onderzoeksrechter
- on·der·zoeks·rech·ter
- samenstelling van onderzoek en rechter met het invoegsel -s-
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | onderzoeksrechter | onderzoeksrechters |
| verkleinwoord | onderzoeksrechtertje | onderzoeksrechtertjes |
de onderzoeksrechter m
- (juridisch) (beroep) rechter die in strafzaken het gerechtelijk vooronderzoek leidt
- schoonzoon van de Spaanse koning Juan Carlos is zaterdag in Palma de Mallorca verhoord door een onderzoeksrechter over een corruptieschandaal [1]
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord onderzoeksrechter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.