Przejdź do zawartości

Konsulat Francji w Gdańsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konsulat Francji w Gdańsku
Consulat de France à Gdansk
Französisches Konsulat in Danzig
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1610, 1919, 1945

Konsul Honorowy

Alain Mompert

Adres
ul. Wrocławska 82
81-530 Gdynia
Strona internetowa
b. siedziba Konsulatu Francji przy ul. Piwnej 63 (1884)
b. siedziba Konsulatu Francji przy Długim Targu 17 (1921-1939)

Konsulat Francji w Gdańsku (fr. Consulat de France à Dantzig (do 1939) Consulat de France à Gdansk (od 1945), Französisches Konsulat in Danzig) – francuska placówka konsularna, najstarszy konsulat na ziemiach polskich.

Obecnie konsulat ma swoją siedzibę w Gdyni[1].

Siedziba

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy konsulat na obecnych terenach RP Francja utworzyła w 1610 w Gdańsku.

okres do I wojny światowej

[edytuj | edytuj kod]
  • Hundegasse 275, obecnie ul. Ogarna 54 (1839-1844),
  • Hundegasse 54 (1867),
  • Brotbänkergasse 38, ob. ul. Chlebnicka (1870),
  • Brotbänkergasse 43 (1874),
  • Brotbänkergasse 38 (1876-1878),
  • Langgasse 51, obecnie ul. Długa (1880),
  • Jopengasse 63, obecnie ul. Piwna (1884),
  • An der neuen Mottlau 7, obecnie ul. Motławska (1886-1888),
  • Weidengasse 4a, obecnie ul. Łąkowa (1890-1900), obecnie nie istnieje,
  • Weidengasse 11, wejście od Strandgasse, obecnie ul. Dolna 4 (1902-1903),
  • Strandgasse 7, obecnie ul. Dolna (1904),
  • Weidengasse 9 (1905-1907),
  • Karrenwall 5, obecnie ul. Okopowa (1909-1910)[2],
  • Reitbahn 7, obecnie ul. Bogusławskiego (1911-1914).

okres międzywojenny

[edytuj | edytuj kod]

Po I wojnie światowej w Wolnym Mieście Gdańsku, konsulat ulokowano przy Langer Markt 17, obecnie Długi Targ (1921-1939). W 1939 placówce nadano status konsulatu generalnego, urząd przestał funkcjonować w połowie sierpnia, zaś konsul generalny opuścił miasto po 1 września[3].

okres po II wojnie światowej

[edytuj | edytuj kod]

Po II wojnie funkcjonował konsulat w Trójmieście, początkowo w Gdańsku przy ul. Pięknej 16 (1945), następnie w Gdyni przy ul. Starowiejskiej 37-2, ul. I Armii WP (1946) oraz przy skwerze Kościuszki (1948)[4]; w Gdańsku przy ul. Rokossowskiego 21/ul. Konarskiego 1 (1947-1975)[5], agencja konsularna w Gdańsku w wieżowcu Zieleniak przy Wałach Piastowskich 1 (1980[6]-1990).

Kierownicy konsulatu

[edytuj | edytuj kod]

W okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów

[edytuj | edytuj kod]
  • 1610-1626 – kpt. Jean Cabrol de Blanque, rezydent, konsul (1540-1626)
  • 1629-1636 – Henri de Canasilles, rezydent, konsul
  • 1636 – płk. baron Charles d’Avaugour, rezydent (1600-1657)
  • 1661-1677 – Jean Formont, rezydent (1620-1689)
  • 1689 – Daniel Formont, rezydent (1632-1695)
  • 1704-1706 – Claude Matthy, rezydent, komisarz (1637-1706)
  • 1706-1757 – Louis Matthy, rezydent, komisarz królewski, komisarz morski, konsul (-1757)
  • 1748 – hrabia de La Salle, rezydent/minister
  • 1750-1753 – de La Fayardie, rezydent
  • 1755 – François-Marie Durand, rezydent
  • 1755-1756 – de Linau, komisarz morski, rezydent, konsul (-1763)[7]
  • 1756-1768 – Jean-François-Joseph Dumont, rezydent (1704-)
  • 1768 – Lebas (Lebat), chargé d’affaires, przedstawiciel konsula[8]
  • 1768-1773 – hrabia Gérard de Rayneval, chargé d’affaires (1736-1812)
  • 1773-1774 – Brunatti, chargé d’affaires
  • 1774-1792 – Étienne-Ignace-Laurent de Pons, rezydent i konsul (1735-)
  • 1792 – d’Oraison, rezydent

