Przejdź do zawartości

Mieczysława Moder

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysława Moder
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1922
Pabianice

Data śmierci

14 września 2017

Informacje klubowe
Klub

Sokół Pabianice
ŁKS Łódź
AZS Łódź
Budowlani Gdańsk

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski seniorów
złoto Warszawa 1951 trójbój
złoto Warszawa 1951 sztafeta 4 × 100 m
złoto Kraków 1950 sztafeta szwedzka
złoto Kraków 1950 sztafeta olimpijska
złoto Kraków 1950 bieg na 100 m
złoto Kraków 1950 skok w dal
złoto Łódź 1949 skok w dal
złoto Łódź 1949 bieg na 60 m
złoto Łódź 1949 bieg na 100 m
złoto Bydgoszcz 1948 bieg na 100 m
złoto Bydgoszcz 1948 skok w dal
złoto Warszawa 1947 skok w dal z miejsca
złoto Warszawa 1947 bieg na 60 m
złoto Warszawa 1947 bieg na 100 m
złoto Warszawa 1947 bieg na 200 m
złoto Łódź 1945 sztafeta 4 x 100 m
srebro Warszawa 1951 pięciobój
srebro Warszawa 1951 bieg na 200 m
srebro Warszawa 1947 skok w dal
srebro Kraków 1946 skok w dal
srebro Kraków 1946 bieg na 60 m
srebro Kraków 1946 bieg na 100 m
srebro Kraków 1946 bieg na 200 m
srebro Łódź 1946 pięciobój
brąz Warszawa 1951 bieg na 100 m
brąz Kraków 1946 skok w dal z miejsca
brąz Kraków 1946 sztafeta 4 × 100 m

Mieczysława Moder, po mężu Martynowska (ur. 1 stycznia 1922 w Pabianicach[1], zm. 14 września 2017[2]) – polska lekkoatletka, (sprinterka, wieloboistka), multimedalistka i wielokrotna mistrzyni Polski i reprezentantka kraju.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Specjalizowała się w biegu na 60 metrów, 100 m, 200 m oraz w skoku w dal i w wielobojach lekkoatletycznych. Była zawodniczką Sokoła Pabianice (1932-1939), ŁKS Łódź (1945-1946) AZS Łódź (1947-1949) oraz Budowlanych Gdańsk (1950-1952)[1]. Ukończyła Wyższą Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi (1949)[1].

Jesienią 1949 rozpoczęła pracę w Gdyni. Siedem lat później wyszła za mąż i prowadziła wspólnie z mężem gospodarstwo rolne w Pucku[3].

Reprezentowała Polskę na mistrzostwach Europy w 1946 (odpadła w eliminacjach biegu na 100 m, z czasem 13,0, w półfinale biegu na 200 m, z czasem 26,2, w sztafecie 4 x 100 m zajęła 6. miejsce z czasem 50,6 (ze Stanisławą Walasiewicz, Ireną Hejducką i Jadwigą Słomczewską)[4] oraz akademickich mistrzostwach świata w 1949 (w sztafecie 4 x 100 m zajęła 4. miejsce, z czasem 50,6 - z J. Słomczewską, Marią Adamską i Heleną Gburek, w skoku w dal 10. miejsce, z wynikiem 5,21, w biegu na 100 m odpadła w eliminacjach, z czasem 12,8)[1]

Na mistrzostwach Polski seniorów na otwartym stadionie zdobyła dwadzieścia siedem medali, w tym szesnaście złotych, osiem srebrnych i trzy brązowe; w biegu na 60 m - złoto (1947, 1949) oraz srebro w 1946; w biegu na 100 m - złoto (1947, 1948, 1949, 1950), srebro w 1946 oraz brąz w 1951; w biegu na 200 m - złoto w 1947 oraz srebro (1946, 1951); w skoku w dal - złoto (1948, 1949, 1950) oraz srebro (1946, 1947); w skoku w dal z miejsca - złoto w 1947 oraz brąz w 1946; w biegach sztafetowych: 4 x 100 m - złoto w 1945 oraz 1951 i brąz w 1946, w sztafecie szwedzkiej i w sztafecie olimpijskiej - złote medale w 1950; w trójboju lekkoatletycznym - złoto w 1951, w pięcioboju lekkoatletycznym - srebro w 1946 i 1951[1][5].

Na zimowych mistrzostwach Polski wywalczyła pięć medali, w tym dwa złote, dwa srebrne i jeden brązowy: złoty w biegu na 60 m (1948), złoty w skoku w dal (1948), srebrny w sztafecie 4 x 50 m (1950), srebrny w sztafecie 4 x 100 m (1951) oraz brązowy w biegu na 50 m (1950)[1][6].

Rekordy życiowe[7]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 100 metrów 10 września 1951, Warszawa 12,5
bieg na 200 metrów 10 września 1951, Warszawa 26,5
skok w dal 15 sierpnia 1950, Kraków 5,27

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 319-320. ISBN 978-83-64544-06-4.
  2. Informacja Fundacji Generał Elżbiety Zawadzkiej
  3. Roman Kubiak - My Pabianiczanie. Agencja Dziennikarzy, 2019, s. 199-200, język polski, ISBN 978-83-945659-1-6
  4. Francisco Ascorbe i inni History of the European Athletics Championship. Statistics Handbook, wyd. Barcelona 2010, s. 932
  5. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 414
  6. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 439
  7. Mieczysława Moder na portalu bieganie [online], bieganie.pl [dostęp 2016-12-11] (pol.).