Swoją karierę rozpoczął w Tonnerre Jaunde. W sezonie 1995/1996 przeniósł się do Europy, a pierwsi wypatrzyli go skauciFC Nantes. W wieku 18 lat trafił do FC Barcelony i grał w rezerwach tego klubu. Do definitywnego transferu zniechęcili go rasiści i jeszcze w styczniu wrócił do Nantes, gdzie przez trzy sezony gry w 30 meczach strzelił 4 bramki. W sezonie 2000/2001 Suffo został kupiony przez Sheffield United F.C. W tym klubie zagrał 1,5 sezonu, po czym ponownie zmienił klimat. Tym razem wybrał hiszpańskąNumancię, a tam spotkał swojego rodaka – Daniela Ngom Kome. W przerwie zimowej sezonu 2002/2003 po Patricka Suffo zgłosiło się Al-Hilal Rijad i na pół sezonu piłkarz trafił do Arabii Saudyjskiej. W sezonie 2003/2004 powrócił do Europy, ponownie wybierając ligę angielską. W swoim nowym klubie, Coventry City przez dwa niepełne sezony rozegrał 48 meczów i strzelił 10 bramek. Jego następnym klubem był Dubai Club, a później Odds BK. W norweskim klubie debiutował podczas meczu z Vålerenga Fotball, a w 72. minucie tego meczu wpisał się na listę strzelców i był to jeden z czterech goli strzelonych przez Suffo w 11 rozegranych meczach. W sezonie 2005/2006Kameruńczyk trafił do izraelskiej drużyny, Maccabi Petach Tikwa. W 2007 roku przeszedł do FC Aszdod. Następnie grał w hiszpańskim UD Puertollano i we Wrexham A.F.C.
W 2000 roku grał na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney, kiedy to „Nieposkromione Lwy” pokonały Hiszpanię 5:3 w karnych, 2:2 w regulaminowym czasie. Warto dodać, że piłkarze z Afryki przegrywali 2:0 i musieli odrabiać straty, co im się udało. Decydującą o złotym medalu jedenastkę na bramkę zamienił Pierre Womé. Suffo zdobył z reprezentacją Kamerunu złoty medal podczas Pucharu Narodów Afryki 2002, a „Nieposkromione Lwy” pokonały Senegal 3:2, dopiero po serii rzutów karnych. W tym samym roku Suffo rozegrał dwa mecze na Mistrzostwach Świata 2002, a w meczu z Niemcami wszedł w 53 minucie meczu, 7 minut później został ukarany żółtą kartką, a w 77 minucie, czerwoną.