Przejdź do zawartości

Hansa-Brandenburg D.I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hansa-Brandenburg D.I
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Austro-Węgry

Producent

Hansa-Brandenburg(inne języki), Phönix

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat, z podwoziem stałym, o konstrukcji drewnianej

Załoga

1 osoba

Dane techniczne
Napęd

1 x silnik rzędowy Austro Daimler o mocy 118 lub 135 kW

Wymiary
Rozpiętość

8,50 m

Długość

6,35 m

Powierzchnia nośna

23,95 m²

Masa
Własna

672 kg

Osiągi
Prędkość maks.

187 km/h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x karabin maszynowy Schwarzlose kalibru 8 mm
Użytkownicy
K.u.k. Luftfahrtruppen

Hansa-Brandenburg D.I – austro-węgierski samolot myśliwski z okresu I wojny światowej. Na przełomie 1916 i 1917 roku podstawowy typ myśliwca K.u.k. Luftfahrtruppen.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wobec słabości własnego przemysłu lotniczego Austro-Węgry wyposażały swoje lotnictwo wojskowe w samoloty zaprojektowane w niemieckiej firmie Hansa-Brandenburg(inne języki). W 1916 roku zamówiono w niej nowy typ dwupłatowego, jednomiejscowego myśliwca. Konstruktorem maszyny, która otrzymała fabryczne oznaczenie KD, był Ernst Heinkel. Samoloty o wojskowej desygnacie D.I były produkowane przez zakłady Hansa-Brandenburg, oraz na licencji przez austriacką firmę Phönix. Ogółem powstało 95 myśliwców Hansa-Brandenburg D.I.

Hansa-Brandenburg D.I był samolotem dwupłatowym. Kadłub wykonany z podłużnic drewnianych krytych sklejką. Płaty prostokątne, dwudźwigarowe, kryte płótnem, połączone ze sobą słupkami w kształcie skrzyżowanych liter X. Podwozie stałe, z goleniami oprofilowanymi drewnem.

Samolot był napędzany silnikiem rzędowym Austro-Daimler. Samoloty wyprodukowane w Niemczech miały silniki o mocy 118 kW, w Austro-Węgrzech o mocy 135 kW. Chłodnica najczęściej płaska na górnym płacie, rzadziej czołowa. Silnik osłonięty był blachą.

D.I był uzbrojony w pojedynczy karabin maszynowy Schwarzlose kalibru 8 mm. Ponieważ samolot nie był wyposażony w synchronizator, karabin maszynowy wraz z zapasem amunicji umieszczono w opływowej obudowie umocowanej nad górnym płatem.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0224-6.