บรรพบุรุษ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]บรรพ + บุรุษ; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ ancestor, ancestors
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | บัน-พะ-บุ-หฺรุด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ban-pá-bù-rùt |
| ราชบัณฑิตยสภา | ban-pha-bu-rut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ban˧.pʰa˦˥.bu˨˩.rut̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]บรรพบุรุษ
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ต้นวงศ์ตระกูล
|