

Titelhoudsters Martina Hingis en Mary Pierce hadden zich niet voor deze editie van het toer­nooi inge­schre­ven.

Het als eerste geplaatste duo Lisa Raymond en Rennae Stubbs won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het ongeplaatste koppel Anna Koernikova en Iroda Tulyaganova in drie sets, met tiebreaks in de eerste en in de derde set. Het was hun zestiende geza­men­­lijke titel. De Amerikaanse Raymond had daar­naast drie eerdere dubbel­spel­titels met andere partners; de Australische Stubbs negen.

De Belgische Els Callens speelde samen met Française Anne-Gaëlle Sidot, met wie zij het vierde reeks­hoofd vormde – zij konden na hun eerste optreden huis­waarts keren.

Ook de Nederlandse Seda Noorlander en Rika Hiraki (Japan) hadden de eerste ronde als eindstation. Haar landgenote Kristie Boogert en de Bulgaarse Magdalena Maleeva verlo­ren eveneens hun openings­partij.

Geplaatste teams

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
Vlag van Australië Rennae Stubbs
8 winnaressen
2. Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt
Vlag van Japan Ai Sugiyama
12 halve finale Vlag van Rusland Anna Koernikova
Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova
3. Vlag van Zimbabwe Cara Black
Vlag van Rusland Jelena Lichovtseva
29 eerste ronde Vlag van Rusland Anna Koernikova
Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova
4. Vlag van België Els Callens
Vlag van Frankrijk Anne-Gaëlle Sidot
35 eerste ronde Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po

Toernooischema

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
 Vlag van Australië Rennae Stubbs
6 64 6  
   Vlag van Slovenië Tina Križan
 Vlag van Kazachstan Irina Seljoetina
4 7 3     1  Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
 Vlag van Australië Rennae Stubbs
6 6    
   Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
 Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
6 2 7      Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
 Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
1 4    
   Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
 Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu
2 6 65       1  Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
 Vlag van Australië Rennae Stubbs
6 6    
4  Vlag van België Els Callens
 Vlag van Frankrijk Anne-Gaëlle Sidot
66 6 4          Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
 Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po
3 2    
   Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
 Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po
7 1 6        Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer
 Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po
1 6 6
Q  Vlag van Japan Haruka Inoue
 Vlag van Japan Maiko Inoue
6 63 7   Q  Vlag van Japan Haruka Inoue
 Vlag van Japan Maiko Inoue
6 3 2  
   Vlag van Japan Rika Hiraki
 Vlag van Nederland Seda Noorlander
3 7 5       1  Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
 Vlag van Australië Rennae Stubbs
7 2 7
   Vlag van Nederland Kristie Boogert
 Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva
3 1            Vlag van Rusland Anna Koernikova
 Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova
65 6 66
   Vlag van Australië Nicole Pratt
 Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy
6 6          Vlag van Australië Nicole Pratt
 Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy
4 1    
   Vlag van Rusland Anna Koernikova
 Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova
7 2 6      Vlag van Rusland Anna Koernikova
 Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova
6 6    
3  Vlag van Zimbabwe Cara Black
 Vlag van Rusland Jelena Lichovtseva
66 6 3          Vlag van Rusland Anna Koernikova
 Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova
4 7 6
   Vlag van Italië Tathiana Garbin
 Vlag van Slowakije Janette Husárová
6 7         2  Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt
 Vlag van Japan Ai Sugiyama
6 61 0  
   Vlag van Zuid-Afrika Liezel Horn
 Vlag van Canada Sonya Jeyaseelan
3 5          Vlag van Italië Tathiana Garbin
 Vlag van Slowakije Janette Husárová
1 1  
WC  Vlag van Japan Shinobu Asagoe
 Vlag van Japan Yuka Yoshida
4 0     2  Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt
 Vlag van Japan Ai Sugiyama
6 6    
2  Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt
 Vlag van Japan Ai Sugiyama
6 6    
[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Toernooischema WTA
  • (en) Toernooischema ITF