Przejdź do zawartości

Telde

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Telde
Ilustracja
Kościół Matki Boskiej z Candelaria w Tara
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Wyspy Kanaryjskie

Prowincja

Las Palmas

Alkad

María del Carmen Castellano Rodríguez

Powierzchnia

102.43 km²

Wysokość

130 m n.p.m.

Populacja (2022)
• liczba ludności


102 472[1]

Nr kierunkowy

928

Kod pocztowy

35200

Tablice rejestracyjne

GC

Położenie na mapie Wysp Kanaryjskich
Mapa konturowa Wysp Kanaryjskich, na dole znajduje się punkt z opisem „Telde”
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego
Mapa konturowa Oceanu Atlantyckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Telde”
Ziemia27°59′N 15°25′W/27,983333 -15,416667
Strona internetowa

Teldegmina w Hiszpanii (Wyspy Kanaryjskie), na wyspie Gran Canaria. Przedmieścia Las Palmas[2].

Według danych INE w 2022 roku liczyło 102 472 mieszkańców[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Tzw. Venus z Tary (Idol), rzeźba Guanczów odnaleziona podczas wykopalisk w Telde

Przed inwazją hiszpańskich kolonialistów Telde było stolicą wschodniej części wyspy. Prawdopodobnie mieszkało tutaj ok. 14000 Guanczów. Prawdopodobnie było to także centrum kultu religijnego o czym świadczy znalezienie figurki tzw. „idola z Tary” (obecnie w Muzeum Kanaryjskim w Las Palmas de Gran Canaria). Obecne miasto powstało na podstawie bulli papieskiej Klemensa VI z 1351, które czyniło z Telde pierwsze biskupstwo na Wyspach Kanaryjskich. Opór rodowitych mieszkańców był bardzo silny, ponadto misjonarze próbowali poza przymusową ewangelizacją uczynić z nich siłę niewolniczą. Kolejną próbę podjęli Jean de Bethencourt i Gadifer de la Salle, była to próba pokojowa, ale również nie przyniosła żadnych efektów. Następny podbój wyspy próbował dokonać Diego de Silva, który wylądował w okolicy Galdaru, wybudował wieżę warowną i chciał zbrojnie pokonać aborygenów. Nie udało mu się to, pamiątką po jego obecności na wyspie jest nazwa wąwozu – Barranco de Silva. Guanczowie pod dowództwem Doramasa bronili się do 1482, kiedy to Hiszpanie przybyli zwiększonymi siłami i podbili tereny obecnego Telde budując kolejną wieżę obronną w miejscu obecnego bazyliki św. Jana Baptisty. Kolejne lokowanie miasta miało miejsce w połowie 1483 z rozkazu kapitana Królewskiej Bractwa Rycerzy Andaluzji Cristóbala Garcíi del Castillo. Rozpoczęto budowę domów i sadzono trzcinę cukrową. Konkwista w mieście zakończyła się ok. 1490, Telde zostało administracyjną i sądową stolicą wyspy oraz centrum religijnym dla jej wschodniej części. Początkowo istniały trzy oddzielne dzielnice, San Juan i San Francisco oraz dzielnica biedy San Gregorio. Połączyły się dopiero w XIX wieku, ale do dnia dzisiejszego widać pomiędzy nimi wyraźną różnicę, mimo że przez wieku San Gregorio stało się dzielnicą handlową. Historycy uważają, że w San Gregorio mieszkali potomkowie Maurów i wyzwoleni niewolnicy, dzielnica ta ma wąskie i kręte uliczki, liczne zaułki. San Juan to dzielnica okazałych rezydencji i szerokich ulic, a San Francisco czyste, ale zabudowane bez przepychu. Okolice Telde mają żyzne gleby toteż Hiszpanie poza trzciną cukrową rozpoczęli uprawę winorośli, bananów i pomidorów oraz pszenicę i jęczmień. Część zwierząt hodowlanych pozostała po aborygenach, ale przywieziono również bydło z kontynentu. W XVIII wieku wprowadzono ziemniaki i proso. W odróżnieniu od Las Palmas de Gran Canaria Telde nigdy nie padło ofiarą ataku piratów i miało dostęp do słodkiej wody. Od końca XVIII w mieście wybuchały bunty związane z podwyżkami podatków, brakiem ulg podczas klęsk urodzaju i na tle politycznym. Ostatnie miały miejsce podczas rządów Franco i zostały krwawo stłumione.

Obecnie Telde to drugie pod względem ludności miasto Gran Canarii, ma znaczenie jako centrum handlu i edukacji.

Obiekty historyczne i atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
Iglesia de San Juan Bautista de Telde
  • Iglesia de San Juan Bautista de Telde – bazylika z początku XVI wieku ufundowana przez rodzinę Garcia del Castilio, wzorowana na bazylice w Sewilli z portykiem z 1525 w stylu gotyku portugalskiego. W XX wieku dobudowano dwie wieże w stylu neogotyckim. Wewnątrz znajduje się figura Chrystusa wykonana z ciasta kukurydzianego i przywieziona przez meksykańskich Indian Tarasco przed 1550. Ołtarz główny sprzed 1516 w stylu gotyku flamandzkiego oraz wykonany we Flandrii tryptyk Maryi Dziewicy zawierający pięć scen religijnych z początku XVI wieku;
  • Nekropolia w Jinamar z ponad 500 nagrobkami dawnych mieszkańców miasta;
  • Dzielnica San Juan z zabudową w stylu mudejar (mauretański gotyk);
  • Dzielnica San Francisco z XVIII-wiecznym kościołem o tej samej nazwie z XIX wieku, który stoi na miejscu dawnego kościoła Santa Maria la Antigua;
  • Muzeum Fernanda i Juana León y Castillo – muzeum-dom rodzinny wybitnego polityka (Fernanda) i inżyniera, twórcy latarni morskiej i portu w Las Palmas de Gran Canaria (Juan), poza przedmiotami związanymi z rodziną León y Castillo zawiera kolekcję medali i malarstwa XIX wiecznego;
  • Cuatro Puertas (Cztery Drzwi) – skalna komora, która z czasach Guanczów pełniła funkcję sakralną, prawdopodobnie rytuały religijne i obrzędy ku czci bogów płodności;
  • Ogród botaniczny;
  • Mini ogród zoologiczny;
  • Multikino.

Osoby związane z Telde

[edytuj | edytuj kod]
Fernando León y Castillo, wybitny polityk kanaryjski i hiszpański urodzony w Telde

W mieście rozgrywane są kobiece turnieje tenisowe rangi ITF, pod nazwą ITF Gran Canaria Yellow Bowl, z pulą nagród 10 000 $.

Swoją siedzibę ma także klub piłki nożnej, Unión Deportiva Telde.

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Cifras oficiales de población de los municipios españoles en aplicación de la Ley de Bases del Régimen Local (Art. 17). Instituto Nacional de Estadística. [dostęp 2023-09-29]. (hiszp.).
  2. Dirección General de Vivienda y Suelo: Áreas Urbanas en España, 2021.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Antonio Rumeu de Armas „La invasión de Las Palmas por el almirante holandés Van der Does en 1599”, Wydawnictwo: Cabildo Insular de Gran Canaria 1999.
  • Eduardo Aznar Vallejo „La integración de las islas Canarias en la Corona de Castilla (1478-1526): aspectos administrativos, sociales y económicos”, Gran Canaria 1983.