Przejdź do zawartości

Wilson Kipketer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilson Kipketer
Ilustracja
Wilson Kipketer w 2010 roku
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1972
Kapchemoiywo

Wzrost

172 cm

Informacje klubowe
Klub

IF Sparta Kopenhaga

Trener

Sławomir Nowak

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Dania
Igrzyska olimpijskie
srebro Sydney 2000 lekkoatletyka
(800 m)
brąz Ateny 2004 lekkoatletyka
(800 m)
Mistrzostwa świata
złoto Göteborg 1995 bieg na 800 m
złoto Ateny 1997 bieg na 800 m
złoto Sewilla 1999 bieg na 800 m
Mistrzostwa Europy
złoto Monachium 2002 bieg na 800 m
Halowe mistrzostwa świata
złoto Paryż 1997 bieg na 800 m
srebro Maebashi 1999 bieg na 800 m
srebro Birmingham 2003 bieg na 800 m
Zakończenie kariery: 2005 r.

Wilson Kosgei Kipketer (ur. 12 grudnia 1972 w Kapsabet) – kenijski lekkoatleta reprezentujący od 1995 roku Danię, który specjalizował się w biegu na 800 metrów.

Dwukrotny uczestnik i medalista igrzysk olimpijskich. Trzy razy stawał na podium mistrzostw świata oraz halowych mistrzostw świata. Zdobywca złotego medalu mistrzostw Starego Kontynentu. W biegach na 800 i 1000 metrów poprawiał w sumie siedem razy rekordy świata (w hali i na stadionie). Od 7 lipca 1997 był współrekordzistą, a od 13 sierpnia 1997 aż do 22 sierpnia 2010 roku był samodzielnym rekordzistą globu w biegu na 800 metrów, kiedy to najlepszy rezultat w historii zabrał mu David Rudisha[1][2]. Przez jedenaście lat jego trenerem był Polak Sławomir Nowak. W 2000 roku ożenił się z Dunką, Pernille. 16 sierpnia 2005 oficjalnie zakończył karierę[3][4].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Gdy był nastolatkiem jego talent dostrzegł Kipchoge Keino – kenijski długodystansowiec, czterokrotny medalista olimpijski. Keino zasugerował Kipketerowi pójście do katolickiej szkoły św. Patryka w Iten, która znana była z wychowywania młodych biegaczy[3]. Pierwszymi dużymi występami międzynarodowymi były dla biegacza starty w mistrzostwach świata juniorów w 1988 w Kanadzie – w biegu na 800 metrów został zdyskwalifikowany już w eliminacjach, a kenijska sztafeta 4 x 400 metrów z Kipketerem na pierwszej zmianie zajęła wówczas 7. miejsce w biegu eliminacyjnym i nie awansowała do finału[5]. Dwa lata później na kolejnym juniorskim czempionacie był 4. w biegu na 800 metrów, a sztafeta zajęła 8. miejsce[6].

W 1990 roku biegacz wyjechał do Danii na wymianę studencką i podjął naukę na Uniwersytecie Kopenhaskim. W tym samym czasie złożył wniosek o przyznanie mu duńskiego obywatelstwa, które otrzymał w 1994 i od 1995 zaczął reprezentować nowy kraj. Trzykrotnie zdobył złote medale młodzieżowych mistrzostw Danii startując w barwach Københavns IF (w 1991 na 800 metrów, w 1992 na 400 i 800 metrów). W 1993 i 1994, jeszcze jako Kenijczyk wywalczył jedyne w swojej karierze tytuły mistrza Danii[7], startując w barwach IF Sparta Kopenhaga – klub ten reprezentował aż do zakończenia kariery sportowej. Już w swoim pierwszym dużym międzynarodowym starcie – na mistrzostwach świata w Göteborgu (1995) – zdobył dla Danii złoty medal i tytuł mistrza globu w biegu na 800 metrów[8]. W 1996 roku był niepokonany przez cały sezon jednak Międzynarodowy Komitet Olimpijski zabronił mu bronić duńskich barw na igrzyskach olimpijskich w Atlancie[9]. Po tym wydarzeniu Kipketer rozważał zakończenie kariery[3], jednak na koniec sezonu 1996 ustanowił rekord życiowy na zawodach w Rieti czasem 1:41,83.

