Przejdź do zawartości

Eddie Mathews

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eddie Mathews
Ilustracja
trzeciobazowy
Pełne imię i nazwisko

Edwin Lee Mathews

Data i miejsce urodzenia

13 października 1931
Texarkana

Data i miejsce śmierci

18 lutego 2001
La Jolla

Odbijał

lewą

Rzucał

prawą

Debiut

15 kwietnia 1952

Ostatni występ

27 września 1968

Kariera klubowa
Lata Kluby
1952–1966 Boston/Milwaukee/Atlanta Braves
1967 Houston Astros
1967–1968 Detroit Tigers
Kariera menedżerska
Lata Kluby
1972–1974 Atlanta Braves
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1978

Głosów

79,4%
(5. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Edwin Lee Mathews (ur. 13 października 1931, zm. 18 lutego 2001) – amerykański baseballista, który występował na pozycji trzeciobazowego, dwunastokrotny uczestnik Meczu Gwiazd, członek Baseball Hall of Fame.

Major League Baseball

[edytuj | edytuj kod]
Eddie Mathews w czasopiśmie Life w 1958 roku.

Boston/Milwaukee/Atlanta Braves

[edytuj | edytuj kod]

Przed rozpoczęciem sezonu 1949 podpisał kontrakt z Boston Braves[1]. Po występach w niższych ligach, najwyżej na poziomie Triple-A w Milwaukee Brewers[2], 12 kwietnia 1952 zadebiutował w Major League Baseball w meczu przeciwko Brooklyn Dodgers. W pierwszym sezonie występów zdobył 25 home runów, a w głosowaniu do nagrody NL Rookie of the Year zajął 3. miejsce[1].

W 1953 kiedy Braves przenieśli swoją siedzibę do Milwaukee[3], Mathews zanotował średnią 0,302 i zdobył najwięcej home runów w MLB (47). Ponadto po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd, a w głosowaniu na najbardziej wartościowego zawodnika zajął 2. miejsce za Royem Campanellą z Brooklyn Dodgers[1]. 16 sierpnia 1954 pojawił się na okładce magazynu Sports Illustrated[3]. 6 października 1957 w meczu numer 4 World Series, w którym Braves mierzyli się z New York Yankees, w drugiej połowie dziesiątej zmiany zdobył zwycięskiego home runa, co dało wyrównanie w rywalizacji 2–2. Ostatecznie Braves zwyciężyli w serii 4–3 i zdobyli tytuł mistrzowski[3].

W latach 1953–1961 zdobywał przynajmniej 30 home runów w sezonie[1]. W sezonie 1959 zdobył ich 46, najwięcej w MLB, a w głosowaniu na MVP National League zajął 2. miejsce za Erniem Banksem z Chicago Cubs[1]. Podczas gry w Braves dwunastokrotnie reprezentował klub w All-Star Game[1].

Houston Astros i Detroit Tigers

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 1966 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Houston Astros[1], gdzie występował głównie na pierwszej bazie i pełnił rolę pinch hittera[3]. 14 lipca 1967 w meczu przeciwko San Francisco Giants został 7. zawodnikiem w historii Major League Baseball, który osiągnął pułap 500 home runów[3]. W sierpniu 1967 w ramach wymiany przeszedł do Detroit Tigers[1]. W 1968 zdobył drugi tytuł World Series w karierze. Tigers pokonali St. Louis Cardinals, a Mathews wystąpił w dwóch meczach[3]. W całej karierze zdobył 512 home runów i zajmował wówczas 6. miejsce w klasyfikacji wszech czasów pod tym względem[3].

Późniejszy okres

[edytuj | edytuj kod]

W 1969 numer 41, z którym występował w Braves, został zastrzeżony przez klub. W 1971 został członkiem sztabu szkoleniowego Atlanta Braves, a w sierpniu 1972 menadżerem tego zespołu, zastępując na tym stanowisku Lumana Harrisa. W 1974 został zwolniony z tej funkcji, a w późniejszym okresie był trenerem w Texas Rangers, Milwaukee Brewers i Oakland Athletics[3]. W 1978 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[4].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
12× All-Star 1953, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959¹, 1959², 1960¹, 1960², 1961¹, 1961², 1962² [1]
2× zwycięzca w World Series 1957, 1968 [3]
Baseball Hall of Fame od 1978 [4]
# 41 zastrzeżony przez Braves 1969 [3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Eddie Mathews Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
  2. Eddie Mathews Register Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j Eddie Mathews. sabr.org.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  4. a b Mathews, Eddie. baseballhall.org. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).