Przejdź do zawartości

Ahrar asz-Szam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ahrar asz-Szam
Ilustracja
Flaga używana przez Ahrar asz-Szam
Data założenia

2011

Terytorium

Syria

Liczba członków

18 000[1]

Sprzymierzeńcy

Dżajsz al-Islam,
Liwa Sukur asz-Szam

Wrogowie

Syria;
Państwo Islamskie (od 2014);
YPG[2]

Ahrar asz-Szam (arab. ‏أحرار الشام‎) – grupa zbrojna islamistów-salafitów utworzona w połowie 2011 podczas wojny domowej w Syrii, wchodząca w skład syryjskiej opozycji walczącej przeciwko rządowi Baszszara al-Asada.

Było to pierwsze islamistyczne ugrupowanie działające na ziemiach syryjskich działające równolegle z prozachodnią Wolną Armią Syrii[3]. Od 21 grudnia 2012 ugrupowanie działało w ramach koalicji pod nazwą Syryjski Front Islamski, który 22 listopada 2013 ewoluował we Front Islamski.

Działalność

[edytuj | edytuj kod]

Aktywność islamistów w Syrii wzrosła, kiedy w grudniu 2011 amerykańscy żołnierze po ośmiu latach wycofali się z sąsiedniego Iraku. Wówczas do Syrii przez wschodnią granicę zaczęli przenikać mudżahedini, którzy wykorzystali chaos w kraju, poparli sunnicką opozycję, dążąc do ustanowienia w Syrii „państwa islamskiego”. Z tego też powodu Stany Zjednoczone były początkowo sceptycznie nastawione były do dozbrajania powstańców, gdyż wysoce prawdopodobnie było, że broń trafiać będzie w ręce dżihadystów[4]. Ahrar asz-Szam opierał się na weteranach wojny w Iraku[3].

Ahrar asz-Szam współpracował z innym islamistycznym ugrupowaniem Dżabhat an-Nusra oraz świecką antyrządową Wolną Armią Syrii. Ugrupowanie to prowadziło rekrutację zagranicznych dżihadystów do walk w Syrii, co spowodowało radykalizację wojny domowej i obawy areny międzynarodowej o rosnące wpływy terrorystów w Syrii[5]. Ugrupowanie zostało oskarżone o wzniecanie konfliktów radykalnych salafitów z szyitami, co mogło zapoczątkować religijny charakter syryjskiej wojny domowej[6]. Liczebność ugrupowania wahała się od 10 do 20 tys. ekstremistów[7].

Udział w wojnie w Syrii

[edytuj | edytuj kod]

Rebelianci z Ahrar asz-Szam brali udział w marcu 2012 w obronie miasta Idlib[8] oraz w bitwie w Aleppo (2012–2016)[9], pod Ma’arrat an-Numan i Damaszkiem[10]. W marcu 2013 uczestniczyli w zajęciu miasta Ar-Rakka, jednak następnie zostali z niego wyparci przez Państwo Islamskie, które stało się wrogiem dla Ahrar asz-Szam.

Ahrar asz-Szam wraz z 14 innymi ugrupowaniami odrzuciło 18 listopada 2012 wejście w skład szerokiej Syryjskiej Koalicji Narodowej na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych. Islamiści opowiedzieli się za utworzeniem państwa islamskiego i domagali się wprowadzenia koranu jako konstytucji[11]. 21 grudnia 2012 ugrupowanie weszło w skład konfederacji Syryjskiego Frontu Islamskiego[12], który 22 listopada 2013 ewoluował we Front Islamski.

16 stycznia 2014 współzałożyciel Ahrar asz-Szam, weteran wojenny z Afganistanu i Iraku Abu Chalid as-Suri, przyznał, że posiadał wieloletnie kontakty z Usamą ibn Ladinem oraz Ajmanem az-Zawahirim, liderem światowej Al-Ka’idy. Potwierdził, iż Ahrar asz-Szam jest bezpośrednio powiązane z Al-Ka’idą. Podczas kampanii przeciwko Islamskiemu Państwu w Iraku i Lewancie, Ahrar asz-Szam wspierało koalicję walczącą z ISIL, krytykując ich za powodowanie konfliktów między islamistami[13]. Abu Chalid as-Suri zginął w zamachu samobójczym w Aleppo 23 lutego 2014[14].