U szczytu swojej kariery Kipketer był w 1997 roku. W marcu podczas halowych mistrzostw świata zdobył złoty medal i dwa razy poprawiał halowy rekord świata: 1:43,96 (7 marca)[10] i 1:42,67 (9 marca)[11]. Podczas zawodów DN Galan w Sztokholmie, 7 lipca, wyrównał rekord świata w biegu na 800 metrów uzyskując na stadionie olimpijskim rezultat 1:41,73 (poprzednio rezultat ten osiągnął w 1981 roku Sebastian Coe)[2]. Miesiąc później obronił tytuł mistrza świata wygrywając bieg na 800 m w Atenach[12]. Po czempionacie na zawodach Weltklasse Zürich poprawił rekord świata czasem 1:41,24 – rekord Kipketera był jednym z trzech takich wyników osiągnięty podczas tego mityngu w ciągu 70 minut – oprócz średniodystansowca najlepsze wyniki w historii osiągnęli wówczas także Haile Gebrselassie w biegu na 5000 metrów[13] oraz Wilson Boit Kipketer w biegu na 3000 m z przeszkodami[14]. Dwa tygodnie później w Kolonii wynikiem 1:41,11 ustanowił rekord świata w biegu na 800 metrów, który przetrwał aż do sierpnia 2010 roku[1]. Na koniec sezonu został wybrany najlepszym lekkoatletą 1997 roku w prestiżowym plebiscycie Track & Field Athlete of the Year.

W 1998 roku pojechał na wakacje do rodzinnej wioski w Kenii[9]. Po powrocie źle się czuł, a lekarze rozpoznali jego chorobę jako grypę[3]. Ostatecznie okazało się, że zachorował na malarię. Mimo walki z chorobą ostatecznie wystartował w mistrzostwach Europy, podczas których zajął 8. miejsce[15]. Do odnoszenia dużych sukcesów wrócił w kolejnym sezonie kiedy to zdobył srebrny medal halowych mistrzostw globu[16] oraz ponownie obronił mistrzowski tytuł na stadionie[17].

Na początku olimpijskiego roku 2000 dwa razy poprawiał halowy rekord świata w biegu na 1000 metrów – 6 lutego w Stuttgarcie uzyskał czas 2:15,25, a 20 lutego w Birmingham 2:14,96[18]. We wrześniu, w Sydney, zdobył swój pierwszy medal igrzysk olimpijskich – był drugi, przegrywając złoty medal o 0,06 sekundy[3].

23 czerwca 2002 podczas zawodów I ligi pucharu Europy w hiszpańskiej Sewilli duńska sztafeta 4 x 400 metrów, z Kipketerem na ostatniej zmianie, ustanowiła rekord kraju w tej konkurencji – 3:07,67[19]. Był to ostatni z 18 rekordów Danii, jakie w ciągu kariery ustanowił Kipketer. Półtora miesiąca później zdobył złoty medal mistrzostw Europy pokonując mistrza świata z 2001 roku z Edmonton Szwajcara André Buchera[20]. W kolejnym sezonie został, drugi raz w karierze, halowym wicemistrzem świata, a w Paryżu zajął 4. miejsce na mistrzostwach globu. Ostatni sukces odniósł w 2004 roku, zdobywając brązowy medal igrzysk olimpijskich. Chciał pożegnać się z kibicami w roku 2006 na mistrzostwach Europy, jednak ostatecznie zakończył karierę w sierpniu 2005 roku[3].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
1988 Mistrzostwa świata juniorów Kanada Greater Sudbury sztafeta 4 x 400 m 7. miejsce 3:11,71 Kenia
bieg na 800 m DQ Kenia
1990 Mistrzostwa świata juniorów Bułgaria Płowdiw bieg na 800 m 4. miejsce 1:48,13 Kenia
sztafeta 4 x 400 m 8. miejsce 3:07,86 Kenia
1995 I liga pucharu Europy Szwajcaria Bazylea bieg na 800 m 1. miejsce 1:46,61 Dania
1995 Mistrzostwa świata Szwecja Göteborg bieg na 800 m 1. miejsce 1:45,08 Dania
1995 Finał Grand Prix IAAF Monako Monako bieg na 800 m 2. miejsce 1:45,28 Dania
1996 I liga pucharu Europy Norwegia Bergen bieg na 800 m 1. miejsce 1:44,33 Dania
1997 Halowe mistrzostwa świata Francja Paryż bieg na 800 m 1. miejsce 1:42,67 Dania
1997 II liga pucharu Europy Dania Odense bieg na 800 m 1. miejsce 1:47,98 Dania
sztafeta 4 x 400 m 1. miejsce 3:09,96 Dania
1997 Mistrzostwa świata Grecja Ateny bieg na 800 m 1. miejsce 1:43,38 Dania
1997 Finał Grand Prix IAAF Japonia Fukuoka bieg na 800 m 1. miejsce 1:42,98 Dania
1998 Mistrzostwa Europy Węgry Budapeszt bieg na 800 m 8. miejsce 1:50,13 Dania
1999 Halowe mistrzostwa świata Japonia Maebashi bieg na 800 m 2. miejsce 1:45,49 Dania
1999 II liga pucharu Europy Chorwacja Pula bieg na 800 m 1. miejsce 1:47,03 Dania
1999 Mistrzostwa świata Hiszpania Sewilla bieg na 800 m 1. miejsce 1:43,30 Dania
1999 Finał Grand Prix IAAF Niemcy Monachium bieg na 800 m 1. miejsce 1:43,55 Dania
2000 Igrzyska olimpijskie Australia Sydney bieg na 800 m 2. miejsce 1:45,14 Dania
2002 I liga pucharu Europy Hiszpania Sewilla bieg na 800 m 1. miejsce 1:44,28 Dania
2002 Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium bieg na 800 m 1. miejsce 1:47,25 Dania
2003 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham bieg na 800 m 2. miejsce 1:45,87 Dania
2003 Mistrzostwa świata Francja Paryż bieg na 800 m 4. miejsce 1:45,23 Dania
2003 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako bieg na 800 m 4. miejsce 1:46,40 Dania
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny bieg na 800 m 3. miejsce 1:44,65 Dania
2004 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako bieg na 800 m 4. miejsce 1:46,37 Dania

