Przejdź do zawartości

napastnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

napastnik (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[naˈpastʲɲik], AS[napastʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) strona atakująca, osoba dokonująca napaści
(1.2) sport. w piłce nożnej: zawodnik mający za zadanie strzelać bramki; zob. też napastnik w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Napastnik oblał jej futro farbą olejną i popchnął ku ścianie.
(1.2) Nasz najlepszy napastnik zwichnął wczoraj nogę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) agresor
(1.2) atakujący
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. napaść ż, napad m
forma żeńska napastniczka ż, napastnica ż
czas. napastować ndk., napaść dk.
przym. napastniczy, napastliwy
przysł. napastniczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: