Przejdź do zawartości

BAD-2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
BAD-2
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Typ pojazdu

samochód pancerny

Trakcja

kołowa (6x4)

Załoga

4 osoby

Dane techniczne
Silnik

silnik gaźnikowy Ford A o mocy 40 Km

Pancerz

stalowy o gubości do 6 mm

Długość

5,28 m

Szerokość

2,02 m

Wysokość

2,36 m

Prześwit

0,24 m

Masa

4,6 t

Osiągi
Prędkość

50
60 km (na szynach) km/h
w wodzie: 5 km/h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata B-3 kalibru 37 mm (60 nab)

2 x czkm DT kalibru 7,62 mm (3000 nab)

BAD-2 (ros. БАД-2) – radziecki pływający samochód pancerny, po wymianie kół używany także jako drezyna pancerna.

Konstruktorem BAD-2 był inżynier P.N. Sjaczentow pracujący w Fabryce Iżorskiej. Pojazd bazował na podwoziu trójosiowego samochodu ciężarowego Ford-Timken. Koła tylnych mostów mogły być wyposażone w gąsienice Overoll. Wszystkie koła mogły być wymienione na stalowe koła przeznaczone do poruszania się po szynach. Kadłub pojazdu wykonano metodą spawania z płyt pancernych o grubości do 6 mm. Kadłub był wodoszczelną konstrukcją samonośną, a jego przednią część ukształtowano w sposób zmniejszający opory podczas pływania. Napęd w wodzie zapewniała pojedyncza śruba, rolę sterów pełniły przednie koła.

BAD-2 miał dwie wieże obrotowe. Pierwsza znajdowała się nad centralną częścią kadłuba i mieściła armatę B-3 kalibru 37 mm. Druga z ckm DT była umieszczona w tylnej części kadłuba. Wieża z działem była umieszczona wyżej dzięki czemu kąt ostrzału umieszczonej w niej armaty wynosił 360°. Poza uzbrojeniem zainstalowanym w wieżach BAD-2 był wyposażony w km DT zamocowany w jarzmie obok stanowiska kierowcy.

Dodatkowe wyposażenie pojazdu stanowiła pompa odwadniająca, dwa zbiorniki z substancją dymotwórczą o łącznej pojemności 40 litrów oraz radiostacja.

Próby prototypu wykazały, że pojazd posiada zbyt słaby silnik, a nienapędzane przednie koła utrudniają wydostanie się samochodu z wody na nieprzygotowany brzeg. Skrytykowano także słabe opancerzenie pojazdu, a armatę kalibru 37 mm uznano za niewystarczająca wobec wprowadzania do uzbrojenia Armii Czerwonej armat czołgowych kalibru 45 mm. W rezultacie podjęto decyzję i o odrzuceniu pojazdu i nieprzyjęciu go do uzbrojenia.

Pomimo decyzji o zakończeniu rozwoju BAD-2 na etapie prototypu jedyny istniejący BAD-2 wziął udział w leningradzkiej defiladzie pierwszomajowej w 1933 roku, a także specjalnych pokazach podczas których pływał w Newie. W rezultacie znalazł się w polskich i niemieckich materiałach rozpoznawczych jako pojazd używany przez jednostki RKKA. Przez Niemców był traktowany jako pływająca wersja BA-10 nazywana w materiałach rozpoznawczych Schwimm-Panzerspachwagen F 204(r).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]