Przejdź do zawartości

Anthony Vanden Borre

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anthony Vanden Borre
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 października 1987
Likasi

Wzrost

185 cm

Pozycja

prawy obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2007 RSC Anderlecht 69 (3)
2007–2008 ACF Fiorentina 2 (0)
2008–2010 Genoa CFC 31 (0)
2009–2010 Portsmouth(wyp.) 19 (0)
2011–2012 KRC Genk 42 (1)
2012 Tawrija Symferopol 0 (0)
2013–2017 Anderlecht 50 (1)
2016–2017 Montpellier HSC (wyp.) 10 (0)
2017 TP Mazembe
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2004  Belgia U-17 12 (3)
2004–2008  Belgia U-21 11 (3)
2004–2014  Belgia 28 (1)
W sumie: 51 (7)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anthony Vanden Borre (ur. 24 października 1987 w Likasi) – belgijski piłkarz grający na pozycji prawego obrońcy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Vanden Borre urodził się w mieście leżącym w dawnym Zairze, Likasi. W młodym wieku wyemigrował z rodzicami z tej dawnej belgijskiej kolonii do Brukseli. Mając 8 lat trafił do piłkarskiej szkółki jednego z najsłynniejszych klubów w Belgii, RSC Anderlecht. Przechodził przez wszystkie szczeble juniorskie w tym klubie, aż w 2003 roku trafił do pierwszego zespołu. W Eerste Klasse zadebiutował w 2004 roku, 13 marca w wygranym 3:2 meczu z Charleroi. Miał wówczas 16 lat i 5 miesięcy i stał się jednym z najmłodszych zawodników w historii ligi. W całym sezonie 2003/2004 zagrał w 8 meczach i wywalczył z Anderlechtem swój pierwszy tytuł mistrza kraju. W sezonie 2004/2005 już dużo częściej wybiegał na boisko i łącznie rozegrał 19 meczów ligowych. Z Anderlechtem zajął 2. miejsce w lidze za odwiecznym rywalem Club Brugge. W barwach „Fiołków” Vanden Borre zadebiutował w Lidze Mistrzów, jednak Anderlecht nie odniósł tam żadnych sukcesów, zajmując ostatnie miejsce w Grupie G nie zdobywając punktu. Sezon 2005/2006 był dla Vanden Borre bardziej udany niż poprzedni. Zagrał w 22 meczach i zdobył swojego pierwszego gola w karierze – 21 września 2005 w wygranym 5:1 meczu z KSV Roeselare, a oprócz niego dołożył jeszcze 2 kolejne (z Charleroi oraz Cercle Brugge). Z Anderlechtem po raz drugi w karierze wywalczył mistrzostwo kraju. Udane występy zanotował również w Lidze Mistrzów, zwracając uwagę na siebie menedżerowi Chelsea José Mourinho w bezpośrednim meczu Anderlechtu z „The Blues” wygranym przez Anglików 1:0.

Od początku letniego okna transferowego w 2006 roku o Vanden Borre biją się kluby z najwyższej półki w Europie. Jest na liście życzeń między innymi Bayernu Monachium, Interu Mediolan czy FC Barcelona. Jednak to ACF Fiorentina zdołała zakontraktować zdolnego obrońcę latem 2007 roku. W lidze rozegrał jednak tylko 2 spotkania i w styczniu 2008 został wymieniony na Papę Waigo N’Diaye z Genoi. We włoskim klubie rozegrał 25 meczów.

Na sezon 2009/2010 został wypożyczony do Portsmouth. Wziął udział w 19 meczach Premier League. Strzelił swojego pierwszego gola w klubie w meczu pucharu ligi angielskiej przeciwko Carlisle United. Latem 2010 wrócił do Genoi, a w 2011 roku do Belgii i został zawodnikiem KRC Genk. Po wygaśnięciu kontraktu w końcu lata 2012, 17 października 2012 podpisał kontrakt z Tawriją Symferopol[1]. Nie zagrał żadnego meczu i podczas przerwy zimowej sezonu 2012/13 powrócił do Anderlechtu. W sezonach 2012/2013 i 2013/2014 wywalczył z Anderlechtem dwa tytuły mistrza kraju. Latem 2016 został wypożyczony do Montpellier HSC. W dniu 11 stycznia 2017 ogłosił zakończenie kariery piłkarskiej. W marcu 2017 wznowił ją i podpisał kontrakt z kongijskim TP Mazembe. Po zakończeniu sezonu 2016/2017 odszedł z klubu.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2003/04 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 8 0
2004/05 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 19 0
2005/06 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 22 3
2006/07 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 20 0
2007/08 ACF Fiorentina Włochy  Serie A 2 0
2007/08 Genoa CFC Włochy  Serie A 6 0
2008/09 Genoa CFC Włochy  Serie A 25 0
2009/10 Portsmouth Anglia  Premier League 19 0
2010/11 Genoa CFC Włochy  Serie A 0 0
2010/11 KRC Genk Belgia  Eerste Klasse 16 0
2011/12 KRC Genk Belgia  Eerste Klasse 26 1
2012/13 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 1 0
2013/14 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 27 0
2014/15 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 20 1
2015/16 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 2 0
2016/17 Montpellier HSC Francja  Ligue 1 10 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Nim Vanden Borre zagrał po raz pierwszy w pierwszej reprezentacji Belgii, grywał w młodzieżowych reprezentacjach „Czerwonych Diabłów”. Debiut w pierwszej reprezentacji nastąpił 28 kwietnia 2004 w przegranym 2:3 towarzyskim meczu z Turcją. Vanden Borre, który ledwie 1,5 miesiąca wcześniej zadebiutował w ekstraklasie, zmienił w 90 minucie tego meczu Erika Deflandre. Pobił wówczas rekord Paula van Himsta, który zadebiutował w reprezentacji W 1960 roku mając 17 lat i 17 dni.

Od czasu debiutu coraz częściej grał w kadrze i stawał się jej najważniejszym ogniwem na prawej obronie. W tym samym roku w listopadowym meczu, przegranym 0:2 i rozegranym z Serbią i Czarnogórą w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Niemczech Vanden Borre po raz pierwszy zagrał w meczu o punkty. 11 maja 2006 zdobył swojego pierwszego gola w narodowych barwach, w wygranym 2:1 sparingu z Arabią Saudyjską.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]