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Wynik Data Miejsce Uwagi
Bieg na 400 m 46,85 19 czerwca 1994 Dania Lyngby[21]
Bieg na 600 m 1:16,2[22] 10 lipca 1996 Francja Nicea
Bieg na 800 m 1:41,11 24 sierpnia 1997 Niemcy Kolonia były rekord świata
Bieg na 1000 m 2:16,29 23 sierpnia 1995 Dania Kopenhaga rekord Danii
Bieg na 1500 m 3:42,80 1993
Bieg na milę 3:59,57 5 lipca 1993 Szwecja Sztokholm
Bieg na 800 m (hala) 1:42,67 9 marca 1997 Francja Paryż halowy rekord świata
Bieg na 1000 m (hala) 2:14,96 20 lutego 2000 Wielka Brytania Birmingham halowy rekord świata

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b David Martin, 1:41.09 800m World record by Rudisha in Berlin [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-15] (ang.).
  2. a b Progression of Official World Record / Men’s 800 m [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  3. a b c d e f Radosław Leniarski, Wilson Kipketer zakończył karierę [online], sport.pl [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  4. Wilson Kipketer announces retirement – Exclusive interview [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-04] (ang.).
  5. World Junior Championships 1988. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  6. World Junior Championships 1990. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  7. Danish Championships. gbrathletics. [dostęp 2010-08-23]. (ang.).
  8. 1995 IAAF World Championships in Athletics – 800 m (Results) [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-28] (ang.).
  9. a b Przekroczyli granice wyobraźni [online], bydgoszcz.gazeta.pl [dostęp 2010-08-23] (pol.).
  10. Nick Davies, Kipketer breaks World Indoor Record for 800m in heats [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-23] (ang.).
  11. Progression of Official World Indoor Record / Men’s 800 m [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  12. 1997 IAAF World Championships in Athletics – 800 m (Results) [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-15] (ang.).
  13. Progression of Official World Record / Men’s 5000 m [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  14. Progression of Official World Record / Men’s 3000 m steeple [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  15. 1998 European Athletics Championships – Day 6 (Results) [online], athletix.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-13] (ang.).
  16. 7th IAAF World Indoor Championships in Athletics: Official Results - 800 METRES - Men - Final [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-19] (ang.).
  17. 7th IAAF World Championships in Athletics - 800 Metres Result. iaaf.org. [dostęp 2016-03-22]. (ang.).
  18. Progression of Official World Indoor Record / Men’s 1000 m [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  19. Biuletyn iaaf sprzed mistrzostw świata 2009. s. 181. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-22)]. (ang.).
  20. European Championships (Men) [online], gbrathletics.com [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  21. DENMARKAll Time Lists 400m MEN. trackinsun.com. [dostęp 2010-08-27]. (ang.).
  22. Wynik z pomiaru ręcznego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]