İçeriğe atla

Ariel (uydu)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ariel
Keşif
KeşfedenWilliam Lassell
Keşif tarihi24 Ekim 1851
Adlandırmalar
MPC belirtmesiUranus I
Telaffuz/ˈɛəriəl/ veya /ˈæriəl/
SıfatlarArielli /æriˈliən/
Yörünge özellikleri
191020 km
Ortalama yörünge yarıçapı
190900 km
Dış merkezlik0,0012
2.520 d
5.51 km/s
Eğiklik0,260° (Uranüs'ün ekvatoruna göre)
Doğal uydusuUranüs
Fiziksel özellikler
14.4 (R-band)
Boyutlar1162.2 × 1155.8 × 1155.4 km
Ortalama yarıçap
578.9±0.6 km (0.0908 Dünya)
4211300 km2
Hacim812600000 km3
Kütle(1.251±0.021)×1021 kg
Ortalama yoğunluk
1,592±0,15 g/cm3
2.694 m/s
0.559 km/s
eşzamanlı
Albedo0,53 (geometrik)
Yüzey sıcaklığı min. ort. maks.
gündönümü ? ≈ 60 K 84 ± 1 K
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Ariel, Uranüs' ün uydularından biridir. 24 Ekim 1851' de William Lassel tarafından Uranüs'ün diğer bir uydusu olan Umbriel ile birlikte keşfedilmiştir.

Ariel'in yarıçapı 1190 km ve yörünge uzaklığı 191000 km' dir. Uranüs' ün 5 orta büyüklükteki uydusu içinde en parlak yüzeye sahip olanı ve aynı zamanda jeolojik açıdan en aktif olanı konumundadır. Yüzeyi, bir baştan bir başa kesintisiz olarak süren vadilerle kaplıdır.

Ekim 1851'de William Lassell tarafından keşfedildi ve adını iki ayrı edebi eserdeki bir karakterden aldı. Ariel'in ayrıntılı bilgisinin çoğu, 1986 yılında Voyager 2 sondasının Uranüs'e yaptığı tek uçuştan geliyor; bu uçuş, Ariel yüzeyinin yaklaşık %35'ini görüntülemeyi başardı. Uranüs yörünge aracı ve sondası gibi çeşitli projeler zaman zaman önerilse de, şu anda ayı daha ayrıntılı olarak incelemeye geri dönme planı bulunmuyor.Ariel, Miranda'dan sonra Uranüs'ün en büyük beş küresel uydusu arasında ikinci en küçük ve gezegene en yakın ikinci uydudur. Güneş sistemindeki bilinen 19 küresel uydunun en küçüğü arasında (çap olarak 14'üncü olanıdır), aşağı yukarı eşit parçalar halinde buz ve kayalık malzemeden oluştuğuna inanılmaktadır. Uranüs'ün tüm uyduları gibi, Ariel de muhtemelen oluşumundan kısa bir süre sonra gezegeni çevreleyen bir birikim diskinden oluşmuştur ve diğer büyük uydular gibi muhtemelen bir buz mantosu ile çevrelenmiş kayadan bir iç çekirdek ile farklılaşmıştır. Ariel, fay diklikleri, kanyonlar ve sırtlardan oluşan bir sistemin geçtiği geniş kraterli araziden oluşan karmaşık bir yüzeye sahiptir. Yüzey, büyük olasılıkla gelgit kuvvetlerinden dolayı, Uranüs'ün diğer uydularına kıyasla daha yeni jeolojik aktivite işaretleri gösteriyor.[1]

  1. ^ Ariel in Dizionario delle scienze fisiche, Roma, Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1996.