W okresie I Wolnego Miasta Gdańsk

[edytuj | edytuj kod]

W okresie Królestwa Prus/Cesarstwa Niemieckiego

[edytuj | edytuj kod]

W okresie II Wolnego Miasta Gdańsk

[edytuj | edytuj kod]

W okresie RP/PRL

[edytuj | edytuj kod]
  • 1945-1948 – André Deltour, konsul w Gdyni
  • 1946[13]-1948[4] - Charles Peretti, konsul w Gdańsku
  • 1948-1949 – René Bardet, wicekonsul
  • 1950-1953 - Jean-François Roux, konsul (1920-)
  • 1954- – H. Rabault, wicekonsul
  • 1955 – P. E. Gruffaz, konsul

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Konsulat Honorowy Francji w Trójmieście – Konsulat Honorowy Francji w Gdańsku Gdyni i Sopocie [online], ambassade.com.pl [dostęp 2019-10-07] (pol.).
  2. Obecnie nie istnieje.
  3. Jan Daniluk: Niespokojne lato. Sytuacja w Gdańsku w przededniu wybuchu II wojny światowej (czerwiec-sierpień 1939), Argumenta Historica. Czasopismo naukowo-dydaktyczne 2015, nr 2, s. 18-38
  4. a b Liste du corps diplomatique à Varsovie 1948
  5. Budynek następnie pełniący funkcje hotelowo-recepcyjne na rzecz KW PZPR.
  6. Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1980, PWE Warszawa
  7. Funkcja w rezultacie nieobsadzona.
  8. Friedrich Schwarz: Inhaltsverzeichnis der Mitteilungen des Westpreußischen Geschichtsvereins Jahrgang 1 - 35 : Personen, Orte, Sachen, Danzig 1940
  9. Biogram BnF
  10. Almanach de Gotha: annuaire généalogique, diplomatique et statistique, 1868
  11. Annuaire diplomatique et consulaire de la République ..., 1868
  12. Journal officiel de la République française. Lois et décrets, 1884/05/19 Année 16, N° 138
  13. Narodowiec z 28 marca 1946

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Friedrich Schoell: Cours d’histoire des états Européens, vol. 38, Gide 1833, s. 38
  • Liste: des ambassadeurs, envoyés, ministres et autres agents politiques: de la Cour de France près les puissances etrangères, Annuaire historique pour l'année..., Vol. 12 (1848)
  • Marek Andrzejewski, Ludzie Wolnego Miasta Gdańska (1920-1939), Informator biograficzny, Gdańsk: Marpress, 1997, s. 79, ISBN 83-87291-27-7, OCLC 830552971.
  • Anne Mézin: Les consuls de France au Siècle des Lumières (1715–1792), Ministère des Affaires étrangères, Paryż 1998, s. 975, ISBN 2-11-089158-0
  • Edmund Cieślak: Francuska placówka konsularna w Gdańsku w XVIII wieku. Status prawny – zadania – działalność, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1999, s. 204, ISBN 83-86956-51-8
  • Władysław Zajewski: Rezydenci francuscy w Gdańsku napoleońskim, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin Polonia, vol. LXII, Sectio F 2007
  • Encyklopedia Gdańska, Fundacja Gdańska 2012
  • Daniel Czerwiński: Działania aparatu bezpieczeństwa Polski Ludowej wobec zachodnich placówek dyplomatycznych w Trójmieście na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX w. (zarys zagadnienia), Słupskie Studia Historyczne, nr 19, rok 2013, s. 221-238
  • książki adresowe