Sobór Trójcy Świętej w Słonimie
412Г000496 | |||||||||||||||||||||
sobór parafialny | |||||||||||||||||||||
Sobór od strony północnej w 2014 roku | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||
Sobór |
od 2002 | ||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
Święto Trójcy Świętej | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Słonima | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |||||||||||||||||||||
53°05′31,0″N 25°19′15,0″E/53,091944 25,320833 |
Sobór Trójcy Świętej – prawosławny sobór parafialny w Słonimie, w dekanacie słonimskim eparchii nowogródzkiej Egzarchatu Białoruskiego[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na miejscu istniejącego współcześnie (XXI w.) soboru w XVI w. istniała prawosławna drewniana cerkiew, ośrodek kultu ikony św. Antoniego Pieczerskiego. Świątynia ta została odebrana prawosławnym po unii brzeskiej[1]. Na jej miejscu w 1630 Andrzej Radwan ufundował klasztor Bernardynów z kościołem Trójcy Świętej, wzniesiony w latach 1639–1645[2].
W 1864 klasztor bernardyński został skasowany przez władze carskie, zaś dawny kościół przekazano parafii prawosławnej, zachowując wezwanie Trójcy Świętej[2]. Po I wojnie światowej obiekt został ponownie przekazany katolikom. Funkcjonował jako kościół do II wojny światowej, w czasie której ponownie został przekazany prawosławnym[1]. W 2002 cerkiew otrzymała status soboru[1].
W 2012 roku wymieniono ośmiospadowe zadaszenie wieży na hełm w formie barokowej, który nawiązywał do zadaszenia z lat 30 i 40 XX w. 27 października 2015 roku hełm zastąpiono cebulastą, pozłacaną kopułą, co zdaniem prezesa Białoruskiego Ochotniczego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Historycznymi i Kulturowymi Antona Astapowicza narusza historyczny wygląd budowli[3].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Sobór jest budowlą jednonawową, z wydłużonym prezbiterium, do którego przylegają dwie zakrystie. Wejście do świątyni prowadzi przez portal zdobiony półkolumnami. Ściany boczne cerkwi wspierają skarpy. Wieża kościelna jest trójkondygnacyjna – dwie górne kondygnacje skonstruowano na planie ośmioboku, w ich narożach znajdują się ozdobne pilastry. Dolna kondygnacja wieży jest czworoboczna[2].
We wnętrzu soboru znajduje się czterorzędowy ikonostas[1]. Z pierwotnego, kościelnego wyposażenia przetrwały trzy ołtarze – główny i dwa boczne, z figurami aniołów. Zachowano także osiemnastowieczny chór muzyczny[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e СВЯТО-ТРОИЦКИЙ СОБОР. eparhia.by. [dostęp 2021-02-24]. (ros.).
- ↑ a b c d Grzegorz Rąkowski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 218–219, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268 .
- ↑ На праваслаўным саборы ў Слоніме купал у беларускім стылі замянілі на залатую цыбуліну ФОТА [online], Наша Ніва, 1 listopada 2015 [dostęp 2024-05-16] (biał.).