Przejdź do zawartości

Tojeść gajowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tojeść gajowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

pierwiosnkowate

Rodzaj

tojeść

Gatunek

tojeść gajowa

Nazwa systematyczna
Lysimachia nemorum L.
Sp. Pl. 1: 147. 1753

Tojeść gajowa (Lysimachia nemorum L.) – gatunek byliny z rodziny pierwiosnkowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Zasięg gatunku obejmuje Europę w strefie umiarkowanej i Azję Mniejszą, jest dość powszechna na obszarach górskich. We florze Polski występuje na stanowiskach naturalnych głównie na południu kraju, w Karpatach i Sudetach oraz na ich przedpolu, a ponadto często także na Pojezierzu Kaszubskim. W pozostałych regionach jest rzadka[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina wieloletnia o długości pędów do 15–30 cm[4].
Łodyga
Łodygi płożące lub podnoszące się, nagie. Pod ziemią roślina posiada kłącze[3].
Liście
Jajowate lub jajowatosercowate o długości od 2 do 4 cm, zaostrzone na końcu, bez kropek, błyszczące[4].
Kwiaty
Złocistożółte, małe, wyrastające pojedynczo lub po kilka z kątów górnych liści na bardzo cienkich, nagich szypułkach, dłuższych od liści. Kielich głęboki podzielony na 5 lub 6 segmentów[3].
Owoce
Torebki zawierające liczne, płaskie i okrągłe nasiona[3].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Rozwój
Bylina, chamefit zielny — niskopączkowy. Kwitnie w okresie od maja do sierpnia[5]. Dobrze znosi mrozy. Rosnąc w cienistych lasach jest rzadko odwiedzana przez owady, dlatego często dochodzi do samozapylenia. Rozsiewana jest przez wiatr, który – potrząsając torebkami z nasionami – rozsiewa je.
Siedlisko
Rośnie w wilgotnych lasach i zaroślach oraz na ich skrajach, na glebach zasadowych, zasobnych, umiarkowanie wilgotnych. Preferuje stanowiska umiarkowanie zacienione, umiarkowanie chłodne warunki klimatyczne.
Fitosocjologia
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny (Ch.) dla rzędu (O.) Fagetalia sylvaticae, grupy zespołów (GrAss.) (Cardaminenion). Gatunek wyróżniający (D.) dla grupy zespołów (GrAss.) łęgi podgórskie i górskie (Alnenion glutinoso-incanae)[6]. Gatunek subatlantycki. W Polsce kwitnie od maja do lipca[7].
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 16, 18, 28[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-27] (ang.).
  3. a b c d Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998, s. 136-137. ISBN 83-7129-756-4.
  4. a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  5. a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  6. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  7. Świat kwiatów.