Przejdź do zawartości

Wiaczesław Małafiejew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiaczesław Małafiejew
Вячеслав Малафеев
Ilustracja
Małafiejew w barwach Zenita (2015)
Pełne imię i nazwisko

Wiaczesław Aleksandrowicz Małafiejew

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1979
Leningrad

Wzrost

185 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
1985–1997 Smiena Petersburg
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1997–1999 Zenit-2 Petersburg 54 (0)
1999–2016 Zenit Petersburg 328 (0)
W sumie: 382 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1999–2000  Rosja U-21 4 (0)
2003–2012  Rosja 29 (0)
W sumie: 33 (0)
  1. Aktualne na: 1 stycznia 2017. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 stycznia 2017.
Strona internetowa

Wiaczesław Aleksandrowicz Małafiejew (ros. Вячеслав Александрович Малафеев; ur. 4 marca 1979 w Leningradzie) – piłkarz rosyjski grający na pozycji bramkarza.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Malafiejew jest wdowcem. Marina Małafiejewa, żona bramkarza zginęła w wypadku samochodowym 17 marca 2011 roku wczesnym rankiem. Mieli dwoje dzieci – Ksenię i Maksa. W grudniu 2012 ożenił się po raz drugi. Jego wybranką została Katia Komiakowa, 24-letnia tancerka rosyjskiego zespołu DJ Dolls. W maju 2013 urodził im się syn Aleks.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Małafiejew urodził się w Leningradzie. W wieku 9 lat trafił do znanej piłkarskiej szkółki w tym mieście o nazwie Smiena. W 1997 roku trafił do Zenitu Petersburg, ale początkowo grywał w rezerwach klubu w Trzeciej Dywizji. W 1998 roku trafił do pierwszej drużyny, a w 1999 kontuzji doznał pierwszy golkiper zespołu Roman Berezowski i Małafiejew zadebiutował w Premier Lidze zaliczając w niej w całym sezonie 8 meczów. Przyczynił się także do wywalczenia Pucharu Rosji. W 2000 roku dotarł z Zenitem do finału Pucharu Intertoto, jednak rosyjski klub okazał się gorszy od hiszpańskiej Celty Vigo. W 2001 roku Berezowski odszedł do Torpeda Moskwa i Małafiejew stał się pierwszym bramkarzem Zenitu. Swoją wysoką formą przyczynił się do zajęcia przez klub 3. miejsca w lidze. W 2002 roku Zenit dotarł do finału krajowego pucharu, jednak przegrał w nim 0:2 z CSKA Moskwa. Natomiast w rozgrywkach Pucharu UEFA zespół z Wiaczesławem w bramce dotarł do 1. rundy. W 2003 roku Zenit został wicemistrzem Rosji, wygrał Puchar Ligi, a w plebiscycie gazety Ogoniok Małafiejew został uznany najlepszym bramkarzem ligi i wygrał rywalizację z reprezentantem Słowacji, Kamilem Čontofalskim. W 2004 roku zespół wystąpił w fazie grupowej Pucharu UEFA, a w lidze zajął 4. miejsce. W 2005 roku Małafiejew doznał kontuzji i stracił miejsce w składzie na rzecz Čontofalskiego, a do pierwszej jedenastki wrócił w 2006 roku i wspomógł klub w walce o 4. miejsce w lidze, a także dotarł z nim do ćwierćfinału Pucharu UEFA. W 2008 roku wywalczył z Zenitem mistrzostwo Rosji oraz zdobył Puchar UEFA. Rozegrał całe spotkanie w zwycięskim meczu o Superpuchar rozegranym 29 sierpnia 2008 roku w Monako, w którym jego drużyna pokonała Manchester United 2:1.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1998 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 0 0
1999 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 8 0
2000 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 12 0
2001 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 28 0
2002 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 29 0
2003 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 26 0
2004 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 19 0
2005 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 11 0
2006 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 26 0
2007 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 19 0
2008 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 30 0
2009 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 28 0
2010 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 21 0
2011/2012 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 41 0
2012/2013 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 26 0
2013/2014 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 1 0
2014/2015 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 2 0
2015/2016 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 0 0
Łącznie w Premier Lidze 322 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Rosji Małafiejew zadebiutował 19 listopada 2003 roku w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu z Walią, rozegranym w ramach play-off o awans do Euro 2004. W 2004 roku stał się drugim bramkarzem po Siergieju Owczinnikowie w kadrze na same finały Mistrzostw Europy. Jednak w 45. minucie spotkania z Portugalią (0:2) Owczinnikow otrzymał czerwoną kartkę za zagranie ręką poza polem karnym i do bramki wszedł Małafiejew, który wystąpił także w kolejnym meczu z Grecją (2:1). Od czasu finałów ME stał się podstawowym bramkarzem kadry i o miejsce w składzie walczy z Igorem Akinfiejewem z CSKA Moskwa.

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]