Wobec porażek Frontu Islamskiego wobec konkurencyjnego Państwa Islamskiego (ISIS, ISIL), Ahrar asz-Szam czynił poszukiwania nowych sojuszników, by móc rywalizować z dżihadystami. W związku z tym 3 sierpnia 2014 podpisano ugodę z 17 innymi ugrupowaniami powołującymi Syryjską Radę Dowództwa Rewolucyjnego. W skład niej wchodziły rozłamowcy z Frontu Islamskiego (Dżajsz al-Islam i Liwa Sukur asz-Szam), Wolnej Armii Syrii (Syryjski Front Rewolucyjny oraz Ruch Hazzam), a także mniejsze ugrupowania[15].

9 września 2014 zamachowiec-samobójca z ISIS dokonał ataku podczas spotkania dowództwa Ahrar asz-Szam w Ram Hamdan w muhafazie Idlibu, zabijając lidera ugrupowania Hasana Abuda i 28 członków kierownictwa. Abud był znany z krytyki Państwa Islamskiego. Kolejnego dnia rada rebeliantów wybrała nowe dowództwo. Liderem został Haszim asz-Szajch, zwany także jako Abu Dżabir. Natomiast nowym dowódcą wojskowym został Abu Salih. Zapowiedziano także, że grupa będzie nadal walczyć z syryjskimi siłami rządowymi i dżihadystami z Państwa Islamskiego[3].

12 maja 2016 terroryści z Dżabhat an-Nusra i Ahrar asz-Szam zaatakowali wieś Az-Zara, bronioną przez rządowe milicje, i dopuścili się masakry ludności alawickiej. Zginęło co najmniej 8 milicjantów i 19 cywilów, a wielu kolejnych uprowadzono[16]. 25 maja 2016 armia syryjska odnalazła tam ciała 42 ofiar[17].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Charles Lister, Al Qaeda is starting to swallow the Syrian opposition [online], Foreign Policy, 15 marca 2017 (ang.).
  2. Alex MacDonald, YPG allies clash with Syrian opposition groups in Aleppo [online], Middle East Eye, 29 listopada 2015 (ang.).
  3. a b c Syrian Revolutionary Command Council. carnegieendowment.org, 2014-09-09. [dostęp 2014-09-10]. (ang.).
  4. Linton: Arming support Al-Qaeda for Syrian rebels. israelnationalnews.com, 2012-02-12. [dostęp 2012-03-31]. (ang.).
  5. Overblown fears of Islamists in Syria. nowlebanon.com, 2012-02-12. [dostęp 2012-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-18)]. (ang.).
  6. As Syrian War Drags On, Jihadists Take Bigger Role. NYT, 2012-07-29. [dostęp 2012-10-01]. (ang.).
  7. Competition among Islamists. Economist, 2013-07-20. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  8. BBC Arabic: Groups affiliated to al-Qaeda carry out acts of terror. champress.net. [dostęp 2012-10-01]. (ang.).
  9. INSIGHT-Syria rebels see future fight with foreign radicals. Reuters. [dostęp 2012-10-01]. (ang.).
  10. Maarat al-Numan, Idlib. youtube.com, 2012-10-14. [dostęp 2012-10-16]. (ang.).
  11. Aleppo Rebels Denounce Syrian Opposition National Coalition & Declar Islamic State. Reuters, 2012-11-18. [dostęp 2012-11-19]. (ang.).
  12. Establishment Of Joint Front Aimed At Toppling Assad, Founding Islamic State; Syrian Website Urges Them To Incorporate All Islamic Forces In Country. memri.org, 2012-12-21. [dostęp 2013-01-08]. (ang.).
  13. Statement from Zawahiri’s representative shows Syrian rebel group tied to al Qaeda. longwarjournal.org, 2014-01-18. [dostęp 2014-03-01]. (ang.).
  14. Starszy dowódca Al-Ka’idy zabity w Syrii. psz.pl, 2014-02-23. [dostęp 2014-03-01]. (pol.).
  15. Eighteen rebel factions announce new military grouping. DailyStar, 2014-08-04. [dostęp 2014-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-26)]. (ang.).
  16. 19 cywilów zginęło w ataku dżihadystów na alawicką wioskę [online], Dziennik Gazeta Prawna, 13 maja 2016.
  17. Syrian Army recovers the bodies of 42 civilians massacred at Zarah by rebel forces [online], Al-Masdar News [dostęp 2019-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-02] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]