Przejdź do zawartości

55 Armia (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
55 Armia
55-я армия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

sierpień 1941

Rozformowanie

grudzień 1943

Tradycje
Kontynuacja

67 Armia

Dowódcy
Pierwszy

gen. mjr Iwan Łazariew

Ostatni

gen. mjr Władimir Swiridow

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

55 Armia (ros. 55-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej, walczyła głównie w obronie Leningradu.

Formowanie i działania bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Została sformowana pod koniec sierpnia 1941 na Froncie Leningradzkim. Początkowo obejmowała 70, 90, 168, 237 Dywizję Strzelecką, 1 i 4 Dywizję Pospolitego Ruszenia, 2 Pułk Strzelecki, Słucko-Kołpiński Rejon Umocniony, jednostki lotnictwa, pancerne, artylerii i inne.

Po sformowaniu broniła południowych podejść do Leningradu. Od października 1941 do lutego 1943 prowadziła szereg operacji zaczepnych w celu poprawy swojej pozycji operacyjnej i ograniczenia sił wroga. Następnie, do grudnia 1943, jednostki armii walczyły na osiągniętych rubieżach. W czasie operacji krasnoborskiej jej jednostki brały udział m.in. w walkach przeciw 250 hiszpańskiej dywizji ochotniczej, przełamując jej obronę i zadając jej znaczne straty. W walkach tych wyróżniła się 63 Gwardyjska Dywizja Piechoty i 31 Gwardyjski Pułk Pancerny mający na wyposarzeniu czołgi KW-1[1]. Pod koniec grudnia 1943 armia została połączona z 67 Armią.

Dowódcy armii

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.