Przejdź do zawartości

Solbus C 10,5

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Solbus C 10,5
Ilustracja
Solbus C 10,5 z PKS Stalowa Wola w Krakowie
Dane ogólne
Inne nazwy

Solbus C 10,5/1

Producent

Solbus

Lata produkcji

2004 - marzec 2007

Miejsce produkcji

 Polska, Solec Kujawski

Dane techniczne
Typy nadwozia

autobus dalekobieżny klasy midi

Układ drzwi

1-1-0
1-0-1 (C10,5/1 - opcja)

Liczba drzwi

2

Wysokość podłogi

800 mm

Szerokość drzwi

740 - 720 mm

Silniki

Iveco F4 AE 0682C Tector Euro 3

Moc silników

176 kW (239 KM)

Skrzynia biegów

ZF S6-890

Liczba przełożeń

6

Długość

10670 mm
10730 mm (C 10,5/1)

Szerokość

2480 mm

Wysokość

2950 mm
3265 mm (C 10,5/1)

Masa własna

7725 kg
8225 kg (C 10,5/1)

Masa całkowita

16000 kg
15000 kg (C 10,5/1)

Rozstaw osi

5600 mm

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

77
43-47 (C 10,5/1)

Liczba miejsc siedzących

47
43-47 (C 10,5/1)

Informacje dodatkowe
ABS

Tak

ASR

Tak

EBS

Nie

ESP

Nie

Klimatyzacja

Opcja

Solbus C 10,5, Solbus C 10,5/1 − rodzina autobusów międzymiastowych i turystycznych produkowana od pierwszej połowy 2004 do marca 2007 przez Fabrykę Autobusów "Solbus" w Solcu Kujawskim na licencji czeskiej firmy SOR Libchavy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Solbus C 10,5/1 z PKS Stalowa Wola
Solbus C 10,5 z PKS Stalowa Wola od tyłu

Do produkcji międzymiastowego Solbusa C 10,5, która rozpoczęła się w pierwszej połowie 2004 roku, zgodnie z umową licencyjną wykorzystywano podzespoły znanych światowych firm, sprowadzane za pośrednictwem firmy SOR Libchavy. Były to zwłaszcza przednie osie firmy SOR, silniki firmy Iveco oraz tylne zawieszenia z mostami napędowymi ArvinMeritor U 167E. Od III kwartału 2005 roku Solbus C10,5 produkowany był ze zmienioną ścianą przednią, zrywającą ze stylistyką identyczną jak w czeskim odpowiedniku.

W latach 20052006 sprzedano również 30 szt. (lub 40 szt. wg sprzecznych danych producenta) odmiany turystycznej Solbus C 10,5/1, nazwany czasem błędnie, za swoim czeskim odpowiednikiem (SOR LH 10,5), Solbus LH 10,5. Różni się ona od wersji podstawowej m.in. podwyższonym poziomem podłogi (w celu powiększenia przestrzeni bagażowej), a tym samym większą wysokością. Według wypowiedzi przedstawicieli firmy SOR Libchavy, produkcja wersji turystycznej nie była objęta udzielonymi licencjami, a tym samym była bezprawna. Stało się to jedną z przyczyn wypowiedzenia tych umów ze skutkiem od kwietnia 2007.

W latach 20052006 był to najpopularniejszy model firmy Solbus. W kolejnych latach sprzedaż modelu C 10,5 wynosiła: 2004 - ok. 28-29 szt., 2005 - ok. 60-70 szt., 2006 - 66 szt, 2007 - co najmniej 16 sztuk. Do tego należy doliczyć modele C 10,5/1: 2005 - 11 szt., 2006 - 19 szt., 2007 - co najmniej 9 sztuk.

W 2006 roku 33 autobusy C 10,5 kupiły polskie Siły Powietrzne[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jarosław Brach. Zakupy średnich i ciężkich pojazdów użytkowych przez Siły Zbrojne RP w roku 2006. „Nowa Technika Wojskowa”. 6/2007, s. 51, czerwiec 2007. Warszawa: Magnum-X. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]