Przejdź do zawartości

Geofizyczne metody prospekcji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Geofizyczne metody prospekcji – w archeologii polegają na obserwacji i analizie zmian badanych parametrów takich jak zróżnicowanie przewodnictwa prądu elektrycznego, natężenia pola magnetycznego pomiędzy obiektami archeologicznymi a ich otoczeniem. Oznacza to, że dzięki zastosowaniu specjalistycznej aparatury można uzyskać obraz znajdujących się pod ziemią obiektów archeologicznych w postaci mapy/wykresu badanego terenu.

Metody geofizyczne dzielą się na dwie grupy:

Wymienione metody geofizyczne należą do niedestrukcyjnych metod rozpoznania w archeologii. Wszystkie wymienione metody wymagają specjalistycznego sprzętu i odpowiednio przeszkolonego zespołu do obsługi aparatury badawczej. Analiza i interpretacja uzyskanych wyników dokonywana jest za pomocą komputera. Mogą jej dokonać tylko eksperci. Metody te są więc kosztowne, ale zazwyczaj dają bardzo dobre rezultaty.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dorota Ławecka "Wstęp do archeologii", Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2003
  • Colin Renfrew, Paul Bahn "Archeologia Teorie, Metody, Praktyka", Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2002