Przejdź do zawartości

Kārlis Goppers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kārlis Goppers
Ilustracja
generał generał
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1876
Planu koło Valki, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

25 marca 1941
Ulbroka, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

18931917 (Armia Imperium Rosyjskiego)
19181920 (Biała Armia)
19201934 (Armia Łotwy)

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Biała Armia
Łotewskie Siły Zbrojne

Stanowiska

dowódca: I Brygady Strzelców Łotewskich, Widzemskiej DP

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji

Późniejsza praca

wychowanie młodzieży, skauting

Odznaczenia
Order Wojenny Pogromcy Niedźwiedzia (Łotwa) Order Wojenny Pogromcy Niedźwiedzia (Łotwa) Order Trzech Gwiazd II klasy (Łotwa) Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Wielki Oficer Orderu Leopolda II (Belgia) Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 Order Krzyża Orła II Klasy (Estonia) Krzyż Komandorski I klasy Orderu Białej Róży Finlandii Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Krzyż Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego z mieczami (Serbia) Komandor 1. klasy Orderu Miecza (Szwecja)

Kārlis Goppers (ur. 2 kwietnia 1876 w Planu w Inflantach, zm. 25 marca 1941 w Ulbroce) – łotewski dowódca wojskowy, generał, uczestnik I wojny światowej i wojny domowej w Rosji, założyciel skautingu na Łotwie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 kwietnia 1876 w Planu koło Valki, ówcześnie w guberni inflanckiej na terenie Imperium Rosyjskiego.

W 1896 roku został absolwentem Wileńskiej Szkoły Junkrów Piechoty, po czym zaciągnął się do armii rosyjskiej, w której walczył podczas I wojny światowej. W 1912 otrzymał awans na stopień kapitana, a w 1915 dowodził już pułkiem. W 1917 objął dowództwo nad I Brygadą Strzelców Łotewskich. Po wybuchu rewolucji październikowej w 1917 stanął po stronie przeciwników bolszewizmu, dowodził oddziałami „białych” pod Samarą i na Syberii. W 1920 powrócił na Łotwę, został mianowany generałem, a cztery lata później objął dowództwo nad Widzemską (inflancką) Dywizją Piechoty.

Przyczynił się do powstania łotewskiego skautingu, na czele którego stał przez cały okres międzywojenny jako zwierzchnik „Latvijas Skautu un Gaidu Centrālā Organizācija”.

We wrześniu 1940 został aresztowany przez NKWD, a na wiosnę 1941 wywieziony do lasu pod Ulbroką i tam zamordowany serią z karabinu maszynowego.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]